Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Witold_Adam_Rosołowski

Użytkownicy
  • Postów

    1 451
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy
  • Wygrane w rankingu

    1

Treść opublikowana przez Witold_Adam_Rosołowski

  1. troszkę jak raport ten wiersz wygląda - choć co nie co metafor i ozdobników wplątanych - sugeruję ściśnić te krótkie wersy serdeczne pozdrówko W_A_R
  2. Kubo - ok - ale nie każdy (żeby się nie wywyższyć) mógł przeczytać taką wersję wydarzeń serdeczne pozdrówko W_A_R
  3. pieśń o arche onegdaj w Grecji, w mieście Milecie przyszło na świat dość dziwne dziecię, już od najmłodszych lat swego życia nie było przed nim nic do ukrycia, jak woda wpływał w najgłębsze szpary zacny w tym fachu aż po wiek stary raz zapytany na wieczną znajdę, jak on to robi – odrzekł – pół żartem: arche to arche pamięci warte by wszystko z wody bierze swe drogi i razem z nią w mnogości wielu dochodzi celu miał on dwóch synów – zgodnych chłopaków szybko wyuczył ich swego fachu lecz jeden na tę naukę wylewną „się zapowietrzył” i w chwili blednąc, odkrył nad mistrza koryta rzeczne że nie jest wodą ale powietrzem to o czym mówił, na wieczną znajdę raz rozprężonym jest a raz zwarte arche to arche pamięci warte że to z powietrza żywota przestrzał raz zwarte jest raz rozprężone nad mistrza wodę nad atrybuty dalszych wywodów doszli po wiekach inni, że wodór że z niego wszystko na znajdę wieczną wręcz omamiono się tą cząsteczką póki nie przyszedł blondyn i w porę nie przepołowił jej – nad teorię molekularnych warstw w takiej warstwie arche jest niczym – rzeknę półżartem arche to arche pamięci warte każde dowody znajdą dowody stąd moja myśl filozoficzna arche jest w zmysłach
  4. Natalio - tylko i jedynie o usmiech - i dzięki za "w" serdeczne pozdrówko W_A_R
  5. Emilio - "superasto" musiało Ci być - na tym szczycie - wydumać by należało te zanieczyszczone myśli - ale jakoś nie potrafię ich sięgnąć serdeczne pozdrówko W_A_R
  6. Marku - jakoś tak z pogardą zabrzmiało - może napisałbyś z tej drugi wiersz - pokazując inną stronę takiego wieczoru serdeczne pozdrówko W_A_R
  7. Pawle - chylę czoło - pięknie to napisałeś - nic dodać - nic ująć serdeczne pozdrówko W_A_R
  8. Maleno - czytając Twój wiersz - wielu dowie się o akcie samostworzenia - jakbyś "podniosła" jedynie natchnienie kogoś tam i uwikłała w linie papilarne wyobraźni - coś w tym wierszu jest - może kobieta ... serdeczne pozdrówko W_A_R
  9. ok - nie mądrzysz się - raczej dopomogłeś - z tymi dwoma wersami z pierwszej części to jeszcze pomyśle - a "naziemi" to rzczywiście - dziękuję serdeczne pozdrówko W_A_R
  10. Ty to masz szczęście Michale ja nawet na jawie nie potrafię odrużnić staruszki z koscioła idącej od staruszki z poezji do poezji natchnionej - a uśmiechem obdarzony to tylko od święta niekalendarzowego ktoś tam mnie obarcza i skaczę wtedy do nieba ... wiersz Twój zastanawia - czy kiedyś tam będziemy tacy sami serdeczne pozdrówko W_A_R ps. literówka chyba "z rogiem" - "za rogiem"
  11. Izabello - dziękuję ja też długo pamiętałem i długo to za mną chodziło aż w końcu przelałem na papier serdeczne pozdrówko W_A_R
  12. dziękuję za wejrzenie do wiersza, który napisałem (uuuuuuff) bardzo dawno temu (17 lat) - za roczek bedzie pełnoprawnym obywatelem, hihihihi - wstawiłem go - sam pragnąc przypomnieć sobie o jakich to ja wtedy filozofach dumałem - przyznam się, że w tym czasie byłem w "kamaszach" - i jak widać co innego było mi w głowie - wiersz wygrzebałem z "głębin" piwnicy w bloku - ostała się kartka - troszkę sfatygowana - stąd też, jeśli gdzieś coś przekręciłem to proszę mnie powiadomić i poprawkę uczynię - tak jak już z drugą zwrotką uczyniłem ... w której to zgrzyt Michał zauważył serdeczne pozdrówko W_A_R
