Witold_Adam_Rosołowski

Tak droga Fantasmagorio - masz rację - po polsku to ta część jest - tylko jak ktoś komuś czyta - to jakby nie rozumiał - ale widocznie mam taki mankament - za co przepraszam - kiedy spojrzy się na wiersz to rzeczywiście wszystko jest wporządku i "skrzypiąco" - czyli pieknie pozdrówko W_A_R

Pani Julio - najpierw zacznę od treści - materializm nie jest wymysłem ludzkim a wszystko co o nim wiemy to mozna zamienić w falę - ale pewnie tego nie chcesz słuchać bo mógłbym bez końca ... - tak więc to co dusi to własne zapatrzenie się i o anioła wsparcie - tylko że ten Twój anioł bezskrzydły chyba że treść oddechu, usmiechu i płaczu są ulotną pierzynką z tego świata - czas nie "staje" lecz może się zatrzymać w objęciach anioła - to tyle - proszę o wybaczenie za wtargnięcie pomiędzy Panią a aniołem - musiałem się przyjrzeć - ciekawość to ludzki odruch ... pozdrówko W_A_R

Panie Piotrze - jak Ewa wspomniała - dużo tu chaosu - ale stąd ludzko w nim - dużo emocji - zapewne ważny to dla Ciebie wiersz - szczególne wzruszenie przy czytaniu ostatniej części wiersza - moje wzruszenie - Panie Piotrze - piekna przenośnia czy epitet (nie znam się na tym) - ...lassem świetlistym... - to tyle narazie pozdrówko W_A_R

Pani Hanno - przeczytałem wiersz - przeczytałem komentarzy i ... teraz cos ode mnie ... nie mniej odbiegającego od komentarzy - w wierszu brak Pani - co mógłbym zasugerować - że już chyba dość średniowiecza gdzie bohaterzy byli arcy-cnotliwi - tacy nieludzcy - ale to może odbiega od tematu - czyli wiersza - znam wiele pean'ów na cześć śmierci boskich i nieboskich zeszłcych z tego świata i żaden z autorów - niech Pani posłucha - nie postawił się na drodze męczarni - nie stanął obok ... nie wpatrywał się... oczu nie zakrywał... eeechhhh u Pani ten sam motyw - ktoś tam a Pani w domu przed kompem ... - Pani Hanno proszę o wybaczenie - to tylko sugestie - to tylko moja wyobraźnia - mogę tylko zaproponować aby w kolejnym wierszu mogła Pani odnaleźć siebie pozdrówko W_A_R ps. w wierszu jest tyle boskości że ze stylem i formą i treścią nie mam co walczyć

Ewo - dziekuję za tak szybki komentarz - bo ledwoco muzyka się pojawiła ... - o "jest" ntroszkę walczyłe, troszkę wytłumaczyłem a jesli chodzi o emocje - to nie wiem co napisać - dziękuję pozdrówko W_A_R

nawet ja nie chciałam ... - to ludzki odruch - nawet jesli... nawet kiedy ... - typowe dla człowieka - nie jeden poeta powie - nawet ja napisałem ... - to odwaga ale resztę pozostawiam Pani Asik - bo tu więcej wszystkiego co z czlowiekiem związane - jedyne co ode mnie - to z tym bogiem się nie zgadzam - bo bogowie nawet są - lecz nie-ludzcy - a upodabniając się do którego kolwiek - eeeechhhh - proszę o wybaczenie - to z tym bogiem to już nawet będzie moja myśl ... pozdrówko W_A_R [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 15-03-2004 05:16.[/sub]

Proszę Pana Sokoła - uuuuu - jakby Pan tańczył w murowanej piwnicy ale z kim ??? - takie rymowanie to żadne rymowanie - prawdopodobnie nie-jedna-osoba to Panu powie - więc może w następnym wierszu zacznie Pan szanować czytających - szczerze - nie-do-czy-ta-łem - bo Panie Sokół tego jakoś nie można przebrnąć - proszę o wybaczenie pozdrówko W_A_R

forma i styl - Pani Seweryno - bardzo dobra - tylko oby poeta nie bawił się w "krakanie" - Pani wybaczy za słownictwo - sugeruję aby i tylko mogę zasugerować że pisanie - to tylko o własnych przeżyciach a u Pani takie dogmaty się pojawiły, ze już w nie uwierzyć .... eeechhh - myslę, że odpowiedzialność jest bardzo ważną rzecząw wierszu - jesli samotność i tęsknota to oby na zupełnie inncyh wyspach i na zupełnie oddzielnych półkulach (wiście-oczy jesli chodzi o nasz glob) - a teraz zabawię się (przepraszam za wyrażenie) w pewnego wiruska i zaproponuję Pani co można byłoby zmienić - nie poprawić - proszę się zastanowić i jeśli nie to nie I zwr. - na których mieszkają - gdzie mieszka II zwr. - .................................... III zwr. - .................................... IV zwr. - na których umiera się - gdzie umiera się mało tego - ale to tylko mała sugestia pozdrówko W_A_R

