Witold_Adam_Rosołowski

Panie Macieju - ja nie krytyk - moje pisanie może zbyt rozwlekłe - ale nie krytykanctwo mi w głowie - tylko zrozumienie - ok - wporządku - "poddaje się - nie rozumiem" - czy tyle by Pan wolał żebym napisał? ... - powiedziałem co myślałem - może było to niszczycielskie ale tylko w sugestii obracałem się - w rozmyślaniu na temat wiersza - a nie postawy Pana wobec wiersza lub wobec mnie - na krytykę trzeba zasłużyć ... pozdrówko W_A_R

w ciszy spoglądam w dal i może to jedna z ostatnich wiosen Mario - nie - nie chodzi o umieranie - tylko (no właśnie - jak się wytłumaczyć ???) - ot co chciałbym napisać - wyobraź sobie świat za dobrych kilka tysięcy - kiedy już nas nie będzie - kiedy ten skrawek kory stanie się "kwiatem jednej nocy" gdzieś w labolatoriach czy koścołach prostych wyznań - będą rozgrzebywać "odrodzenie" - klonować - zeschłą korę - a nasi kolejni ... (tu nie napiszę - ludzie) .... zza tysięcy lat - czy pomną zapachu wiosny ???? dla nich to będzie zauroczenie - więc żeby nie przedłużać - bo subiektywizm we mnie pękł jak okruch tej kory - bardzo mi się podoba - i już nie zastanawiam się co będzie za tysiące lat - tylko teraz pójdę w pole, las i poszukam kwiatu jednej nocy - choć podobno na wielkanoc rozkwitał - a do niej jeszcze ho, ho ... pozdrówko W_A_R

i ja tu jeszcze - jeśli wolno Pani Mario - choć wiersz do mnie nie przemówił - chyba że swoją kobiecością - to spróbuję go pochwalić za tę "kobiecość" - jam chłop - i czepiać się ... nie wypada - ale ... jeśli mogę podokazywać - to zasugerowałbym większą uwagę skupić na doborze kolorów (czy raczej barw) - i tu "kryska na matyska" czyli na mnie ponieważ mężczyźni widzą mniejszą gamę - przy tym samym rozłożystym paśmie - napiszę co zobaczyłem lub mógłbym zobaczyć: na początku nawlekanieodcieni błękitu - to krople - i nagle słońce - ... przestrzeń przepełnia wonnością ... - lecz dalej .. spogląda na mnie błękitem ... - tu tęczę widzę - ... by malować kolejny ... tak w skrócie - komentarzy nie czytałem - jest ich dużo - a chciałem o wierszu napisać - może już ktoś wcześniej tęczę zobaczył ... więc nie będzie moja ... pozdrówko W_A_R

prosiłbym nie drwić z mojich słów - ja z Pańskiej - Emilio - nie skorzystałem i nie skorzystam pozdrówko W_A_R

toć (po staroposlu) - juz Pan dostał po kościach - czeguż więcej ????? Czytam ale nie wiem o czym ten wiersz - spróbuję za godzinę, dwie, jeśli Pan pozwoli .... pozdrówko W_A_R

i nic - to moje ostatnie wejście do komentarza - bardzo Pan łaskaw się odezwać - bo co? to nie to samo co "słucham" - ale nie mi w głowie Pana nauczać - ja tylko mogę sugerować i korygować - a że mi Pan - co? - to nie ma sensu - widać nam rozmawiać nie dano ... wystąpiłem więc z działa pozdrówko W_A_R

witam Panią, Ago - niestety DM - tylko pierwsza płyta i to wcałości "pożerałem" - potem "mi się" nie podobała kolejna - rzeczywiście "kamieni" trzeba zmienić na "kamienie" ale nie wiem jak to się robi stąd zostało od czasów kiedy ten wiersz wysiliłem się Szerokiemu Gronu Państwa przedstawić - nie rozumiem "ładnie" ale nie dociekam bo ładnie to brzmi ładnie - dziękuję pozdrówko W_A_R

