Magda_Tara

tak. oczywiście, że tak, choć tak smutno, ale może właśnie dlatego... tak. ściskam wzruszona. :))

pięknie Kryś. cóż więcej trzeba. :*

Zgoda:)), jest niepotrzebny ale puenta ma w założeniu wywołać uśmiech.Nadać lekkości tej materii.Dzięki i pozdrawiam:))) ------ noooo, Rustyk.... poleciałeś!!!!!!! zdążyłeś??????/ o rany! ale mi to twoje sikanie było dzisiaj potrzebne!!!!!!! skąd wiedziałeś??????/ ;))))))))))) buziak pod łazienką!

sukienka może ubrać odświętnie podmiotkę a mini, to niekoniecznie sukienka; to jest "mini" o sukience:))))) dzięki za zagląd. pozdrawiam jesiennie ale ciepło:))) Ma. no! mówię przecież że mini to mini! DLATEGO pytałam kto ma ubrać? czyli ok.! :))

jeśli Podmiotka się ubiera, to: "zakłada" :)) mini to mini :)))

:))))) a spróbuj nie!

Jacku, nie ma z Krakowa połączenia do Pionek (k. Radomia)??? zabierz Bogdana, jako kierowcę (może w takiej roli zgodzi sie przyjechać), będzie Was Obu miło gościć! to bliżej niż z Wwy do Pionek!!!! do miłego!!!!!!! :))))))))))

"lecz trudniej" przeczytałam jako nakaz trudniejszego leczenia. a więc albo prowokacja, albo niefortunne określenie. puenta z prościutkim, mądrym przekazem. pozdrawiam.

:)))))))))) A NIE MóWIŁAM ?????? ściskam raz jeszcze, Krzyś

a czemu robisz to wielkimi literami? podoba się nawet tak. pozdrawiam. :)

piszesz prozą poetycką, już gadaliśmy o tym. czyta się i zaciska w gardle taka kula i trudno przełknąć ślinę. nie umiem poprawiać Twoich wierszy, mogę je czytać i czuć. ściskam Tomek, sczytaj je na głos przed Pionkami :)))))

Ogromnie się cieszę, że projekt doszedł do skutku. widziałam okładkę w zapowiedziach - kapitalna, wnętrze zapewne nie gorsze, znając Twoje teksty, Krzysztof. serdecznie gratuluję i oczywiście łapię jako pierwsza (jak tylko dostanę, napiszę o wrażeniach po lekturze tomiku). Bogdanowi gratuluję również - dobra robota. i cel godny.

na P! jedno tylko bym zmieniła: poronione marzenia, zamiast płód. ale to moje widzimisię, nie musisz go lubić :) buziak, Kryś.

piękny wiersz, Graża. w cichości takiej. bardzo. brawo. buziak!

Staśce i Bogdanowi serdecznie gratuluję buziaki śląc, czekam na tomik, Stasiu :*

narażać się na czytanie takiego gniota z rana? Dzielna Kobieta. doceniam:) idź do pracy jak rodacy niech Twój dzionek będzie cacy:)) ciągle rymuj i nie wstrzymuj to od Krymu aż do Rzymu wszyscy będą pod wrażeniem żeś Cudownym jest Stworzeniem:) ******* obiecuję: na ten czas kończę z masakrą:)) :)))))))) dzisiaj robię w domu szum bum bum bum bum bum!!!!!!! obiecałaaaaaaś obiecałaaaaaaaaś! :))))))))

najlepsze: "dąż wciąż" do ciąż - o matkoooooooooo straszne, Emko. ale każde z nas takie popełnia grunt żeś wiesz prónd to grzesz yć talentem grzesz! i bierz co chcesz! mnie też! buziak z rana jak śmietana ide dalej bo nie lubie kawy białej. omatko nie przestane tak zostanie rymowanie to przez ciebie sie zrobiło wcale nie jest wcale nie jest miło! stooooooop miłego dnia! buziak uffff :))

noooooo dokładnie skojarzyło mi się z tą pieśnią LP ;)))))))) a o wierszu jutro! poprawiło Ci się Emka pisanie odtamtąd. tak czy siak! buziak! pa.

aaaaaaaaaa no taaaaaaaaa biedny un. poszlochuję se i ide zaś! :))))))))) fajne.

Nauczyłam się odbierać świat listami od ciebie i nagle pustka niedowierzanie więc jak to tak nagle zniknąć jak zdmuchnięty dmuchawiec zostawić w półomdleniu ósemkowym oczarowaniu ćwierćnutowym zawieszeniu niedopowiedzianym słowie nieopowiedzianym śnie z niespakowaną walizką do której wrzucałam wrażenia na później niemożliwość jak zeszklenie liści w lipcu jak suchość ziemi w czasie deszczu nauczyłam się odbierać świat listami od ciebie niedowierzanie przechodzi w nadzieję może niewidzialne łącza poplątane w supełki może twoje palce zamieniły się w kruche sopelki lodu w zakamarkach pamięci zagubiłeś moje imię może na końcu drogi mlecznej nie ma poczty dla mnie tak, ale to Twój wiersz, piękna baza, pofiglowałam sobie. pozdrawiam i powodzenia. pisz dalej. :))

wróciłeś? fajnie. :) literówka w uwielbiał. tam też się podobało buziak!

i Ty o Jesiennych ?? delikatnie, z wyczuciem, pięknie. to zaraźliwe, taka jesień. pozdrawiam, Rafał. nie przestawaj. pytać. :))

recepta najprostsza dla uczucia, a tak czasami niewykonalna pozdrawiam serdecznie dobry wiersz, bardzo. :))

przytulam Ciebie i wiersz. :))

za chwilę bałwanek stanie z marchewkowym noskiem węgielkami w oczach i cztery pory roku gotowe ale jesień kocham najmocniej te kolory rudawo-purpurowe żółcienie w cieniach zieleni półcienie na twarzach kobiet w salonie na fotografiach w sepii w koralach koloru jarzębin Panie Dyziu, noo, zabieram wiersz do ula, niech siedzą z tym Alicji, a jarzębinę dołożę do zbioru (z nadmiaru ambicji) :D do jutra zatem! buziak!