Witold_Adam_Rosołowski

wporządku - Panie Sebastianie - napisałem tylko, że nie bardzo mogę cokolwiek rozszyfrować - a wiersz winny mieć jakąś formę interpretacji - ejjj - żeby się nie zapętlić - powiem tak - krótki ten wiersz, że nie zdążył zaprowadzić mnie w pole gdzie mógłbym ochoczo poprzyglądać się w przestrzeni i nigdy nie zamierzam nikogo tłamsić i przygniatać na tym portalu - chyba że nie będzie to poezja - chyba - że naprawdę będzie to nic - ale wtedy czekam - czekam - i sugeruję - nie jestem "kimś" przez duże "p" (czyt. poeta) tylko odbiorace tego co napisałeś - Ty też - możesz przeczytać moje i napisać komentarz - na tym to polego - ale szanuję Pana wybór - bez wskazówek - ok - więc jeszcze pomyślę ... pozdrówko W_A_R

nie mam pojęcia o co tak do końca Panu chodziło - Panie Adamie - wiersz jest wierszem - ale tyle w nim krwi - i może właśnie o to chodziło - o porwanie nie w sensie zabrania kogoś lub czegoś tylko w senseie podarcia własnej tożsamości i walki z Bogiem krwionosnym i obstawanie w przydrożnych kapliczkach by diabłu zęby liczyć i te wrony - strupy przytwierdzone do ran wysuszonych (rozchylonych dzikich ust) - ejjj - Panie Adamie - to moja wyobraźnie - zapewne inną treść Pan przekazujesz - jednak taka poezja to dla mnie eksperyment i proszę o wybaczenie - bo coś tu swojego przerobię - chcący czy nie chcący, ot proszę: ... porwany na skały na strżepy darłem gardło godło zaledwie bijące a wszystko przepadło czy obok niepokoju w słowach ktoś kogoś znajdzie skoszony żelazem układu z Bogiem - rwę pacież ... jeszcze raz - Pan wybaczy - to co napisałem to nie popis mozliwości - tylko mozoł dodarcia do sedna Pana wierszy - dzięki takim własnym przeróbkom docieram do nie tylko Pana wiersza ale i do innych - inaczej nie umiem - nikt tego nie widzi - zazwyczaj dzieje się to w myśli - a jesli na kartce - to drę ją potem na strzępy ... pozdrówko W_A_R ps. w zasadzie to niczego ciekawego nie napisałem prócz lekkiej chlorelli lub libelli migocącej ... Pan wybaczy - taka ze mnie sztuka

Pani Wioletto - nie wiem co sądzić o majaku - nie mam zielonego pojęcia czy to skrzydlaty przyjaciel - czy czworonożny druh - czy inny guard - może biorę to zbyt-real ale dwie pierwsze porcje Pani wierwsza są na prawdę cudowne - potem - jakby coś się stało ze stylem - proszę o wybaczenie - ale padło - nawet moje myslenie pozdrówko W_A_R

Ewo - jeśli pamiętasz stare czasy - tego odeszłego ustroju - to czyn i trud były ważnym elementem propagandy - dziś już nabierają innych symboli - innych powrotów - a jesli chodzi i brzeg wyobrażeń i o podmywanie - nie będę tłumaczył i pozostawiam Tobie - daję Ci w prezencie razem z falami i nie mów, że nie umiesz - bo masz własny styl a ja taki przyziemny ... pozdrówko W_A_R

Ewo - krytyka jest zawsze twórcza ale dla kogoś młodego a nie takiego starego jak ja - nie nie poddaję się - jedynie wymieniam uwagi - a krytyka szuka coraz to nowych wymyślnych dowodów - na to i na tamto - wciąż rozmawiam - krytyka sięga po nóż - "za starym jest" by podnieść pierś ... Dziękuję Ci Ewo za "słodkie musy" obwstawania za moim - nikt tego pewnie nie zrozumie - być sobą - chocby namieszał jak mieszadło do farby - bądź sobą - aż do bólu Ewo - Twojego komentarzowego wiersza nie skomentuję - jest bardzo piękny i taki osobisty - jestem pod wielkim wrażeniem - wielkim jak "przekór krytyce" kiedy to przewrotne pióro umaczam w żywicznej liryce i samo się niesie po lesie ... pozdrówko W_A_R ps. Ewo - w wierszu w roli głównej wystąpili: ___ podstawiony - kartka (gwiazda) ___ ___ analfabeci - zwykli tubylcy (z pobliża) ___ ___ autor wiersza - statysta i maniak poezji ___

