Witold_Adam_Rosołowski

Panie Macieju Pan wybaczy - bo już drugiego wiersza nie potrafię objąć ... - dopiero teraz zauważyłem - więc jeśli Pan jest na mnie zły to ... - proszę o wybaczenie ale jesli chodzi o ten wiersz - to rzeba - wypadałoby coś zmienić pozdrówko W_A_R

Proszę Pana - to wygląda tak tup, tup, tup, ..., trup, trup, trup, ... a potem coś o tęczy i blasku jej i chodzi ktoś i liczy - w jakim języku ? - bo po polsku to chyba nie - rymy są tak naciągnięte Panie Macieju, że też sam się naciągnąłem na ten wiersz - proszę Pana - zacznij Pan pisać dla zespoły hip-hop (ale bez sukcesów) lub weź się Pan za poezje - zmień Pan coś - na pewno wszyscy to zauważą pozdrówko W_A_R ps. w jednym co odkryłem jest 6 wersów poprzedzających wers z tęczą i ... chyba tyle kolorów tęcza posiada

Droga Pani Emilio - wiersz jest tak malutki jak ta łza z oka i dla kogo ja ... obmyśla - gdzie spadnę - w jakiej przestrzeni odnajdę się - nim plusk lub cichszy ton a teraz to co najgorsze - droga Pani - wyraz "sączy" już Pani wytykali moi poprzednicy - ja bym prosił jednak o zmianę - tu jakgdyby nie pasuje a potem ta część "w oczach suchych - korytarzy mrok" - jesli wolno - coś tu zgrzyta, ale jest jeszcze jedno co odnalazłem "plusk ostatniej kropli" - tu "kropli" chyba nie jest potrzebne to narazie tyle - proszę o wybaczenie że tak się wtrącam w Pani słowa pozdrówko W_A_R

Panie Coolt - bardzo piękne - o formie i stylu nie napiszę bo walczyć z dobrą nocą to ... więc - do ulubionych pozdrówko W_A_R ps. jeszcze tu chyba posłucham na dobranoc

Panie Piotrze - ta "moja droga" - to chyba nie to na co stać Pana - to droga ani upiorna ani strachliwa - ani wesoła - ani coś tam - Pan wybaczy - ... bo mnie trupy dotykali .... dotykały chyba powinno być ... upiorne - a nie upiorni - chyba że następne - żem - czasem tego używam - ale tylko wtedy kiedy wynika to z sytuacji - zwrotka ta trochę przegadana pierś czy piersi? wiście oczy - bo może być tak i tak ale ta forma zaproponowana przeze mnie nie gubi rytmu chyba - już słowo faluje to znaczy lekko i przy końcu ...rzęsy kłaniają i tu nie wiem przecinek lecz jakoś nie wiąże się to z resztą tego wersu sen - jutro - trudna mysli zmora (ejjj coś w tym jest) i tu młapię tę drogę - ejjj Panie Piotrze ta ostatnia zwrotka najlepsza pozdrówko W_A_R ps. to moja sugestia i jakaś tam subiekcja - wdarcie w sens - proszę to traktować jako jeden z komentarzy

bo AVE znaczy AVE - a kto nie wie niech sięgnie po słownik i tak tej tajemnicy nie odkryje - a ja się tu tłumaczyć nie będę - bo wyszłoby szydło z worka - i jak rozpięta "agrafa" - ciężko by kogoś ugodziło - bynajmniej - wszystko co opisuję to przekaz z tamtej strony światła - z tamtej strony mostu lub tego co po nim zostało - z poważaniem - bohater wierszowanej powieści krótkiej czyli ostatni zjazd z mostu w odmęty (nie wiem jak się to pisze) rycerza co nie wiedział którędy ... pozdrówko W_A_R

Ewo - tam zrobiłem błąd - szybko szalenie pisałem - ... ŻE BYŁAŚ ... a nie jak napisałem ...NIE BYŁAŚ... - przepraszam pozdrówko W_A_R

