seweryna żuryńska

Sewerynie! pokornie hołd składam pozdrawiam seweryna

co do meritum - no cóż, bywa i tak ... a wiersz ciekawy pięknie "namalowany" tylko czemu moja "kobiecość" czuje się nieswojo czytając go? ukłony seweryna

...zbyt proste ... nietykalny :(

i choćbyś duszę do cna zamęczyła, czas biegnie do przodu do wyboru zostają dwa warianty trwać z duszą w przeszłości lub iść naprzód, mimo wszystko, czując na twarzy zapach tamtych kwiatów pozdrawiam z całego serca seweryna

i co ja się będę wymądrzać biorę do ulubionych serdeczności seweryna

Adminie proszę... "my jesteśmy tanie dranie, dranie tanie niesłychanie..." albo na wódeczność skoczymy postaw warunki a ... kobyłka u płota jakem seweryna

kiedy się jest młodym człowiekiem, tak bardzo chce się być dorosłym a potem z nutą prawie bólu uciekamy w myślach do obrazów z dzieciństwa, których nikt nigdy nie wymaże z naszej pamięci i ja wróciłam czytając twój wiersz ... do prehistorii własnej jakżeż ten wiersz chwyta za ... warkocze Fiku dziękuję :) pozdrawiam seweryna

do tej pory myślałam Mireńko, że siedzimy w tej samej piaskownicy a teraz nagle pojęłam, że bawimy się w tym samym ... mrowisku pozdrawiam cieplutko :) seweryna [sub]Tekst był edytowany przez seweryna żuryńska dnia 13-09-2003 13:21.[/sub]

erotyki z natury swej nie powinny powalać ... na nogi :)

w powolnym zbliżeniu do twoich ust mrówki z ramion uciszam w zniecierpliwienie twoich rąk biegnę spojrzeniem głodnym smakuję twój zapach dreszczy krzyk zatapiam przezroczysta spijam rosę naszych śnień zamieram wdzięczna

Adamie! bardzo się podoba takiego bardzo ciebie lubię a wiersz sobie zabiorę on jest taki ... twój sama nie wiem czemu pozdrawiam seweryna

pokora przed wielkimi jest chyba najbardziej twórczym motywem ludziego działania fascynacje i uwielbienia dają nam radość pisania, poszukiwania dobrze to ująłeś wielkie dzięki Adamie seweryna

jakbym ujrzała nową twarz ciekawą a narracja - niecodzienna siedzę i czytam i się zadumowuję dzięki seweryna

Kai! nie zostawia się tych, czyje słowa z ust ześliniałeś nie milknie w deszczu literek, które łaskoczą po ząbkach Wojowniku! podaj dłoń i siadaj w piaskownicy a wena twórcza, to taka szkarada, co to ... "pojawia się i znika" ale na pewno nie ... zanika a wiersz po zmysłach mknie no i tytuł - rewelacja i ja go rozumiem pozdrawiam seweryna

co to znaczy znikam...czy ktoś podanie rozpatrzył nie ma tak ... a wiersz bardzo inaczej o ... człowieku i pięknie ukłony seweryna

nie wiem czemu, ale tak, to chyba odchodzą mężczyźni kobiety zupełnie inaczej wezmę sobie Adamie twój wiersz za te lilie boskie pozdrawiam :) seweryna

...czasem i ja bym chciała tak ... tylko z ptakami i korkiem jaki wtedy jest świat, sens życia wolę ich, niż wielu u góry, są prawdziwi wiesz, że lubię twoje wiersze pozdrawiam serdecznie seweryna

bywa że z wielkich chmur spadamy bywa że w ciemną noc schodzimy dopóki twoja dłoń w mej dłoni w meandrach życia nie zbłądzimy w spojrzeniu czułość twą niech znajdę w ustach chwil smutnych zapomnienie w ramionach wiarę w dalsze trwanie w zmysłach najgłębsze ciał spełnienie

nie znam słów, które pozwoliłyby powiedzieć cokolwiek sensownego ale wracam do niego po raz kolejny wezmę więc sobie nie można go nie przytulić pozdrawiam seweryna

twarz popiołem zszarzała usta niemo krzyczą entropii zmysłów pragnie piasku myśli połyka ból za bólem oddech skomli o ciszę nadaremnie chłód wstępuje po schodach czasu

ustawię się w kolejce za Pelmanem ze swoimi skromnymi zachwytami seweryna

przeczytałam chyba wszystkie Pana utwory i wszystkie zastanawiają, zadziwiają wracam do nich po raz kolejny więc tylko napiszę, że mnie fascynują pozdrawiam seweryna

Marku! a mnie się podoba może czegoś brak lub czegoś za dużo ale klimat mnie odpowiada i czuję sytuację pewnie dlatego, że sama bym cos takiego chciała stworzyć przecież wiadomo, że wszystko już zostało powiedziane i o wszystkim napisane ale póki życia, póty ... przelanych łez, złamanych serc, samotnych chwil zabieram ciebie do mojej piaskownicy, jeśli pozwolisz serdeczne pozdrówka seweryna

ok, mogę innymi słowy czytając Pana wiersz, Panie Adamie, rozpromieniłam się niemożebnie wesoła skądinąd treść zawiera bowiem w sobie treści poważne i niestety smutne w dobie obecnego matriarchatu mężczyzna wydaje się byc istotą słabszą wiersz Pana przekazuje tę sugestię znakomicie pod pokrywką pobłażliwej ironii kryje się niestety wręcz naga prawda nie demonizowałabym problemu, co znakomicie Pan oddał w swoim utworze uważam zatem Pana wiersz za utwór niezwykle udany łączę wyrazy szacunku seweryna żuryńska

pycha i naiwność bolą do żywego gdy w chwili otrzeźwienia widzimy skutki złego na fali uwielbienia w aurze wieńców laurowych zanika instynkt umiaru odruch impulsów zdrowych pławimy się w szampanie spijamy nektar złudny aż twarz ląduje w mule real wstrząsa okrutnie droga pokory prowadzi do pieczar i zarośli wylizywania łapek żmudnego tkania nicości