Ann N.N.

białe baranki przeglądają się w lustrze czekamy wiatru

ciemno za oknem starą latarnię siecze deszcz i zimny wiatr :o) - Dodałam dramatyzmu. Pozdrawiam jednak radośnie.

Komentarz jak do poprzedniego utworu. Ten tez jest bardzo ciekawy ale do formy haiku nie pasuje srodkowy wers. Przyznaje, ze ja czesto uzywam metafor i wiem ile trudnosci sprawia wyrzeczenie sie ich. Warto jednak probowac, to chyba wyzsza szkola jazdy w haiku. Pozdrawiam

Jako miniaturka - brzmi super. Mnie sie podoba. Jako haiku - troszke za duzo filozofii - "zatrzymuje czas"... Moze wyrazic to inaczej, np. jakos tak... rozgrzany kamien nieruchoma jaszczurka wszystko zastygło Wiem, ze to nieudolne i brzmi gorzej jak oryginał, wiec mozesz pozostac przy swojej formie, majac jednak swiadomosc, ze odchodzisz nieco od czystosci formy haikowej. Pozdrawiam serdecznie

jaki koszmar? mozesz to wyrazic bardziej plastycznie? zderzyc dwa obrazy a nie obraz i mysl? Pozdrawiam serdecznie

Hejho! * ogród rumianków łopocą białe płachty mokrego prania

Dziekuje Wam wszystkim serdecznie. Bardzo, bardzo... :o)

taflo wody! uginasz się tak wdzięcznie pod kulą słońca * widok spod rzęs - świetliste igiełki wszystkie w rozsypce * przywiało z bryzą śpiew tysiąca muszli i jeden tenor * szumi chór mórz nikogo tylko my pod twoją chustką

a moze jakos tak? wgnieciony w ziemię kamień porośnięty mchem na zakręcie dróg

super! Dziwie sie, ze jestem tu z pochwala pierwsza. To haiku az tetni w skroniach szybkim marszem... a potem ta kapiel... naprawde super. :o) Pozdrawiam

ostatni wers malo zgrabny. ale moze warto poprawic, bo haiku wydaje sie byc ciekawe. Pozdrawiam

...i od razu alergia :o) Pozdrawiam.

* ostre granie skał poślizg kopyt łomot serc - ponad chmurami Tak mi sie przypomniało. :o) Styl inny, ale atmosfera chyba podobna. Pozdrawiam serdecznie

Jestem wobec tego utworu na nie. Brzmi jak utwory L.Sz. czyli mazia słownopoetycka. Poszukaj prostoty i czystości jaką niesie ze sobą forma haiku.

Może i heretyckie, za to aż dzwoni tęsknie w uszach. Na duży plus. Pozdrawiam

Temat bardzo mi odpowiada, sam obrazek również. Gdyby się udało - inaczej wyraziłabym fakt, że ciemność "zagląda". Lepiej jej nie personifikować, tylko użyć innego środka. Tak myslę. Pozdrawiam serdecznie

Hmmm... Dość dziwaczne, obrazek jak z rozrzuconych puzzli. I nie wiadomo czy do siebie pasują. Pozdrawiam

Metafora z przecinaniem ciszy mnie jakość razi, możliwe, że to dlatego, że temat taki smutny... Pozdrawiam

fartuszek igieł schyla pękaty brzuszek kaktus kuchenny

kiść białego bzu tu pod jej ciemną dłonią ciąży od kwiecia * kiść białego bzu tu pod jej ciemną dłonią ciąży owocem

* czarne pagórki noc co noc pod księżycem wołanie wilcząt

Chodzi właśnie o to by zaszczepić tę miłość poprzez pokazanie piękna lasu. Ale nie można tego dawać w haiku na talerzu... Zero nazywania uczuć. Uczucia mają być wywołane poprzez prostych parę słów, poprzez ich grę, poprzez wyczarowany nimi obrazek. Pozdrawiam serdecznie

Obawiam sie, ze to moze byc zrozumiale tylko dla autora. I pewnie metaforyczne, zbyt. Pozdrawiam

Za bardzo metaforyczne. Choć ładne. Pozdrawiam

Mnie się podoba. :o) choć nie ominęłaś "my". Przyznaję jednak, że sama często tak robię. A kawa to w ogóle mój ulubiony temat...