Pierwszy raz zauważam osobę, która podpisuje się "Yourek Ajsiński - nie wiem czy mam do czynienia z Panią czy z Panem - ok - niech pozostanie to "osoby tej" tajemnicą - dziękuję bardzo za zauważenie braku jednej linijki - nie wiem gdzie ją zwiało - czasem tak bywa - człowiek zaznaczy całość a tylko część przechodzi, ale to pewnie moja wina - już linijka jest. pozdrówko W_A_R ps. czekam więc po wstawieniu wersu na komentarz

Ewo - każdy z nas odbierze ten wiersz na zupełnie innej fali - jedni przejdą obojętnie - drudzy spojrzą i zagrymaszą a trzecim wyda się to arcydz... - ejj - co ja plotę - pisanie, że się tam kiedyś coś komuś nie udało - wiąże się z wielką odwagą - Ewo - Twój wiersz był inny - mój inny - nie porównujmy ich - choć wydaje Ci się że o tym samym - jeśli występuje wyraz "Pan" to nie musi być o Bogu ... więc zdarłem pierwszą zasłonę ... i o wypowiedź czekam - a do kolekcji to ja spróbuję "dodać to - o czym teraz powiesz" pozdrówko W_A_R

Dziękuję Pani Areno za miły komentarz intuicyjny i za te brawo czytania z zaciekawieniem i przyjemnością, cieszę się, że wiersz, który kiedyś tam napisałem "conieco" zabrał Pani czasu na przemyślenia ... pozdrówko W_A_R

Dormo - już jestem po pierwszych falach (komentarzach) - wiersz jako całość stanowi niezły kawałek roboty - skoro go przerabiałaś (czyli literówki były czy coś w tym rodzaju) to znaczy że byłaś daleko stąd - daleko tam gdzie ten do którego mówiłaś ... może go sobie wyobraziłaś - może jest rzeczywisty - jednak to Twoja rzecz - nie tłumacz nikomu (przynajmniej mi) - być znaczy istnieć - to znaczy jest (być) ciąc (tnieć) - nie - nie zabawię się w shizia - do chlorelly - czy Ty nie wychodzisz za mąż? albo klamiesz ... pozdrówko W_A_R [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 07-03-2004 20:12.[/sub]

niestety miałem pracę - trójki nie słucham ale tylko z powodu braku czasu - duuuuuuużo ostatnio mam pracy i pomiedzy nią moim rozluźnieniem jest serwis - filmu jakiegokolwiek nie oglądałem od setek lat chyba,ze takowe nazwać można fantastycznymi - pasja jest we mnie i Panie Sebastianie będę się bronił (bez urazy) bo dobrze mi z nią - ale się zacząłem mądrzyć - proszę o wybaczenie pozdrówko W_A_R

Panie Sebastianie - widzę że traktuje Pan moje komentarze bardzo serio - ok - wytłumaczę więc do końca o co chodziło - oczywiście bez obrazy z każdej strony - napisałem, że uśmiech (tak to wystarczy) - usmiechu człowiek nie uzyska samego z siebie w dłoniach, anie w nogach ... - więc jesli na twarzy to wystarczy sam uśmiech - a wyrzucać te zdanie czy zostawiać to Pańska sprawa - Pańska rzecz ... jak mawiał Ed (Stachura) - mie troszke gryzie "zapytajnik" ... wydaje mi się i obawiam się że poeta nie powinien zadawać pytać jedynie je wskazywać - ale niech Pan przemyśli - to wszystko i proszę o wybaczenie jesli to Pana dotknęło pozdrówko W_A_R

