H.Lecter

Uuczlaaraj, przyjacielu, to jest tekst typu "cokolwiek" - piszę i zamieszczam, cokolwiek przyjdzie mi do głowy... Słabo.

Do połowy ładnie i nieczytelnie, od połowy czytelnie i brzydko...

patrząc na ból przez palce widzę jak toczy się świat Widać trochę mało... Peelkę "boli" i ma to na nią dobroczynny wpływ - brak kontekstu, temat jakby dopiero "na wieszaku"...

Patrząc na tekst trzeźwo, nie ma on sensu, mniej więcej od Wielkiego Wybuchu ;) Jeżeli spojrzeć mistycznie, tym bardziej - nic tak bardzo nie odciska śladów na egzystencji człowieka, jak wiara...

Nie jest tak źle, zazwyczaj kończy się na lekkiej i zawinionej przy intelektualnym gapiostwie, kontuzji... :)

dziś mowa gestów a bez głosu przygrywa samba odwykowa To okrutny, straszliwie dołujący wiersz... :)))

Dzielisz równo na kosz? A czy Ty H. Lecter przypadkiem nie powtarzasz się w komentarzach do wierszy; Twoje odpowiedzi sprawiają wrażenie wygenerowanych automatycznie :ll Nie, nie powtarzam się w komentarzach do wierszy. Bazarowa tandeta, pachnąca piwem, kaszanką, tanimi perfumami i chińskim plastikiem, faktycznie generuje we mnie automatyczny odruch wymiotny...

Nie podoba mi się początek i koniec, czyli miejsca dla tekstu kluczowe : pozdrowienia dla Ciebie z Krakowa ocalonego miasta wiecznej młodości szukającej filozoficznego kamienia w naukach piwnicach z piosenką i winem ostatniej europejskiej stolicy rozmawiającej z duchem Homera Dantego Norwida - ujawnia się tutaj klasyczna, krakowska, bardzo mnie irytująca "pępkowatość". Wrrr... ;) albowiem piękno nie ginie co więcej udziela nam blasku to latarnia wieczności pozwalająca dotrzeć do miejsca gdzie nie ma już samotności gdzie jest Spotkanie biesiada rozkosz rozumienia - niestety, ten fragment tchnie uduchowionym frazesem...

Rumianek, maliny i... "alternatywa krańcowości żalu i radości łagodząca tęsknotę niebytu"... ? Januszu, tak się nie "miesza"...

na każdej ulicy stawiamy manekiny naszych uczuć To jest fascynujące... ;) Kosz.

Byle co, byle jak... Kosz.

Jako niepoprawny Portugalczyk, mogę tylko westchnąć... :) Dobre.

Być może świat jest jak jeden do jednego albo jeden do dwóch może jeden do miliarda Podoba mi się ta bezradność, w znalezieniu właściwej (jakiejkolwiek) miary... :)

Yelipy, daj se spokój z Z- ką... ;) Kosz.

morze szumiało wspak. zastanawiał się Byłoby dobrze, gdyby nie wrażenie głosu lektora, słyszanego gdzieś zza wiersza... To czytelnik powinien być "lektorem', to dobrze działa na wyobraźnię... :)

Wierszyk barokowy, dmuchanie balona aby go przekłuć... Nudzisz ale to nie grzech ;)

podpiera myśli stare pióro atramentowy ma zagłówek o jedną wiosnę wstecz się budząc pomknie z wigorem choć pod górę Sympatyczne... :)

kiedy myję twoje nogi żałuję, że nie ma w tym nic mistycznego Tu zapachniało poezją... Reszta, bez wyrazu.

Jałowy, postromantyczny grymas... Kosz.

Bo pierwszy raz, jest tylko raz :)

Odejście od damsko - męskich pierdół, wyraźnie ci służy... ;) Ten tekst już nie straszy...

...a jeszcze trzeba prać, cerować i pilnować by były do stu -pary... ;)

Podziwiam u ciebie tą charakterystyczną, modlitewną konsekwencję. Tyle lat, tyle wierszy z dziewczynką, małą, synogarlicą... :)

Niestety, wygląda mi to na klon J.M.Rymkiewicza i jego "Do Jarosława Kaczyńskiego". Kiszka... Mam nadzieję, że ci przejdzie...

Kwaśne landrynki... Kosz.