Ewo - skaner wszechczasów masz zapewne, że tak mnie zobaczyłaś - dobrze że ostrości nie nakręciłaś odpowiednio bo ... a tak to pieknie przemówiłaś i można posądzić że bestię przy jedzeniu zobaczyłaś - jedno się tylko nie zgadza - nie uwięziłem Cię jeszcze o Piekna dziewczyno pozdrówko W_A_R

nad kryształową kulą wpół zgięty krój boski luny w dół ciągnie promień skąd w jasność sieci - wód obraz mętny wpatrzony człowiek niby latarnia - jej wydźwięk stromy miał budzić wiązkę światła - to wszystko przed dnem tajemnym - ostrzec uśpionych przed moją wyspą niejeden w kunszcie żeglarstwa wprawny sił swych próbował lecz prawdy nie znał myśląc, że Atlantydy pradawny kamień, że perła tak od wiek wieków wokół sekretu jak z oka belka ze łzą w głębiny leży herosów zastęp odmętu niepomny wyspy Ave skrawkowi temu nadano lecz próżno szukać w encyklopediach w atlasach błękit a strefą szarą jest w dokumentach jedynie w myśli czasem zaświta we wschodzie słońca rys doskonały kto by tam patrzył – kto by zapytał czy to nie czary wpatrzony w rąbek lśniący noc z nocy dumam nad głębią - czy taka moja - w ustach schnie, bielmem zachodzą oczy pojąć nie zdołam skąd się tu wziąłem, czy jeszcze człekiem jestem - jest serce, dusza niepłocha zaszyta w ciele poezji ściegiem wyspo - ja kocham ...

Weroniko - nie zdąrzyłem - przed Twoim wejściem - myslę że za dużo powiedziałem o Twoim domu - wybacz - nie wykreślę już wypowiedzianych słów ale jeśli się to powtórzy to weź zwróć mi uwagę - bom czlowiek tylko i ciekawski życia - przepraszam - miało wyjść o wierszu a wylało się po za ... pozdrówko W_A_R

racja że racja - może i tak - jeśli można - inaczej i proszę o wybaczenie ostatni wers przerzucić na początek zwrotki - tylko skryło na skryte by się zamieniło - no cóż można się zabawiać czyimś kosztem - ale Panie Zbigniewie to jest wiersz Pani Marii - więc tzw. "I agree" narzuca obcą myśl - obcy schemat myślenia - a gdzie pierwowzór postępowania - na brzegu leży serduszko i dusza ulatuje - eeechhh - rozwody - powody - przyczyny i skutki pozdrówko W_A_R

no no - Panie Jurku - udało się Panu wprowadzić tytuł - kiedyś też próbowałem ale mój autoportret stał się portretemauto - bo portal nie przyjmował - skoro więc wiersz z tytułem został przyjęty to ... - nikt Pana nie będzie przeganiać (przynajmniej od siebie mówię) - wiersz bardzo skromny ale mówiący bardzo dużo - interpunkcji można byłoby się pozbyć - i nad tym - ...Dlatego... się zastanawiam - czy potrzebne ale to tylko sugestia - czekam na następne pozdrówko W_A_R

Panie Macieju - wiersz jest wierszem - a u Ciebie (czytałem poprzednie komentarze) wewnętrzne rozdarcie - z jednej strony ukazałeś poetę - siebie poetę - ale wyobraźnia moja nie wiele mogła wejść w Twój świat - jedynie jak ten motyl odfrunęła znad rzeki Styks - nie poprawiaj broń boże czegokolwiek - to Twój wiersz - lecz nad następnymi się zastanów i tym motylem uleć w okolice bliskie Ci - wybacz jeśli potraktowałem Twój wiersz zbyt srogo pozdrówko W_A_R

Weroniko - jeśli mowa o marionetkach - to dziś zapewne marionetką jest człowiek siedzący za "kompem" i "mackami"-sznurami przytwierdzony do kija (samobija) - pewnie stąd nikt się nie odezwał - nie napisał - myślę, że opisujesz jakieś ważne dla Ciebie wydarzenie w Twoim domu - więc z jednej strony myśł - jeśli uważasz, że rodzina to ciąganie za sznurki to coś w tym jest - a z drugiej strony - w tym domu jesteś bardzo osamotniona - porywasz się na uśmiech i nie wiesz, że to jedna z licznych rzeczy, które same z Ciebie są - i nie pociągane do odpowiedzialności domowych robót - wiersz jest pięknym współczesnym tryptykiem - przykładem rozumienia domowego ogniska pozdrówko W_A_R ps. w pierwszej zwrotce i trzeciej użyłaś - ..porywający.. - ale czy zmiana przyniesie korzyść - Twój wybór

Imago - dojrzałość w tym wierszu - odczuwam tę betonową ulicę - tę ścianę łez - piękny wiersz - jesli tak można się wyrazić pozdrówko W_A_R

