Alicja_Wysocka

@Berenika97 Tym, że jesteś :)

@Maciek.J Ba taki jest deszcz, Maćku, dziękuję :)

@Berenika97 Oj Ty Czarodziejko słowa :) On nie pamięta powrotnej drogi, gubi się pomiędzy słowami i zdaniami na zakrętach wersów, dziękuję Duszko Sukienka z kwiatów dla Ciebie :)

@poezje_krzyczane Wiesz, mam swoich ulubionych poetów, oczywiście nie każdy wiersz mi pasuje, ale to, co wpadnie mi w ucho, i serce - zbieram. To ja dziękuję :)

@Marek.zak1 Też znam, Marku. Jest takie jakby pogranicze, - jeszcze nie śpisz, a jednak to, co się zmyśliło wpada w czeluść niebytu. Pozdrawiam dobranockowo :) @Berenika97No gdzie go szukać? Rozpacz poetyczna mnie zaraz ogarnie, serdeczności :)

@infeliaJasne, dzięki za wsparcie poetyckie :)

@tetu Dla mnie to jest wiersz o dialogu z wiecznością – człowiek pyta o swoje miejsce w świecie, a kamień (symbol trwałości) odpowiada ciszą i cieniem, ucząc, że to, co najważniejsze, nie zawsze można wypowiedzieć słowami.

@infelia A gdzie on ma uszy? Ile razy już to przerabiałam, nawet przez dziurkę od klucza wyfrunie. Trzeba go kajdankami do papieru przywiązać, zaufałam mu, że będzie mnie pamiętał, a ja jego. No i lipa. Dzięki za pocieszenie :)

@infelia Np. 'elektryka'? No coś Ty, ten to jak się 'zapali' - nawet wodą nie da się zgasić ;p

@infelia No wiesz? A to zdrajca :)

@Dekaos Dondi Sprawnie i celnie!

wczoraj przed zaśnięciem pisał mi się wiersz, jasną myślą na czerni postawiłam kropkę - będzie na jutro, odnajdę go z dzień dobry gdzie jest - dlaczego? może się zgubił i śni się teraz tobie?

@tetu Pięknie mi odpowiedziałaś komentarzem. Znowu przesunęły mi się dalej granice wyobraźni, dziękuję :) Prawdziwie poetycki, fiu, fiu :)

@Toyer To taki pogodzony z życiem wiersz, który mówi - godzę się na wszystko, co daje życie. Nawet z samotnością, która bywa jak wierna towarzyszka. Widzę w nim też zgodę na cykl: miłość, rozstanie i powrót do niej. Samotność zawsze czeka cierpliwie, choć nigdy nie daje pełni, ale jest wierna, dlatego zostaje - wybacza niewierność, zawsze.

@Berenika97 Wiersz jest czekaniem, / czekanie jest wierszem. Ech, poeta zrobi sobie wiersz ze sznurówki do butów. Nie trzeba mu wielkich rzeczy, maleństwa równie dobrze wpiszą się w zachwyt, przynajmniej mój :)

@huzarcLista życzeń, na których spełnienie czekamy za długo. Zestawia poważne pojęcia (wiara, bluźnierstwo, pokora) z codziennym humorem i zamyka się w surrealnym obrazie kota pijącego czarne mleko - i odchodzimy spać z tą dziwną dla nas - karmą w ustach.

@Dekaos DondiTo wiersz przekorny, energiczny i trochę buntowniczy. Puenta zaskakująco przewrotna - choć mówi nie chcę, ton i gwałtowność wskazują też na pożądanie! To nie tyle protest, ile zabawa - w odmawianie i jednoczesne przyciąganie. Podoba się :)

Jedno nie przeczy drugiemu. Pasują do siebie.

@Waldemar_Talar_Talar, @iwonaroma, @Tymczasem, dziękuję :)

@lena2_ Leno, tak pięknie to ujęłaś… Słońce w zenicie nie rzuca cienia, tak jak serce pełne światła nie daje miejsca ciemności. To obraz dobroci, która potrafi rozświetlić wszystko wokół. Twój wiersz jest jak promień, zabieram go pod poduszkę :)

@Florian Konrad To żebractwo poetyckie, które błaga o przyjęcie, dopomina się o miejsce w czyimś wnętrzu. Jednak jest w tym prośbieniu siła języka i humor, dzięki czemu to nie poniżenie, lecz autentyczna, godna prośba. To żebranie z honorem - pokazuje wrażliwość i odwagę ujawnienia się. Twoje słowa przypominają, że można być nieodspajalnym (ładny neologizm) prawdziwym i trwałym. Ta pokora nie umniejsza, lecz dodaje blasku.

@UtratabezStraty Nie chcę tłumaczyć wiersza, bo wtedy zamykam drzwi do innych pokoi czy światów. Czasem czytelnik zobaczy więcej niż autor - i to też jest fascynujące, szczególnie w poezji.