Ewo - Ty tu najwięcej pisałaś - działałaś jak dobry duszek(?) nie byłaś za moimi plecami - dziękuję pozdrówko W_A_R

dziękuję Pani Annabel za komentarz - interpunkcja jest celowa - ma za zadanie - kłuć - a że narzuca interpretację - Pani wybaczy - proszę powyrzucać te kropki i kreski i proszę zinterpretować - wcale się nie obrażę, tylko poznam właściwe tłumaczenie - właściwą interpretację - Pani intencje - dziękuję też za słowo - kolejny ...bdb... wiersz pozdrówko W_A_R

dziękuję Panie Tadeuszu - miło mi odebrać gratulacje z rąk Twoich pozdrówko W_A_R

tak Panie - Coolt - gdzieś wyczytałem w jakiś komentarzach, że Pan potrafi wzystko zauważyć - nie powiem, że się zastanawiałem nad zmianą na "nim" - bo gdy sięgnąłem do słownika i nie otworzyłem go - nim - wie Pan zapewne kto to jest - a u mnie most jest tylko początkiem i rezultatem tego co przeszedłem - z mostem na końcu się pobratałem - więc czy do brata (jeśli oczywiście ma Pan) zwróciłby się Pan - "nim"? - kiepska obrona bo żadna - ale dziękuję za zauważenie, bardzo dziękuję "do dna łeb pochylił" - to takie porównanie - z - "pod fontanną zmoczył łeb.." wiem Pan zapewne o kogo chodzi ... - ja tu mam rzekę a tam była tylko fontanna - a użycie zamiast głowy - lepiej się moczy "łeb" niż cokolwiek innego - ale jeszcze nad tym pomyślę a rymy - tu u Pana był błąd - "pośrodku-motku" - ale nie o to chodzi - nie odpowiadają Panu rymy - no to musimy trochę pogadać - bo nie przekonał mnie Pan - rymy - są dla mnie podstawą wiersza - piszę aby się w nich zmieścić a tłumaczenie, którego Pan nie użył, że dziś "bez" - to jak w tej reklamie (przepraszam za porównanie) "wolę bez" - technika pisania otworzyła wrota do poezji lecz częściej przeskakujemy dziś mury lub prześlizgujemy się - lecz "bez rymó" - nie nap[iszę że gorszy poeta - tylko taki, który poddaje się modzie - chyba nie obraziłem nikogo - przepraszam z góry - Panie Coolt - musi mnie Pan przekonać do nierymów - czekam cierpliwie i z satysfakcję, że odwiedził Pan mój pokład - choć zrujnowany .... zgruzowany ... pozdrówko W_A_R

Pani Areno - napiszę krótko aby zachęcić Panią do przemyśleń - Pani wybaczy - że piszę dopiero teraz - ale musiałem ochłonąć - i spojrzeć z tzw. "boku" a nie na wprost w lustro - i proszę o interpretację - to dla mnie ważne, że ktoś jeszcze coś w tym wierszu odkrył - przepraszam za "ktoś" słowo GRUZ - to ciężkie słowo - ale typowe dla tych, którym ciężar na głowę leci - ciężar w rozsypce - to przyjemność - dostać pyłem rozdrobnionym - niż rakietą pełną wymiażdżenia ... pozdrówko W_A_R ps. jeszcze raz proszę aby napisała Pani własną interpretację

Kubo - mój bohater to ja, a Ty przepowiadasz mi najgorsze czy najlepsze - nie wiem - szaleństwo w rozumieniu kolejnych pokoleń ludzkiej doktryny nie jest tym samym - zmienia się jak moda - jak fryzura i wraz ze starością doznaje co to prawda - w każdym bądź razie wydaje się mu, że już pojął - a tu masz babo placek - kolejna porcja szaleństwa na talerzu - Drogi Trybunale - bez porównań z V-G czy z P-Ż - proszę - określ własne szaleństwo i wtedy porównaj do mojego - Kubo napewno wyjdzie coś zupełnie odmiennego pozdrówko W_A_R

Ewo - Twoje tłumaczenie jest wporządku - więc nie będę dokładał - jedno tylko - jeśli się nie pogniewasz - określenie "kierunek" - dla mnie szalonego, przechodzącego czasem w fizyka, to: linia pozorna, obierająca odpowiednie da przeciwne punkty, np. płn-płdn. - na tomiast zwrot - tyłem do Ciebie - plecami - facetowi nie wypada ... więc kiedyś chciałbym się odwrócić i ... nie rozpływaj się jak duszek ... pozdrówko W_A_R ps. trochę się pomądrzyłem - przepraszam

