Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Witold_Adam_Rosołowski

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    1 451

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

  • Wygrane w rankingu

    1

 Typ zawartości 

Odpowiedzi opublikowane przez Witold_Adam_Rosołowski

  2. śmierć mu niestety

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    Cytat
    Co powiedzieć... zaznaczyłam,ze genialny :D
    tylko
    że pomyleniec albo że wariat
    (tu pasowalaby wg mnie pauza i tak przy kazdej strofie :D)o jezu
    maria,
    Ale to tylko moje takie rpozemyslonko :D


    Mariolo - dziękuję za "genialność" - ale nie bardzo rozumiem co miałbym zmieniać - napisz proszę jak według Ciebie powinna wyglądać chocby pierwsza zwrotka - chciałbym to zobaczyć - wtedy pomyślę o zmianie

    serdeczne pozdrówko W_A_R

    0

  5. śmierć mu niestety

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    Cytat


    Nie chcę, żeby wyszło, że się czepiam, ale...
    to jakiś zakład? zawody? Ponad 20 wierszy skomentował Pan w ciągu zaledwie 40 minut. WOW

    To dwie minuty na jeden. Gratuluję.

    Pełen podziwu,
    Seweryn


    Sewerynie - aż mnie zaskoczyło - co Ty robisz - podliczasz mnie ????? - ok - chciałbym abyś to udowodnił - nie sądzę abym jakikolwiek rekord pobił i bawił się w zawody - ale patrząc z drugiej strony to pod wierszem powinieneś pisać o wierszu

    serdeczne pozdrówko W_A_R

    0

  15. Zegar

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    Cytat

    Adamie! Tak to napewno tak właśnie powinno być "dzwonnik za nieśmiertelność wyciągnięty z lombardu" - tylko nie wiem jak i czy to wogóle jeszcze można zmienić. Dzięki bardzo.


    jeju - Jana - dzięki że nad moją sugestią się zastanowiłaś - nie wiem co napisać - ja tylko proponowałem

    serdeczne pozdrówko W_A_R

    0

  16. śmierć mu niestety

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    jeśli się znajdzie taki wśród ludzi
    któremu życie bólu nie sprawia
    zaraz mu mówią, że nieszczęśliwy,
    że pomyleniec albo że wariat
    o jezu maria,

    jeśliby w porę się nie odmienił
    swym przekonaniom nie chciał zaprzeczyć
    zaraz powiedzą, że rozum ciemny
    nie wie co mówi, trzeba go leczyć,
    sam sobie przeczy,

    jeśli bez czucia udręki znosi,
    prainkwizycji ręce rozkłada,
    kiedy na krzyżu lud go podnosi
    niby na duchu – z ciała odpada,
    to już zagłada,

    w każdym ustroju i w każdej wierze
    w tysiącu obelg głos wierszoklety
    wytknie zdrowemu w duszy i ciele
    że poza prawem dąży do mety
    śmierć mu – niestety.

    0

  17. przeciw panmeskalinizmowi

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    Cytat

    Na początek o wyspaniu. Proszę nie sugerować, że w wierszu widzę jakieś wyspanie. Pracuję 16 godzin na dobę i kiedyś muszę spać. To wszystko.
    Literówki?
    Doprawdy, nie widzę żadnej. Jeżeli już, to "w spektrum", chociaż przez moment nie podejrzewałem, że autorce chodzi o taki zapis. Bardzo dobra zabawa słowem i znaczeniami. Chociaż patrząc na całość wiersza, zabawa przestaje być zabawna.

    "a to że nigdy nie miałam orogenezy z mężczyzną
    to moja wina a nie non possumus (wszak jesteśmy ssakami)"

    Punkt centralny?

    Co mnie razi?
    "jak chcemy" - jestem uczulony na jaki.

    Pozdr.