proszę Pana - ok - zgadzam się - ja współczesnego pisania może nie łąpię i wolę rymowane ... ale tytuł mi nie podpasował - więc jeżeli pije to niech mu pianka do oka nie wpadnie a Panu - Panie Macieju życzę aby jednak wiązanie było między wierszami - bo naprawdę drugi raz szukałem (czytałem) - i jeszcze raz powtórzę, że to na dziennik dnia i jakiejś nocy wygląda - bez urazy - więc jeśli Pan wybrał tę formę pisarską to czemu w formie dziennika - nie będę się pytał ale ośmielę się samemu sobie odpowiedzieć - skąd takie dzienniki ? - z pracy gdzie rozkaz i rozkaz - wojsko może? - ok - próbowałem podjąć rozmowę a Pan wyszedł z tym że nie mam racji, że to ja się mylę ale no nic się nie stało - ok - nie będę się wtrącał więcej - chyba że Pan odpisze, że chciałby to kontynuować - nie widzę sensu - działamy chyba na zupełnie innych przestrzeniach i rozumowaniach pozdrówko W_A_R ps. bez urazy - sugestie należy chronić - jak wrogów przed własną bronią

dziękuję bardzo że nie zgasił mnie Pan jak i ja Pana - dobrze jest czasem poobcować na zupełnie obcym gruncie - choćby w przestrzeni - wymienić poglądy - traktuję na poważnie te zaprosiny do "miłość na-daremno" z poszanowaniem i pozdrówkiem W_A_R

cóż Panie Sebastianie - widzę, że chyba Cię mocno wkurzyłem - więc bez bawełny i makaronu, posłuchaj Panie Sebastianie Dylana Bob'a - bez pierwszych dwóch i trzech ostatnich to prawie z niego - a on nie martwy - nie nie chcę takich porównań - ale tak sobie myślę i dam godną uwagę (żebyś tylko nie pomyślał żm niańka lub "wielki poeta") - brak w tym wierszu reżyserii - a teraz też bez dogryzania - przeczytaj pierwsze słowa z każdej linijki i co? a teraz ostatnie wyrazy z linijek i co? - niby łamigłówka słów - też coś mówi - nie chcę testować na Panu - ale oprócz tego że się pisze trzeba te pisanie wyreżyserować - ejj - tylko nie myśl Pan, że mam Cię za nic i ten wiersz za nic - poprostu zwrócił moją uwagę - a jak się czegoś podejmuję to do bólu - ale ten bół z mojej strony - Pan się pewnie śmieje i coś tam odpisuje pozdrówko W_A_R ps. jeszcze jedna i ostatnia sugestia - ale tylko moja i jedynie moja - jakoś nie przechodzi mi - O Mój Boże ... nie wiem - może jeszcze o tym napiszę

ok - Panie Sebastianie - dowiedź tego ... martwoty w poezji ... czy człowiek potrafi dowieść martwoty? kiedyś bawiłem się w spektroskopię - był tam taki dział dotyczący drgania atomów i innych cząstek - nie będę pisał ciekawostek i sensacji wprowadzał - ale tak na prawdę martwoty nigdy nie ma i ... czy nie będzie ?? wszystko drga ... pozdrówko W_A_R

Panie Michale - o ten pierwszy cytat nie będę się bił - napisałem - aby miał Pan i inni, którzy przeczytają co napisałem mieli możliwość konfrontacji (komentowania) a co zdrugim cytatem ??? - ok - może zbyt mocno poszedłem do przodu - więc ... napiszę Panu co ja i w tej chwili rozumiem pod tym pojęciem "wiersz prawdziwy" - bez urazy i ze skruchą z mojej strony - wiersz taki powinien mieć własny tor - ten tor - kanał w przestrzeni - żeby można było polatać i pooglądać trywialne rzeczy objete własnymi sformułowaniami stworzonymi przez twórcę(?) - eeee... może zbyt mocno namotałem ale do wiersza trzeba przynajmniej odrobiny reżyserii - umieć określać czas w zasobach podwyższenia i obniżenia emocji - wyciszenia i wygrzmienia w odpowiednim czasie - ulotne jest to co napisałem - proszę nie brać jako twierdzenie czy choćby aksjomat prawdy - bo sama prada jest ulotna a kiedy zaczniemy w nią brnąć ... to już nie będzie ona - ejjjj - zachowuję się jak Piotr Skarga (co za porównanie) - ale nie o naprawę Rzeczypospolitej mi szło - tylko o wyrozumienie i cierpliwość dotarcia do tego wyrazu w cudzysłowiu - łatwo się nazwać - trudniej nim być ... - to wszystko - czy spełniłem Pańską uwagę? czy odczytał Pan to co napisałem jako subiektywny polot emocji? coś z tego trzeba wybrać i do przemyślenia - możemy jeszcze porozmawiać - ale już nie będę tak wzniośle tłumaczył - za co serdeczne ukłony, że wysłuchał Pan

