Mirosław_Butrym

Mylisz się, to nie językowa klucha, tylko zupa grzybowa pieczarkowa, ale tobie nie musi przecież smakować, chociaż moim zdaniem jest poprawnie przyrządzona i odpowiednio przyprawiona, smaczna i pożywna. Pzdr

Tu nic nie trzeba powierzchownie nazywać, tylko dokonać rzetelnej oceny, fachowej i obiektywnej, której tutaj nie widzę, wybacz człowieku, ale twoja krytyka, to zwykły bełkot. Pzdr

A moim skromnym zdaniem, to jest mega totalnie wypasiony wiersz na hiper maksiora. Pzdr

A moim skromnym zdaniem, nie ma tu wcale patosu, tekst czyta się lekko, jest napisany schludnie i poprawnie. Pzdr

Dzień rozświetlił słów poranek, odsłaniając pragnień przestrzeń, przegnał mroku nocy zamęt, rozpromienił pokój pięknem, uwidocznił czystość bieli, co się szatą śniegu ścieli, łagodnością nieba siły, co opadło cudem żywym, wirującym płatków tańcem Poświęconym Bożym światłem gdzie mleczne niebo zabawnie mgłą wiszącą, nieco zawstydzone poczęło opadać powoli, jedwabiu niby pragnąc spoglądania sercem na drzew korony, na których osiadł spokój sentymentalnie szumu pragnąc wiatru, zbudzonej zimy szalonego świata, która nastała subtelnie lekko, tempem czasu czystości dla wolności pokoju tańca poranka świeżości, wschodzącego rubinowym dobrem, natchnieniem umysłów szkarłatnych, Dzieci Sprawiedliwości co chcą uciec od pustki pojone Wodą Boskiej Wzniosłości i Próby zakwitłej niby pąki kwiatów, rozłożystej Bieli podobnej do szczytów gór ośnieżonych.

książkowa wręcz odpowiedź........................grafomana Wydaje mi się, iż ta wypowiedź, jest jednak bardziej reporterska Sir. Pzdr.

mi natomiast już nie chce się wymieniać czym jest owy tekst..................i reakcja grafomana spisującego megawtórne pierdy na kiju tylko sobie a muzom ps........................tłustek jasno pokazuje na czym polega rozumienie (lub raczej NIE) oceny przez powyższego aŁtora Sam jesteś grafomanem, w dodatku bezczelnym, bezowocnie tłukącym jak młotek w klawiaturę, to naprawdę żenujące, mam gdzieś jak widzisz ten tekst, będzie na tej stronie dopóki ma to sens, a dla mnie ma. Nara.

Pan niech mi nie przekręca tego co napisałem, nie prosiłem o pomoc przy ewentualnych poprawkach tekstu, czytelnika z interpersonalnym poczuciem humoru. Pzdr.

Aż do lepszej wydajności, wyższej wizji przyszłości. Pzdr.

Sam jesteś robot, za dużo chodzisz po hipermarketach, dlatego masz urojenia, podobnie jak wielu twoich braci, chyba będziecie bogaci. Pzdr.

Nie ma żadnych ości, jest tekst normalnej jakości, a więc taki jak trzeba żeby was złościć. Pzdr.

nudny. pozdrawiam :) Spoko, dzięki za wpis. Pzdr.

Bredzisz, gadasz jak nawiedzony, twój komentarz jest jak ciepłe kluchy, na pewno jadłeś coś w trakcie pisząc te bzdety, poniżej wszelkiej normy, ta pseudo krytyka nie ma najmniejszego znaczenia, żadnej siły perswazji. Pzdr.

Pragnąc kochania jak jasny kwiat, szukasz znaczenia lirycznych barw, tonąc w tonacji zmysłowych prawd, gdy cicho myślisz o szumie wód, morskiej czułości, by ziścił się cud, ze skrytych pragnień co płyną z serca, więc szukasz słów wytwornego jedwabiu, żeby przyrządzić z nich deser wyborny, naprzeciw Miłości, prawa życia wolności, przez, którą lekkim wdziękiem marzysz błękit okrywać, co muska spokojem gładkości twojej usta, by nie drżały od lęku, wyrazistego na nagości twarzy, kryjącej uczucie co nie pragnie zdrady, do której prowadzi droga, wzdłuż brzegów nizin cielesności pędu czasu tajemnicy, gorącej pokusy dzikiej, która jak czarny lew ryczy, leżący na atłasie odwagi, dobra bladego spragniony, kości szarości czystości znudzonej trwaniem.

