dzie_wuszka

dziękuję, miło mi :)

kurcze jeszcze trochę, a spełni się Twoja przepowiednia, pamiętasz Korowody? aaaaaaaaaaaahahahahaha ;D

a dziękuję, milo mi :)

tylko to, pozdro :)

nie mam pojęcia, po co chce robić te wszystkie rzeczy i ile dla niego znaczy krzyzowanie dmuchawców oprócz brzmienia. ne tam pozdro :)

"Delikatność miłości" S.Grochowiak

po co mu to? czemu służy?

Gratuluję serdecznie i zarzucam Pani, ze idziecie na łatwiznę. Sądzę, że jako matka powinna Pani wspierać córkę w tym, że ważne jest cos, co napisze sama, nawet jesli nie bedzie za to szóstki, czy piątki I nie jest żadnym argumentem obronnym, wygranie konkursu. To, że zgarnęłam nagrodę w konkursie malarskim, nie znaczy, że ktoś ma za mnie przygotować referat o Chagallu. A więc córce rękawy do łokci i dzo dzieła! Życzę powodzenia : ) Pozdrawiam Ma Pani jak najbardziej rację, jeśli są prace na ocenę, staram się jak najmniej ingerować, weryfikuję błędy gramatyczne czy ortografię i wygłaszam opinię "podoba mi się lub nie" a to akurat było zadanie takie "luźne" z gwiazdką i za to, co najwyżej można zarobić plusika :) Jutro ważny dzień. Pozdrawiam serdecznie. tym bardziej. jesli zadanie nie jest obowiązkowe, osoby, które nie zabiorą się za nie same, nie powiny udawać, że potrafią i zgarniać gratyfikacje, bo kurcze, to jest tak najzwyczajniej w świecie nie w porządku. ale przecież inne rzeczy stoją otworem, więc trzymam kciuki za recytację :))

Gratuluję serdecznie i zarzucam Pani, ze idziecie na łatwiznę. Sądzę, że jako matka powinna Pani wspierać córkę w tym, że ważne jest cos, co napisze sama, nawet jesli nie bedzie za to szóstki, czy piątki I nie jest żadnym argumentem obronnym, wygranie konkursu. To, że zgarnęłam nagrodę w konkursie malarskim, nie znaczy, że ktoś ma za mnie przygotować referat o Chagallu. A więc córce rękawy do łokci i dzo dzieła! Życzę powodzenia : ) Pozdrawiam

To już dla mnie cały wiersz realizujący temat, reszta zaczyna rozwijać inną myśl. Pozdro :)

ahahah za najlepszą ;D

fajny, można by się czepiać jakichś tam szczegołów, jak płyn ustrojowy, który ma być napędem do pompy, ale to nie podręcznik anatomii czy fizjologii, a skrojony na tyle rzutko, że nie wadzi jakoś specjalnie nieścisłośc merytoryczna i tu się licentia poetica broni, jako argument Pozdro :) Półfachowiec ;-))) mówi (że niby ja;-) - płyn ustrojowy to jednak krew. Jest napędem dla "kardiopompy". To moja tarcza, co powyżej, nieistotna. Ale co - fajna zabawa, czyż nie? Jak zwykle - czuję Twoje nerwy:-) Pozdrowienie. E. Z punktu widzenia biologa, krew nie jest napędem, ale jak już powiedziałam, nie przeszkadza to w wierszu i uzasadnia się poetyckim środkiem :) Nie bardzo wiem jak sie odnieść do "jak zwykle" i "czuję Twoje nerwy", skoro Pani tak uważa, pozostaje mi tylko się zgodzić, ponieważ osobscie nie bardzo przykładam wagę do tego, co inni o mnie czują, póki trzymają się wiersza. Pozdrówki :)