Ewo - kolejny "słodki mus" - ale nad formą i nad stylem się zastanowię - bo jestem przewrotny pozdrówko W_A_R

sugeruję coś takiego: Wygodne organy kładą się na diabła. Nieme zafałszowanie. Nie licz na to, że dobrze jest mówić, Zamilcz! Oczy otwórz! Niech widzą! ... myslę i tylko proponuję narazie tyle - bo bardzo to rozciągnięty wiersz a warty uwagi pozdrówko W_A_R

ja też dziękuję - za tzw. "czytanie ze zrozumieniem" i wracaj do zdrowia Ewo pozdrówko W_A_R ps. zdania nie zamykam kropką bo ... czekam

dałeś mi panie własną piosenkę lecz że ją śpiewam jest tylko lękiem więc nie miej żalu że wciąż zawodzę śpiewać ku czci twej mi nie po drodze obuty w nuty kroczę w bezmiary dźwięczą nade mną pieśni sztandary pielgrzymka moja z twojej przyczyny lecz z mojej miary wszelkie wyczyny nie złość się panie na kuternogę niewiele znaczę nie wiele mogę a że w twej pieśni słowa zamieniam niechaj zawczasu ciebie nie wpienia że coraz nowe nuty fałszuję i pierworodność pieśni tuszuję grzechem nad grzechy jest nierozwaga ja ją przybieram - cóż znaczy naga dałeś mi panie styk z ideałem a ja na pieśni plewy posiałem cóż z twego kształtu mi pozostało z pomocą wiatru bokiem wywiało więc kiedy dojdę do kresu drogi gdzie będzie czekał osąd twój srogi czy mnie rozpoznasz bez darowizny gdy już nie będę z twej podobizny nie złość się panie gdy się miniemy raz wtóry sobie to odbijemy może w tej drugiej wędrówce zgoła wszystko co w pierwszej było odwołasz daj pielgrzymowi szansę na kredyt może odkupi się czymś a wtedy gdy po raz pierwszy spotkać się przyjdzie dasz się ominąć w drodze umyślnie [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 07-03-2004 20:55.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 08-03-2004 03:14.[/sub]

Dziekuję Pani Natalio za wysłuchanie i życzę tego wspaniałego nastroju na długi czas pozdrówko W_A_R

Panie Macieju - proponowałbym trochę inny układ - wtedy na pewno inaczej by się czytało i komentarz by si ę napisało pozdrówko W_A_R

poranny uśmiech poranna lewa noga poranna kąpiel poranny a może sam w sobie świt i małpy i oko i śniadanie bardzo dobry pokaz czy raczej spis treści (nie mój - Pański) wydaje mi się - że pytanie na końcu jest niestosowne - poeta nie powinien pytać - "jeno" wskazywać - taka rola - przynajmniej to we mnie siedzi - sugeruję końcową strofę "conieco" zmienić - może odnowić usmiech i jeśli usmiech to już wiadomo, że na twarzy pozdrówko W_A_R

Pani Fantasmagorio - nie wiele napiszę ale ! Bardzo, bardzo przepiękne i takie ludzkie i takie poetyckie i wiele wiele - idę spojrzeć na swoje cukrowe waty pełne os (wybaczy Pani za wypozyczenie słów) choć stary już ze mnie a może jeszcze coś ulepię z nich (chmur) pozdrówko W_A_R