Dziękuję Pani Weroniko Heleno za komentarz - Pani była pierwsza więc - odpowiadam: agrafa - bo most to duża metafora (trochę z żartów) - a gdybym użył agrafka - - nie wiem czy ktoś by zwrócił na niego uwagę - a tak to cel zamierzony i nie mówię że Pani pierwsza na celowniku - i że się udało ... do nikogo nie strzelałem ... dziekuję za plus za skowyt księżyca... a uznanie to po Pani stronie - przeczytała go Pani i to jest dla mnie najważniejsze pozdrówko W_A_R

pójdę z kartką i ołówkiem - to moi przyjaciele - cóż poecie trzeba więcej - dziękuję za zaciekawienie moją podróżą - opowiem jak wrócę czy widziałem coś z Pani wiersza pozdrówko W_A_R

dziękuję wszystkim ca komentarze miłe i ostre - a ja z humorem - kto tu się wpisał - ten mi pomagał strącić "GO" - na pewno każdy z tutejszego gminu wytrąca z równowagi "GO" jakiegoś w jakimś czasie - "GO" - nieuzytecznego w atmosferze twórczej - narazie tyle - teraz przyjżę się bliżej komentarzom i każdemu z osobna postaram się odpowiedzieć pozdrówko W_A_R_ ps. czasem długo myślę - więc proszę o wybaczenie zaczym odpiszę - a może poleci jak spłatka

Ewo - ten uśmiech po kamieniach, po źródełku jak cień przepływa i dobija do przystani - tam cisza - uśmiech się zastanawia - kto dobudował mi twarz - usta nie zwracają uwagi - tylko oczy wciąż dociekliwe unoszą ten uśmiech po czuprunę i wyżej od dziurek w nosie i uszu - a wszyscy nasyceni - roześmiani - oczekują obrotu szyi - kiedy przyniesie cień, w którym można ochłodzić napięte mięśnie - a tak chcące na zawsze pozostać - kiedyś pękną i staną się źródłami bijacymi mądrością - kiedyś jak kamień zastygną - widząc uśmiech biegnącego dziecka - nienadążą .. pozostaną w mroku jak sługa i nikt nie będzie chciał się już bawić w Pana - do którego modlitwy będzie im czas przeżedzał - i tak do ostatka dziękuję Ewo pozdrówko W_A_R_ ps. w miejsce"_" wstaw odpowiednie samogłoski i uśmiechnij się

tak - widzę barda - który od gminu do gminu - z wieściami - taki stary Irus (jak pamiętam z mitol.greck.) - ten Irus łata ludziom myśli i słowa przenosi jak wiarę (to chyba z Bibl.) - opowiada o przeszłości i niesie przepowiednie - nie zawsze prawdziwe - wyobraźnia ludzi syci się z ust śliną a nie we własnym uchu zdobyczą - kaleczą się brzytwą - bard odchodzi - bard wróci - bard ... a dziś TV,VIDEO, .... - Państwo - zmieniacie sopraniki, basiki, dźwięk wklęsły, wypukły .... , kanał prawy, kanał l .... - gdzie Ci pukający ? Może już Wam uszy się zamknęły????? Może nie dosłyszycie pukania? - Są jeszcze oczy i okna szeroko otwarte - więc wyjrzyjcie - może gdzieś się niesie - rwąc ostatnią podeszwę - może ... - to moje wyobrażenie - mój obraz tego co Tomaszu_Tylczyński napisałeś - kto przeczyta niech BARDziej na Twoje słowa zwraca uwagę - bo u Ciebie BARDziej spiewa bard pozdrówko W_A_R

most, jak agrafa, spina dwa brzegi, pod mostem tli się w łuku metali fali odbicie – frywolne ściegi w uchu igielnym mgły – tak mnie pali, że wypiłbym, do dna łeb pochylił, jak wiatr zza miedzy, słońce spod chmury, skoczyć i przeszyć krople w słów sznury i ciągnąć w myśli, pieśnią się silić, brzeg skryty w gąszczu mruga na drugi flirtują sobie gdy ja, pośrodku, pod dachem mostu przecinam strugi jak kot w bezruchu, tkwię w mgielnym motku, wzięło mnie – brnąć w toń, lecz czy dam radę … skowycze księżyc gdzieś na dachówce, pęka agrafa i ostrze w lustrze, gruz larum spija, ty słyszysz – AVE … [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 28-02-2004 09:59.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 28-02-2004 10:00.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 28-02-2004 23:24.[/sub]