jak ważny jest Vonnegut dla tego wiersza? O tyle , że własnie w Sinobrodym wyczytałam taką myśl i pomyslałam sama , że to prawda z wiekiem stajemy sie coraz bardziej wszechwiedzący o życiu tych wszystkich ludzi z którymi przyszło nam żyć tak mniej więcej i po prostu lubię Vonneguta pozdrawiamKredens tak wlasnie myślałam. ten vonnegut jest tak ustawiony, jakby miał ogarniać cały wiersz, a już po trzech wersach, wiersz traci zainteresowanie apostrofą i gada w inną przestrzeń. zostawiłabym mysl vonnegutowską wobec tego, a zdjęła nazwisko, nazwiska zwykle mówią o korespondencji wiersza z, a tu jej brak pozdrawiam :) "nazwiska zwykle mówią" , czy ja muszę się podporządkowywać temu co zwykle , to jest jakby apostrofa nawiązanie do jego mysli , bo właśnie ją przeczytałama poza tym chciałam zrobić swójosobisty ukłon w strone tewgo pisarza przeczytałam prawie wszystko co napisał i to jest jakby moje podpisuje sie pod tym ten rodzaj wrażliwości pisarskiej jaka lubie , tak jak Ramrque , czy Emanuel Schmit czy Korzeniowski i wielu innych ale Vonnegut chyba najbardziej ta mysl jaka uchwyciłam jest jedną z bardzo wielu ale jakże trafna i wcale nie nowa przecież on tez jej nie wymyslił , z wiekiem nasze życie i zycie innych to zapiasan a księga a my stajemy się wszwchwiedzącym czytelnikem , owszem są miejsca na sekrety , ale skoro nie były ważne za życia to posmierci tym bardziej nie, reszta jest przecież milczeniem to ta myśl tak mniej więcej a reszta w wierszu to życie , to przed drugą datą jeszcze. pozdrawiam Kredens ja nie mówie, co Pani musi, czy czego nie musi, bo to Pani autorska sprawa i to Pani ma guzik edycji, ja mówię o wierszu i o tym, jak działają w nim takie ustawienia. to co Paniz tym zrobi, to już do Pani należy, nie oceniam wierszy po tym, co lubią lub czego nie lubią autorzy, czy też co czytają, a czego nie. Uważam że vonnegut nie gra roli w tym wierszu (sama Pani pisze "wcale nie nowa przecież on tez jej nie wymyslił") , a technicznie jest tak ustawiony jakby miał. grać. To tyle z mojej strony, pozdrawiam raz jeszcze :)

oj :|

jak ważny jest Vonnegut dla tego wiersza? O tyle , że własnie w Sinobrodym wyczytałam taką myśl i pomyslałam sama , że to prawda z wiekiem stajemy sie coraz bardziej wszechwiedzący o życiu tych wszystkich ludzi z którymi przyszło nam żyć tak mniej więcej i po prostu lubię Vonneguta pozdrawiamKredens tak wlasnie myślałam. ten vonnegut jest tak ustawiony, jakby miał ogarniać cały wiersz, a już po trzech wersach, wiersz traci zainteresowanie apostrofą i gada w inną przestrzeń. zostawiłabym mysl vonnegutowską wobec tego, a zdjęła nazwisko, nazwiska zwykle mówią o korespondencji wiersza z, a tu jej brak pozdrawiam :)

http://pochwalone.pl/?page_id=34 posłuchajta se :)

to jest świetne, reszta dla mnie przedmuchana, czy moze raczej wydmuchana. ten puentujący momet zachowałabym dla wiersza i dała mu się wydobyć na nowo a, jeszcze to zwykłe "jest inna" ocaliłabym z pożogi. nie lubię nadmiaru metafory jakiejś dziwacznie dokręconej. tworzy się wówczas specyficzna wierszowa hybryda, która ani wzrusza, ani zadziwia spręzynami pozdrawiam :)

jak ważny jest Vonnegut dla tego wiersza?