Tadeuszu - dziękuję że przeczytałeś a jeśli chodzi o formy to jak zauważyłeś - bez obrazy - małe foremki - w które można złapać myśli i do piekarnika - ten serwis czasem wygląda na takie opiekanie kunsztu wielu tu piszących - potem wyciągasz to coś osmalone i zgryz Ci staje dęba - nie da rady ugryźć - ejjj - znów się rozgadałem - jeszcze raz miło mi że tu zajrzałeś pozdrówko W_A_R

Kubo - jak już odpisałem Panu Michałowi (a nie chcę się powtarzać) była czwarta część - jednak z powodu zawiłego mego myślenia - tę część zostawiłem w spokoju - ktoś pomyślałby że ją odrąbałem - nie poprostu zmieniła się w "ulotności geniusz dramatyczny" jak pisał A.Babiński - ten geniusz nie polega wcale na moim rozumowaniu a ulotnym rozumieniu zaszytych przesłań i jak sam rzekłeś w skrócie subiektywności - trochę się tłumaczę - ale w tych obrazach bez obrazy zapragnąłem aby czytający bardziej skupił się na okolicy w której umieszczone są te obrazy - jakie to miejsca to każdy już sam powinien dołożyć od siebie - jedyne co to konfrontacja byłaby wskazana - co kto i gdzie umieścił - dziękuję za komentarz i to że podjąłeś się próby przetłumaczenia na swoje - bo to jest w tym najpiękniejsze - a ja jak widzisz fizyk (bez chwały) i samorzutność nad subiekcję osadziłem na tronie trzeciej częsci pozdrówko W_A_R

Panie Michale -dziękuję za przywrócenie jakgdyby do Słońca - ta trzylistna koniczyna kiedyś utraciłą czwarty listek - stąd może braki i w rozwiązywaniu trudny - ale Pan uchwycił - dziękuję jeszcze raz za tę magiczność i w ogóle ... pozdrówko W_A_R

no dobrze - z innej - beki - według mnie - ajest to tylko subiekcja - zrobił sobie Pan powtórkę z szach-matu - Ci wszyscy w Pana wierszu to pionki na szachownicy - ruch w ruch i ... wiście-oczy (czyt. odwrotnie) nic nie musi .. się wydarzyć a samo odejście to już mnie ... chlorella ... nie zdiwiło - od początku do końca Pan wiedział co się stanie - proszę o wybaczenie za snucie takich domysłów - ale dzięki nim odk(g)rywa się stare w nowe partie - cóż - nie możemy się zrozumieć - a łapanie mnie za słowa to "marna zabawa" - zbudowałem tamten i ten obraz aby wetknąć w pana wyobraźnię swe możliwości - powie Pan - wara od mojego ... - ok - czy muszę więcej pisać ... kolejny komentarz ... skoro Pana wiersz jest komentarzem - no niech Pan zajrzy do niego i zorientuje się co takiego Pan napisał - nie nazwałem tego że zły wiersz ale do wiersza daleko - to tyle - może spokojniej na jego temat porozmawiamy - obiecuję że więcej nie użyję tego "musi" pozdrówko W_A_R ps. czekam na uśmiech na twarzy choć Pana wersy o czym innym mówią - ale chyba już po wszystkim ... zostawiam to bez odpowiedzi

jesli tylko możesz ... chcesz (?) możesz być martwy - lecz nie mów że jeszcze ktoś - na przykład ja - żyję - ten wiersz jest zapewne pozbyciem się ciężarów - problemów - ok - martwowa i pisanie to nie skuteczny lek pozdrówko W_A_R

poprostu lubię wiersze które kończy śit lub doświtu dążą wtedy każdy jest tak samotny - nawet gdy obok jest cała ferajna osób lub ciekawskich przedmiotów pozdrówko W_A_R

Pani Awrilko - dziekuję bardzo - tak - przejść obojętnie to czasem trudna decyzja - szczególnie jeśli chodzi o bazie - ale zastanowiłem się nad tym dzieleniem - kiedy "ktoś" zaczyna jak te jednokomórkowe organizmy to chyba - nie wiem - nie można - każfy ma to w sobie - żeby zaistnieć - a podział na + czy - - czy "P" czy "Z" - to forma szyfladkowania - i tak te szufladki lub te organizmy w jednej szafie w jednym środowisku - więc ... - wybacz, że wszedłem z mądrzeniem się na Twoje terytorium - ... do następnego wiersza Pani Awrilko pozdrówko W_A_R