Ewo - rozmyślania godne uwagi - fatalizm kojarzy mi się z czymś w rodzaju fatamorgany - ale to tak na pierwsze myśli - na pierwszy rzut - mam też myśli z fizyki - ale elektromagnetyczność daleka od autentyczności poetyckiej (jeszcze nie teraz) - komfortem jest dobry nadajnik i odbiornik - a jeśli w jednym to feedback powstaje i kto nadał ten klapsa dostaje - dobrze że na drodze ktoś czasem coś dla siebie odbierze i prześle własną kolejność - tak to działa na tym serwisie - egoizmu więc nie ma bo czasem optymalność w optymizm przechodzi i póki balon rośnie i "trach" nie zrobił - bawmy się ale nie jak dzieci - lecz jak bliscy sobie z wyboru - poeci - Ewo - zabrzmiało to jak manifest - nie wiem co o tym sądzić - wokół mnie tyle informacji - fraktale ... "przewrotny poeta" - zabrzmiało tak ciepło, że jak do pieca łapą - można się sparzyć - więc wolę zażartować i udawać, że dotykam z przewrotnością i błyskiem w oku i usmiechem na ustach - choć czasem ból bo lekko parzy - no tak znów zażartowałem - coraz bliżej coraz dalej .... pozdrówko W_A_R

Joanno - ten usmiech stąd, że już tak ponuro się zrobiło - że musiałem wypuścić te rozweselenie w okrąg aby wrócił do mnie pozdrówko W_A_R

Ewo - mus się musuje (nie porównuj do "mózg się lasuje") - wiersz był tak dawny i pisany w zupełnie innym środowisku - dziękuję Ci Ewo a wypowiedź i jeszcze jedno odsłonię - choć tajemnicy tu nie ma - w owym czasie - mogłem pisać tak bez końca (bez przechwał) - z jednej strony dobrze że czasem odchodziłem od kartki, że nie było kompów i .... a z drugiej troszkę mi szkoda - bo tęsknię za tą "niewinną" swobodą tworzenia i łączenia słów, których dość często może nie rozumiałem - nigdy nie piszę ze słownikiem lub inną większą "mądrą" książką - zazwyczaj z kartką - a potem próbuję na drugą kartkę - i też bez "knig" - tak było i najczęściej jest - potem człowiek sięga po zakurzone oprawione dzieła i okazuje się, że coś nowego odkrył lub zupełny "error" Ewo - jeszcze jeden "słodki mus" dla Ciebie pozdrówko W_A_R

Panie Coolt - zapewne to co napiszę nie będzie się tyczyć formy ani stylu ale tego co zrozumiałem - bo po pierwszym czytaniu - doszukałem się raju i grzechu pierworodnego - tylko z jakiej racji pomarańcza (?) - tam chyba był inny owoc a Ewo bez szlafroku pomarańczą tryskała - ejjj - jak widzi Pan wszystko bym pozmieniał - ale to Pana wiersz - może tak zbyt z rana na miąsz zerkam - ale też nie pasuje mi "kompania" - tu nie wiem o co chodzi - ale część: ... Przemija cała... Poza wystrzelonym pogardliwie Zarodkiem niemowlęcej kuli Który zakwitnie pod szklanym niebem ... najbardziej pasuje do aktu wypędzenia muszę jeszcze przemyśleć - bo w reżyserię faktów muszę zajrzeć i z zewnątrz i wewnątrz pooglądać - bynajmniej piękne to że aż się chce po pomarańczę sięgnąć i ... pozdrówko W_A_R ps. to jeszcze nie koniec Panie Coolt i niech nie brzmi, że nie podobało się czy coś w tym rodzaju - wiersz jest do przemyślenia - a jak wiersz - prawdziwy czytelnik co rusz sięga do strof i lubi w nich coś nowego odnaleźć

Oj bo bym mógł się obrazić za ten chory horoskop - ale nie - zasugerowałem tylko że mój znak zodiaku - chyba najbardziej związany jest z tzw. pasją - proszę poczytać ... - nie porozumienie jest - jednak wspomniałem że spojrzał Pan tylko jednym okiem swoim wierszem - bo pasja syci pasjonata a Ci którzy patrzą na niego - porównują do bólu - eeejjj - wiersz formą i stylem jest dobry - nawet bardzo dobry - a z tym horoskopem to dałem swój przykład - bo "byki" to "pasjonaci" - wiście-oczy bo mogę się mylić pozdrówko W_A_R

Panie Pawle - nie wiem czy do Pana Grześkowiaka dorównuje mój utwór ale bardzo dziękuję za przesłuchanie i za komentarz pozdrówko W_A_R