fajnie, fajnie - proszę Pana Adama - ta retrospekcja czy ma coś wspólnego z wierszem? odpowiedzieć znaczyłoby że ma - nieodpowiedzieć - znaczyło by - nie - zostanę więc na tej górze - by jak poeta przeżyć wiatr a kobiety mi w głowie tylko z imion - wie Pan - ludzie lubią czytać takie farmazony - to tzw. real-show - ktoś opowiada o czymś ... - tak to odebrałem - proszę o wybaczenie - i niech to pozostanie jednym z wielu komentarzem zakopanym w snieg gdzieś pod ciemną górą - do bacówki nie wstąpie - nie z powodu kobiet ale nigdy tam nie byłem a Pan zamienił na dom publiczny - jestem może dosłowny - tak - powinienem za formę wiersza złapać - ale gdzie tu wiersz - chyba że wiersz biały i z humorem - nie posądzam Pana o masturbację ... chyba że tego wiersza - dlatego - ... idąc pod Ciemną górę - zaszywam się w chmurę - ... jestem piórem... - tam real-show nie dojdzie bo niebezpiecznie i nie zwrócą w ubezpieczalni jeśli coś się stanie - to tyle - subiektywnie wyszło - ale wiersz nie podoba mi się - chyba że (jeszcze raz wspomnę) o humor lub porwanie i wywalczenie tymi wyrazami chodzi - każdy je może używać - ... to tyle - to moje zdanie pozdrówko W_A_R

aż mi ulżyło - dziekuję za przeczytanie i wyrozumienie - i niech Pani szybko wraca do zdrowia - proponuję (to tylko propozycja nic więcej) napój Bogów - herbatka, cytrynak i miodzik - tylko ten miód aby nie stracił swych funkcji należy dodać do herbaty troszkę przechłodzonej - troszkę - powiedzmy - nie gorącej - a zresztą pewnie Pani wie i na cóż mi te pisanie - chyba wpadłem w ten wir zmagań ... pozdrówko W_A_R ps. w jaki sposób udało się Pani zmienić na wersy - wcześniej tego nie było - też chciałbym poprawić - bo czasem robię błędy - najczęściej zjadam pojedyncze literki

Panie Sebastianie - chciałem złapać kontakt jeśli chodzi o wiersz - a Pan mnie za słówko ja Pana potem Pan mnie - eeeeech - z tej martwoty wyszło zmartwienie - bo ... cóż nam po gderaniu ... kiedy ożywa dyskusja i niesie nas - w martwicę - w martwy punkt - miał Pan mozliwość zapoznania się co myślę o tym co Pan napisał - a waleczność na słowa - to wygranej połowa - przykro mi że odebrał Pan to jako atak ... zpoważaniem i pozdrówką W_A_R

Pani Weroniko - zastanawiam się czy ta cytrynka to nie jest słońce - czy nie "lata Pani" z kubkiem teraźniejszości i nie chce złapać choć kropli promienia - choć drobne blask - bo wokoło szaro i .... - wir który zaciąga Cię do łóżka do zmierzchu - jutro znów wstanie Pani i ten "kubek" może dwa - Pani oczy ... to tylko subiektywne rozumowanie ale o formie wiersza teraz napiszę - tak sobie myślę - że jeśli ktoś zadaje pytania i sam na nie odpowiada to nie tak - albo z tej strony albo z tamtej - chciałem delikatniej - nie wiem czy taki ze mnie gbur - że łapię się czegoś - ale chyba na tym polega "pewna skuteczność i śmiałość do ludzi" - może zbytnio niesprawiedliwy jestem - proponuję poszukajmy tego słońca i kap ... w delikatność pozdrówko W_A_R

Droga Pani Ago - jestem poczęści muzykiem - nie kojarzę wiersza z Kają - bo nie znam piosenki - więc tylko to co ja w sobie skojarzyłem - napiszę - wiersz jest właściwą linią tworzenia dźwięków do wiersza - oby koło się nie zamknęło - jak to bywa u "coniektórych" twórców że tworzą sami w sobie dla siebie skołowani dźwiękiem i następstwem kolejnej sylaby - to tzw. feedback - ... śpiewasz mi co wieczór ... - może tę samą frazę - ...tuszuj dalej moje ciało... - próby wyjścia z frazy - ...będą kopać wąwozy fosy fałszywe ... - zbieranie tonów nawet tych odległych od tonacji - ...i kąpać się w ślinach... - bez przesady może to kolejny kieliszek - wzniosłość i ulotność i kapka szczęścia - ...bardziej ubrudzisz ... - to powiedziane wprost - czasem trzeba wymieść z siebie myśł - a dla innych to haft - ...no zaśpiewaj to wreszcie ... - czekam byś w końcu w całości mi zawtórował - ... potknę i wywrócę na ... - ok - czekanie na wykonanie - może to sąsiad z dołu gra i przez podłogę słychać ... to tylko domyślanie i mój subiektywizm - pewnie nie wiele odkryłem kart - zostawiam to innym - innym przeznaczone - inni posiadają kluczyk do tych drzwi, za którymi potykasz się - to tyle pozdrówko W_A_R ps. o formie i style - nie wiele - wiersz zapisany jak pieśń (przynajmniej dla mnie)