Droga/drogi Imago (nie wiem kim jesteś) - wiersz zabujał w mej wyobraźni - jest wpaniały - ale to tylko odczucia - chciałoby się spytać - kto "ona"? ale zapewne drogowskazów byłoby wiele - choć jestem facet - też czasem tak dumam - bardzo dobrze pocięte nie równe wersy - mówiące o wewnętrznym zamyśleniu i piękne narracyjne zakończenie - nie wiem z jakiego powodu nie zaglądałem jeszcze do wierszy Imago - wybacz ... pozdrówko W_A_R

Yourku - sztuka iluzji to nie pisanie - ale zawartość wiersza doceniam jak poprzednie - narazie tak sobie myślę - że fajnie pokazujesz nam swoje możliwości (ten i poprzednie wiersze) - jednak cały czas gdzieś obok stoisz - nawet ten wiersz nazwałeś jak nazwałeś - jest taki żartobliwy - forma i treść - jak zwykle udana jeśli tak można rzecz - jakiś mankament w ostatniej strofie pierwszej zwrotki - ale nie jako poeta a jako człowiek zadam Ci pytanie - po co uleciałeś w niwę? żeby z niej spaść - ecch - wyszły dwa pytania - wybacz, jeśli to wiersz satyryczny czy żartobliwy - odbieram go na różnych poziomach pozdrówko W_A_R

doczepi - może źle napisałem i tłumaczyć nie będę - Yourek jest poetą - to wszystko - pięknie buduje formę i treść - a jeśli o doczepianiu to teraz tak myślę i wytłumaczę - że właśnie pozytywne doczepianie chodziło pozdrówko W_A_R

Yourku - ja też jestem z prowincji (jeśli prowincją nazwać można coś co pod Wa-wą jakieś 100 km - dla mnie prowincją jest Wa-wa) - jeszcze raz powtórzę - do formy i stylu nie mam co się dorzucać - jedynie treść nie dała mi radości - proponuję więc abyśmy zostawili ją w spokoju - choć pewnie o mnie chodzi z tym spokojem - dziekuję za Twój bardzo obszerny komentarz - moja napaść na Twoje nimfy - podyktowana była tym, iż troszkę inaczej bym z tymi nimfami postąpił - no cóż - przepraszam za ataki - przepraszam za napaść - nie ma co się "wymandrzać" - masz styl i formę - bardzo dobre - cóż mogę więcej - pochwała robi z człowieka "pean'a" albo "peel'a" - eeeechhh - Yourku - pisz , pisz i nad w-a-r'em się nie zastanawiaj pozdrówko W_A_R

Mirku - posmak wiersza o posmaku garnie mnie w zachodniopomorskie - do piachu skąd arizony the best jak pustynia czemu ten człowiek sam sobie wyczynia szkody - wszak kiedyś - pamiętam ten zapach miałem lat naście i gdym się zasapał haustami... - dziś - nie dałoby rady ... i nie z zasady ... wmawiają - natura ma swe usterki i wady ... a to - gady .... pozdrówko W_A_R ps. Mirku - chyba zrozumiałem przekaz - i interpretację wierszowaną - Ci ślę ...

Pani Awrilko - dziekuję bardzo - to wyobraźnia - sens jest często odczytywany na opak, szczególnie kiedy ktoś pisze o zmianach - każdy ma swój świat - i żaden schemat nie wniesie poczucia wartości - bo nie ma czegoś takiego jak schemat wiersza - nie ma czegoś takiego jak sens odebrania - nie ma czegoś takiego jak ...co poeta miał na mysli... - są natomiast emocje - uczucia - drgnienia serca - eeechhh - co ja tam będę się "wymandrzał" - cieszę się bardzo, że ku źródeł podążyłem i gdzieś tam w pobliżu krótką chwilę przebywałem ... pozdrówko W_A_R

Annabel - dziękuję za komentarz - każdy z nas z czymś tam walczy - a sama wola walki to jeszcze nie walka, wybacz, że tak to rozumiem, w wierszu jest wyspa - jestem na niej bo zaczarowana i mogę spokojnie, czuć i rozmyślać i mieć wyobraźnię - niby nic ale ... - czuję w niej szczęście pozdrówko W_A_R

Mario - dziekuję za miły mi komentarz - w tej części, którą wybrałaś - są jeszcze resztki jakiegoś tam człowieka, który z interesem w morze wyruszył, ten interes miał być mu ostatecznym - jednak miał szczęście bo stał się szum i wyspę zobaczył - eeechh cóż ja tłumaczę i się "wymandrzam" - Mario dziękuję jeszcze raz za dotrwanie do końca w czytaniu wiersza jak i za wiarę, energię i odwagę ... pozdrówko W_A_R

Ewo - napewno znasz ... Dusza z ciała wyleciała na zielonej łące stała ja pobiegłem, patrzę na nią nie wiedziałem żeś ty anioł ... napisałem to - by pokazać, że to była poprzednia dusza - teraz gdzieś krąży i komu innemu służy a nam - słodki mus pozdrówko W_A_R [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 14-03-2004 05:52.[/sub]