No i jest opis normatywny taki, który wyszedł z pod pióra planowo i który każdy może ocenić gdy tego chce albo i nie. Pzdr.

A moim zdaniem ta forma jest dostatecznie znośna, żeby pozostawić zapis takim jaki jest teraz, rymy są różne, mieszane, tak jak widać, brzmią bardzo normalnie, wszystko napisane jest poprawnie technicznie i nie wydaje mi się, by wymagane były poprawki tekstu, poza tym trzy strofki tak jak teraz w zupełności wystarczają, na ten oto nie aż tak znowu długi wiersz, który nie będąc przesadnie rozbitym na wiele małych porcji w zwartej konstrukcji czyta się bardziej naturalnie i płynniej. Pzdr.

Cichy szept, cicha mgła, coś w niej jest; jakiś czart, mroczny sen z czarnych kart, jakaś śmierć w rękach zła. Gnilny cud z prochu wrót, wybiegł w mgnieniu z lśnienia słów, płynna lawa cudzych rad płynie lekko z czary krat, z wronich ust brudny sok wlewa w ludzi ciągnąc w mrok, wilczym tańcem białych kości; formą pleśni umysł mości i kołysze w ropie serca, szuka wraków w takcie piekła. Kruszy słowa jak pieprz suchy, żeby karmić smołą muchy i grzecznością w oczy prószyć, sypać z talii karaluchy, smażąc stół układem gwiezdnym prostokątnie niebezpiecznym, pustyń czasem magii suchym na blat płaski wykładanym, żeby leczyć ludzkie rany, być lekarzem serc złamanych, szarlatanem z łaski smoczej dzieckiem bestii czarodziejskim, dadaistą specjalistą i podrzędnym aktorzyną, w teatralnym stroju kpiną przebierańca i dziwaka, co chaosu kąkol zasiał.

Znaki przestankowe są, wszystko jest dobrze, poprawione ok.. Pozdrawiam.

Nie można tam za żadne skarby dać myślnika !, tekst nie rozmywa się w cale, gdyż jest aż nad to czytelny i dopracowany tak jak powinien, rytmika nie ucieka tylko zmienia się prawidłowo, natomiast jeśli chodzi o przedostatni wers, to nie jest wcale przy długi, ani nie wystaje tylko jest wersem celowo wydłużającym rytmikę i moim zdaniem ten zabieg był potrzebny, by wiersz czytał się dobrze. Pozdrawiam.

Wszystko jest przecież poprawnie, tekst brzmi dobrze, mi pasuje, dlatego nic nie będę wyrównywał i zostawię tak jak jest, na strofki też nie widzę sensu dzielić wiersza, ale dzięki za wyrażenie własnego zdania, na temat jakości utworu. Pozdrawiam.

Dzięki za ocenę tekstu i zwrócenie uwagi na brak spacji w trzecim wersie. Pozdrawiam.

Dnia: 2012-06-08 04:35:24 napisał(a): Mirosław Butrym

Dziękuję za plusika i życzenia oraz pozdrowienia. Również pozdrawiam serdecznie.

Przeminął czas wcześniejszych szans, wszystko jest kwestią udanych prób, to czego nie ma odleci w dal, w marzenia lekkie spełnienia snów i nie ma tego co już umarło, choć wskrzesić można płomienną gorycz, albo odrzucić truciznę świata i znowu wierzyć, że można być wolnym, jak powiew ciepły letniego zefiru, chłodzący przestrzenie wznoszące motyle, które lekkością są tylko do jutra, na świecie chwili czasu przyozdobionej, niosącej łaskę małą ponad prochem, która dla oczu budzi zachwyt życiem, i błyska blaskiem świecy ozłoconej, świątynnej mocy serca prawdy falą, we wnętrzu jego szumem dla nadziei, przyświecającej słowem zrodzonym z miłości bezmiaru, aż za horyzont ostatni siłą woli wiary.

Myli się Pani, ten wiersz jest zwyczajnym normalnym dziełkiem, czytającym się naturalnie i lekko, zawierającym poprawne metafory, użycia wielkich liter uzasadnienia nie musi Pani widzieć, ważne, że ja widzę sens tegoż zabiegu, forma tekstu jest płynna i nie wysilona, a więc taka jak trzeba moim zdaniem i nie wymaga korekty. Tekst uważam za dopracowany, a efekt końcowy za pozytywny. Żegnam pięknie.