  13. wiersz niczego sobie, fiju! - tylko, że nagle zapragnąłem poznać go od podszewki - i w pytania wszystko obrócić - gdzież te krajobrazy są, dla których ktoś kradnie druty? z którego wybrzmiewa i błyszczzy splot w naszyjnik ziemi skrawek jak w nuty kto niebo od grudy oddzielił, kto? serdeczne pozdrówko W_A_R
  14. Maciejy - no nieźle - choć temat stary a jednak wspaniale w niego wszedłeś - nic dodać - nic ująć - tylko popraw "masaże" serdeczne pozdrówko W_A_R
  15. drogi Panie Andrzeju - aż struchlałem - ale po zastanowieniu oznajmiam - ma Pan rację - lecz bronić się wypada - lepsze "...ględzenie, nieoryginalny język, abstrakcje, archaizmy, składniową nieporadność, rytmiczne wyboje i rymy częstochowskie..." niżeli makaronizmy z zachodu - dla przykładu: pati - dziewczyna na wydaniu (starolitewski i starosłowiański) serdeczne pozdrówko W_A_R
  16. Adam - kilka razy przeczytałem - i w wyobraźni i interpretacji próbowałem - to ponade mną - dumam i wydumałem ... eksplozja ... zdarzenie ... - wulkan ... chłodzenie zamiarów ... wyrywanie pamięci serdeczne pozdrówko W_A_R
  17. Bogdan - o jaki skrót chodzi bo ja nieuczony - tylko samouk - więc chadzam jak mi tam ... proszę napisz - pomyślę i pewnie zmienię - a z "łapiemy się ..." - to sam nie wiem i dzięki za wdzięczną pamięć serdeczne pozdrówko W_A_R
  18. te ostatnie dwa wersy są (przynajmniej dal mnie) z Faros - ciekawie komponują obszar morza z wytarciem łzy (światłości) z odpływów i przypływów - talerz to też rodzaj sprzętu kuchennego a czasem przyda się jako podstawka pod donicę nad fosą parapetu - a łza - dla kwiatów życiem serdeczne pozdrówko W_A_R
  19. Piotrze - nie rozumiem słowa "faliście" - poza tym wiersz ma swą formę i tylko słuchać tego skrzypka - a dla mnie to było drzewo w okolicy, którego chodzili jacyś tam i znikali - burzył i wyrastał świat - póki grzmot oklasków i ciszy skupienie - ale to tylko interpretacja i sebiektywne zapatrzenie serdeczne pozdrówko W_A_R
  20. bardzo mnie ucieszył poruszony tu temat Zofio bo i ja próbowałem kiedyś tam w Id wejść - Tobie się udało - Apokalipsę zabieram do ulubionych serdeczne pozdrówko W_A_R
  21. miło nie miło Michale - ale klimacik stworzyłeś niczego sobie - wysoko Twój dom umieszczam w swej pamięci serdeczne pozdrówko W_A_R
  22. Kubo - nie będę się bronił - ale poetą kto jest to jest natomiast "prawdziwy" - to ja jestem - wybacz - nie będę się sprzeczał co jest lepsze czy wiersz czy komentarz - w końcu pierwowzorem i jedynym świadectwem jest Twój wiersz - więc o nim piszmy - bo warty przedyskutowania - tak na marginesie - to kiedyś na studiach miałem takiego fachowca (profesora) co zadawał swym studentom prace - mi przypadła w następującym tytule - "co się stanie jak w elektronach siądzie spin (no brzmiało to troszkę inaczej - ale ...) - przypomniałem sobie o tym - bo własnie Twój wiersz chyba to przedstawia ... serdeczne pozdrówko W_A_R
  23. Olenko - sadź - z mandolinki mandolinki soczyste jak tremolo z jednej dźwięcznej małej chwilki byleby posypać "solo" serdeczne pozdrówko W_A_R
  24. dziękuję Kubo - za dodekafonię i za podobanie serdeczne pozdrówko W_A_R
  25. Zofio dziękuję za wyciągnięcie ręki i za dodanie do ulubionych - bardzo mi miło serdeczne pozdrówko W_A_R
×
×
  • Dodaj nową pozycję...