wporządku Weroniko pozdrówko W_A_R

Pani Awrilko - po przeczytaniu Pani wiersza i komentazrzy nie mam żadnych uwag - tylko wielką przychylność do tego co Pani napisała - choć nie o przyjemnościach w wierszu Pani to przyjemnie się go czytało pozdrówko W_A_R

to już kolejny wiersz, który czytam i się zastanawiam - czy wspólnie pisane - ale jak tam tak jak i tu - oddzielnie - Panie Michale - być poetą nie trzeba mieć ani kota ani psa ani węża lub otwartego scyzoryka w kieszeni - poprostu - trzeba mieć coś do przekazania - a u Pana - "artysta" - - źle mi się kojarzy ten wyraz - i wcale nie dorymu i nie do taktu .... wyświechtany slogizm ... Panie kolego - zacznij Pan od siebie a nie od określania trasy wycieczki wokół tego a tego artysty i przyglądania "sięęę" i trachania - czyli straszenia - chciałem mądrze a wyszło ot co ... - może inni odnajdą coś ciekawszego - byhajmniej dla mnie wiersz ten jest tylko próbą wiersza .. czekam jednak na wiersz prawdziwy - lecz co naczy prawdziwy - sam Pan osiągnij wiedzę na ten temat ale nie od artystów - bo stracisz Pan kasę i piwo .... i może kota i psa ..... pozdrówko W_A_R

no - niestety Panie Janie_mario_Konopnicki - podpisuję się prawie pod wszystkim co napisał mój poprzednik - dodam jeszcze, że jeśli wspomnienie to niech Pan zajrzy do Tuwima i do Niemena i sobie tę parkę wysłucha - ile tam w tym wspomnieniu żalu, bólu i ciepłej rozkoszy - no tak - powie Pan - tam byli zawodowcy - nie - nie o to chodzi - a o subtelny wymiar wspomnienia - bo pisząc (czepiłem się wyrazu) wspom..... to ani brrrrrrrrr! ani achchchchcch! - w końcu Pan to przeżywa a my mamy się patrzeć? My, którzy czytamy też chcielibyśmy "conieco-małe" a u Pana najgorsza końcówka - jeśli używa Pan cudzysłowu to musi być skądś indziej, od kogoś innego przepisane a nie jako cytat lub morał z bajki - wybacz Panie Janie-Mario - ale wiersz jest albo nie kompletny albo wyrwany z ..... pozdrówko W_A_R

Panie Macieju - ja to widzę tak: (dziennik czy pamiętnik - wszystko nie jedno): (godz. --:--) Wskrzesiłem mityczną postać (godz. --:--) Dzisiejszej nocy ................ (godz. --:--) Zapachem wczorajszej eskapady (godz. --:--) Wskrzesiłem mityczną postać ................ aż do ................ (godz. --:--) Mityczne zgrzeszenie dzieci Boga (godz. --:--) Później na koniec przyjacielskie pożegnanie (godz. --:--) - Do widzenia. Żegnam Cię. Puźno już (godz. --:--) Jutro muszę zarabiać na życie Mityczna postać - kojarzy mi się z odległą Grecją, Rzymem no Egiptem - ale w końcu trochę pomyślałem i doszedłem do wniosku, że można byłoby spotkać się z kimś zupełnie nieznanym - z Atlantydy lub jeszcze wcześniej - a Pan - wybrałeś jakiegoś dziwoląga - co "normalnie" pije piwo i w każdym wersie zaczyna nową myśl - Panie Macieju - tylko bez urazy - bo forma i styl - jest ok! - ale dzięki że do mnie ta postać nie trafiła .... dzięki że Pan ją przygarnołeś bo nie miał bym co z nią robić - a o rasistach gadać ... przy piwie i tańczyć (może "pogo" albo jak mu tam - "hip-hop") to nie to - no niech Pan zauważy że każda ze zwrotek nie ma nic wspólnego z każdą inną - choć ich tylko trzy i każdy wers nie ma nic wspólnego z następnym lub poprzednim - jeśli to Pański "szkolny" wiersz - to przepraszam - ale w każdym bądź razie mógł by się nadawać do działu prozy - to tyle - niech Pan spojrzy co inni napiszę - może nie będą tacy okrutni jak ja - ale skoro był "rasizm (czepiam się słó - niech Pan wybaczy) to i ból i okrucieństwo - do końca trzeba iść pozdróko W_A_R

Dziękuję Pani Weroniko Heleno - komentarz jest miły - i w garści się cieszę, że przeczytała Pani mój wiersz. pozdrówko W_A_R