fajny, można by się czepiać jakichś tam szczegołów, jak płyn ustrojowy, który ma być napędem do pompy, ale to nie podręcznik anatomii czy fizjologii, a skrojony na tyle rzutko, że nie wadzi jakoś specjalnie nieścisłośc merytoryczna i tu się licentia poetica broni, jako argument Pozdro :)

proszę spróbować dodać do autora i tytułu wierszy hasło "zbiorek", "zbiór", "tomik" i poczytać artykuły. Sprawdziłam, daje się w ten sposób znaleźć, ale Panu nie ułatwię tego, bo skoro to dość proste, chyba dobrze by było, gdyby Pan odrobił swoją pracę domową, pardon, dojrzałości ,sam :) Przy czym oczywista, informacje nie są podane na tacy, trzeba przerzucić troche tekstu wzrokiem ;) PoZdrawiam i zyczę owocnej pracy, nie ma jej aż tak dużo . I powodzenia na maturze:))

To Twoje zdanie i Twoje odczucia. Tak jak Ty nie zgadzasz się z zapisem i zabiegami, wyrażając sądy w stylu: dziwactwo, ni z gruchy ni z pietruchy, mają sprawiać wrażenie poezji, tak ja nie zgadzam się z tak kategorycznymi sądami. Pozostajemy więc przy zdaniach rozbieżnych. no dziwne by było, gdybym wyrażała cudze, jeśli to ja komentuję wiersz : | czy zatem wytłumaczy mi Pan gramatykę tej pierwszej strofy, Autorze? kto przestyał tęptnić, jesli ani wczesniejsze wersy, ani wers póxniejszy nie rozpoczyna ani podejmuje tego zdania? Bo wobec gramatyki cięzko jest używać argumentu "zabiegu" , chyba, że wyraźnie uzasadnia się w wierszu Czy szanowna komentatorka tłumaczy się z każdego słowa swoich wierszy? Gdybym dopowiedział kawa na ławę, to natychmiast byłabyś pierwsza z tych co by stwierdzili, że tak proste, że aż prostackie. Czy niedopowiedzenia np wyrażone elipsą poddają się gramatyce języka polskiego? Panie Leszku, to żadna elipsa, to jest zwykła niespójność gramatyczna, a to, ze się panu kojarzy, nie oznacza, że jest dobrze zrobionym moemntem w wierszu. Powiem panu, ze nie uznaję tego "nie będę tłumaczyć się z wiersza", bo to forum poetyckie, a zatem miejsce pracy nad wierszami, wątpliwości i dyskusji nad tym. Zatem liczę na to, ze się Pan z tej nieudolności w moich oczach, wytłumaczy Powiem Pani, że nie zamierzam spełnić Pani oczekiwań, skoro wiersz nie spełnił. Ma Pani manierę ferowania wyroków, niech więc tak będzie, że Pani jest ostatnie słowo. Wobec tego, że Pan się ze mną przekomarza i komentuje mój sposób komentowania, wypisując mi cechy "mojej maniery" zamiast zwyczajnie podejść po autorsku do mówienia o wierszu, bo wszak o niego i sprawę techniczną pytam, uznaję, że Pan nie ma pomysłu co zrobić z tą gramatyką i że chyba nie bardzo nawet Pan dostrzega tę gramatyczną niespójność, która w dalszym rozrachunku wymusza brak logiki. Zatem z tym poczuciem zostaję. Pozdrawiam :)