    Przepraszam z tym wyspaniem - nie wiedziałem, ze to Cię poruszy - tak "jak" (tu sorry) Ty tak i ja czasem te 16-17 na dobę wyrzucam z biografii dnia - a co do wiersza - to dalej sądzę, że dla wyższych warstw - gdzie achy i echy i ochy ... - co z tego zrozumie "zwykły robol" taki jak ja ??? nie proszę o dokształcenie, nie domagam się wymiany słów - ale co z tego sięgnie, z czego się napije, poco tu będzie wracać ... ? pytania wolałbym zostawić nienaruszone co nie znaczy, że jestem "przeciw panmeskalinizmowi" - kurcze co to jest ten "panmeskalinizm" jakaś nowa kultura czy co????

    serdeczne pozdrówko W_A_R



    0

  18. złoto

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    mam pytanko - co Bóg robi ze zbyt wielką ilością kamyków, kiedy nazbiera je nad rzeką ??? - pytanie zostawiam bez odpowiedzi - ale kilka zmian bym proponował:

    kiedy - gdy
    małe kamyczki - kamyczki
    ludzie umierają - umierają ludzie - lub - ktoś umiera

    ale kiedy - lecz gdy
    rwącym potokiem - potokiem

    wtedy - (bez wyrazu)

    z jednej strony piekne ale jakoś nie znoszę wyrazu "Bóg" - choć sam wiele na jego temat napisałem

    serdeczne pozdrówko W_A_R

    0

  21. przeciw panmeskalinizmowi

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    może czepnę się literówek ale - w wierszu, w którym jedni widzą humor - drudzy wyspanie - w pierwszym słowie (nie licząć "w") jest błąd - spektrumie - chyba być winno i dalej "upławy" ???? może to coś znaczy ale nie pojmuję a dalej - kilka katastoficznych odniesień które lubię - dzielenie ludzi na kobiety i męzczyzn lub poetów i niepoetów - cóż tu odkrywczego - może tylko kilka slang'ów złapałem nowych - spróbuję je zapamiętać - niektóre wyrazy zbyt wysokie jak na moje "ja" - zbyt kulturotwórcze i mnóstwo makaronizmu (co lubię z pomidorówą)

    serdeczne pozdrówko W_A_R
    ps. żeby nie było - ani TAK - ani NIE - na mężczyzn czy kobiety - choć ze mnie z tych pierwszych płci osobnik

    0

  23. pochylnia milczenia poza sobą

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    Cytat


    hmm...
    myślałem raczej o pozostawieniu kogoś/czegoś; uwolnieniu się :); samotność - nowa, ciekawa, będzie natchnieniem do poszukiwania tego co w życiu najważniejsze, a gdy się uda "na ustach nieść mnie będą w kwiaty"

    pozdrawiam
    PM


    Piotrze - jak pewnie zauważyłeś nie chciałem tłumić Twej wyobraźni tylko dopisałem że to do wszystkich pozostałych na portalu - więc przepraszam

    serdeczne pozdrówko W_A_R

    0

  25. robale na szkle

    w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

    Opublikowano

    płynę jak w tafli czystego szkła.
    jak we śnie lekko mi i wesoło.
    sobie samopas i myślom pan.
    jedynie czasu chylę swe czoło.
    płynę. jak biegnę, jak lecę wzwyż,
    prosto przed siebie gwiazd autostradą,
    jak w cichosłowiu, jak w światła błysk,
    życie natchnieniem a śmierć pogardą,

    wszystko wydaje się takie proste
    nieobliczalny symptom nadziei
    trzymam w swych rękach szatańską hostię
    jak w wiatrów dmie – jak w śniegach bieli
    nic mnie nie dzieli
    od nagłych zawiei,

    przyznam się – stoję, żołnierski trud
    na karabinie rdza pali mosty
    jak umarł król – niech żyje król
    choć na policzkach blizny i krosty
    much lep, komarów atak – to front
    a niby skąd miałbym teraz usiedzieć
    jak na żelaznym krześle pod prąd
    lecę bo leżę, choć stoję – leżę

    wszystko wydaje się takie łatwe
    złapiesz intruza, myślisz to koniec,
    gdy naraz wrogów niemały zastęp
    niby w teatrze, w setnej odsłonie
    w kotarach tonę
    i już jest po mnie

    0
×
×
  • Dodaj nową pozycję...