To Twoje zdanie i Twoje odczucia. Tak jak Ty nie zgadzasz się z zapisem i zabiegami, wyrażając sądy w stylu: dziwactwo, ni z gruchy ni z pietruchy, mają sprawiać wrażenie poezji, tak ja nie zgadzam się z tak kategorycznymi sądami. Pozostajemy więc przy zdaniach rozbieżnych. no dziwne by było, gdybym wyrażała cudze, jeśli to ja komentuję wiersz : | czy zatem wytłumaczy mi Pan gramatykę tej pierwszej strofy, Autorze? kto przestyał tęptnić, jesli ani wczesniejsze wersy, ani wers póxniejszy nie rozpoczyna ani podejmuje tego zdania? Bo wobec gramatyki cięzko jest używać argumentu "zabiegu" , chyba, że wyraźnie uzasadnia się w wierszu Czy szanowna komentatorka tłumaczy się z każdego słowa swoich wierszy? Gdybym dopowiedział kawa na ławę, to natychmiast byłabyś pierwsza z tych co by stwierdzili, że tak proste, że aż prostackie. Czy niedopowiedzenia np wyrażone elipsą poddają się gramatyce języka polskiego? Panie Leszku, to żadna elipsa, to jest zwykła niespójność gramatyczna, a to, ze się panu kojarzy, nie oznacza, że jest dobrze zrobionym moemntem w wierszu. Powiem panu, ze nie uznaję tego "nie będę tłumaczyć się z wiersza", bo to forum poetyckie, a zatem miejsce pracy nad wierszami, wątpliwości i dyskusji nad tym. Zatem liczę na to, ze się Pan z tej wg mnie nieudolności, wytłumaczy

zbyt patetyczny i ma okropną metaforę w ostatnim dystychu Czy "patetyczny zbyt"...może czasem jest patetyczny... ;) Definicje hasła PATETYCZNY: 1. wzniosły 2. uroczysty 3. dramatyczny 5. górny, podniosły 6. wzniosły, strzelisty 7. uroczysty, majestatyczny, pomnikowy 8. wysoko sięgający 9. pełen powagi, okazały 10. namaszczony, wstrząsający 11. dramatyczny 12. poważny, szczytny Definicje hasła OKROPNY: 1. budzący grozę 2. rozpaczliwy 3. olbrzymi 4. bardzo intensywny 5. przykry 6. dziki 7. przestarz. okrutny 8. mrożący krew w żyłach ...no tak...chyba tak...dzięki !!! )))))) Pozdrawiam dziew uszka :P szczególną uwagę zwróci Pani na słowo "zbyt" i miejsce użycia okropnej metafory, sądzę, ze to wazniejsza informacja dla Autorki, niż spisywanie znaczeń. Oczywista sprawa, odpowiedź przyjmuję jako żart, bo zdaje się nie ma potrzeby tlumaczyć każdego słowa posiłkując się słownikiem, czyż nie? :) Pozdro :)

To Twoje zdanie i Twoje odczucia. Tak jak Ty nie zgadzasz się z zapisem i zabiegami, wyrażając sądy w stylu: dziwactwo, ni z gruchy ni z pietruchy, mają sprawiać wrażenie poezji, tak ja nie zgadzam się z tak kategorycznymi sądami. Pozostajemy więc przy zdaniach rozbieżnych. no dziwne by było, gdybym wyrażała cudze, jeśli to ja komentuję wiersz : | czy zatem wytłumaczy mi Pan gramatykę tej pierwszej strofy, Autorze? kto przestyał tętnić, jesli ani wczesniejsze wersy, ani wers późniejszy nie rozpoczyna ani podejmuje tego zdania? Bo wobec gramatyki cięzko jest używać argumentu "zabiegu" , chyba, że wyraźnie uzasadnia się w wierszu Ps: natomiast co Pan zrobi ze swoim wierszem, to oczywiście Pańska, autorska sprawa, ja tylko pokazuję Panu jeden z oglądów czytelniczych. Wg mnie wyszedłbardzo niefortunnie, a raczej nie wyszedł wcale Pozdrówki :)

bez dzielenia zasług na pół potrafię znaleźć się w tobie i to ladne i ładny zaczyn do wiersza. reszta wyszła nazbyt pospolicie, chyba z powodu próby uniesienia bez takiego spokojnego spojrzenia uczuciu w oko jeszcze ta odwrotnośc fajna i z tego miejsca mozna by zbudować bardziej skomplikowaną emocję dwojga, nie mieszajac do niego statystyk ani obłędów, przecież "jest normalnie", jak sama Pani napisała pozdrawiam :)