![](https://poezja.org/forum/uploads/set_resources_4/84c1e40ea0e759e3f1505eb1788ddf3c_pattern.png)
Witold_Adam_Rosołowski
-
Postów
1 451 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy -
Wygrane w rankingu
1
Odpowiedzi opublikowane przez Witold_Adam_Rosołowski
-
-
CytatWedług mnie żadne wybaczenie nie jest tutaj potrzebne,
podobieństwo jest całkowicie niezamierzone, no ale nie da się ukryć jest faktem.
p.s. Jeśli możesz napisz mi tytuł i autora przytoczonego przez Ciebie fragmentu. Z góry dziękuje.
autor - W_A_R
jeden error zrobilem na początku:
...i słowem ciało się... powinno być
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
Cytatswietny tekst na shanty :)
mozliwe Valdesso - ale o Idzie to chyba marynarze nie wiele wiedzą
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
CytatOJOJ...
ech, ty Zycie, taki traf,
że już nie chce mi się wpław
płynąć, kiedy ani rusz
nic się nie wyłania z mórz,
...przenieś się więc na Jeziora:)
pozdr. wróce tu na dłużej, ale dopiero w jak wroce...(hahaha)
pa
ok - wróć - bo pewnie jak ja - daleko na morzu ...
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
ech, ty życie, co za traf,
piąta rano a ja wpław,
biorę kurs na wyspy Id,
już po za mną noc i świt
i już słońca pierwszy blask,
niby strzała wali w pysk,
ginę w toni, co za pech,
aby porąbało cię,
ech, ty życie, jutro znów
noc, jak zwykle ten sam kurs,
powiadają ludzie, że
Id to miejsce jest na sześć
aby się osiedlić i
mądrym być po same sny,
jutro znów popłynę hen,
nim przeminie zgaga-dzień,
ech, ty życie, tracę dech,
kolorado – cóż za pech,
człowiek myśli, że to już,
a tu wała – blues my shoes,
z nocy w noc, ze świtu w świt,
może Id to tylko mit,
mimo co do przodu rwę,
aby porąbało cię,
ech, ty Zycie, taki traf,
że już nie chce mi się wpław
płynąć, kiedy ani rusz
nic się nie wyłania z mórz,
tylko przygód pełna myśl,
z nocy w noc, ze świtu świt,
dziś zasypiam, szczęście twe,
życie – oszukałeś mnie,
ani widu, ani słychu - Idu
tyle co pełen worek przygód.0 -
Valdesso - instynktem bym tego nie nazwał - ale cóz - mogę się mylić - forma i styl wporządku - tylko treść do tytułu nie ta - przynajmniej dla mnie
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
i słowo ciało się stało
i jedno z bóstw drugie opanowało
i nim się jasność rozeszła
jak do koperty - do wiersza
wtrącił ją pewien poeta bystry
bo chciał powiedzieć coś wszystkim
serdeczne pozdrówko W_A_R
ps. wybacz - za wtrącenie moje - chyba krwi nie będziemy przelewać ...0 -
Cytatee? Witku - odkrytość poety ?
nie chciałem ani nie chcę aby to co napisałem i napiszę stało się powodem utarczki - ale odkrytość poety według mnie to właśnie to co napisałeś:
po pierwsze: brak wulgaryzmów
po drugie: zaistniała "postaci" (chyba tak to się teraz pisze)
po trzecie: jest osobowość (no właśnie - osobowość poety)
po czwarte: wymiar czwarty (czas) zamarł
tyle w dylemacie odkrytości poety - a może mularza
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
Emilio - a ja bym sugerował wyrzucić pierwsze linijki z każdej części - czasem - już jest w tytule
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
Michale - CV jak się patrzy - odkrytość poety w nim
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
krótko dopiszę - cztery słowa
"że mi się podoba"
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
tak Kronelio - cisza - najbardziej wymowna
bo jak nic innego - najbardziej dosłowna
serdeczne pozdrówko W_A_R
ps. wiersz do wielu przemyśleń0 -
Cytatnapisane jak trzeba
płynie się przez ten tekst i wioseł używać nie trzeba ;)
treść niebanalna, coś niesie (to przez te prądy rzeczne, życiem zwane)
pozdrawiam
Kornelio - dziękuję za "napisane jak trzeba" i za te "płynięcie" - bardzo to miłe
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
CytatJak głupio, pisać o swojej śmierci, ale jak zwykle u Ciebie bywa robisz to świetnie. Brrrry jak zimno się zrobiło. Pozdrawiam
Zbigniewie - od zimna
"brrrr" taka niewinna
stąd pisać o śmierci
jakby wspak po sierści
długopisem mierzyć
jeszcze ktoś - uwierzy ....
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
Cytatpodoba mi sie...ale nie jest mi glupio:)
mi też nie jest głupio
i tak bym to upiął
że dla "podobania"
warto pisać zdania
i w wiersze ubierać
niźli też - umierać
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
CytatBardzo mi się podoba. Nawet tak ciężki temat nie razi. Ech... Panie Witoldzie Pan to potrafi....
dziękuję Agnieszko za "potrafienie" - piszę jak każdy, a każdy coś tam potrafii - nikt nie jest zerem - nawet ja (niech zabrzmi to jako komplement bez narcyztwa, hihihihihi)
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
CytatWiersz piekny, ale przestań pisać o śmierci....proszę.
Ewa
spróbuję Ewuniu - spróbuję - skoro prosisz ...
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
umarłem dziś rano –
dziś – to znaczy jutro
odnajdą mnie, nagość
mą zawiną w płótno,
nie będzie wesoło
im gdy nader smutno
pojutrze ubiorą
mnie w drewniane futro,
umarłem – cóż z tego –
śmierć nie jest krzyżówką,
to coś najprostrzego,
jak na zawsze usnąć,
zasnąłem więc dzisiaj
i nie zbudzę jutro
taka we mnie cisza
jakby czas się urżnął,
umarłem nic więcej
się nie zdarzy, trudno,
jak w słodkiej piosence,
wiem, że nazbyt późno
po nocy, wpół świtu
świat mi w życie lunął
z nadmiaru, z przesytu,
umarł – jak głupio …
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 07-05-2004 09:35.[/sub]1 -
CytatDziękuję za szalenie miły komentarz:)). Poezja smutna,bo i życie smutne... A bilet każdy ma darmowy... Pozdrawiam.
ejj - to jak z tym pociągiem i darmowym biletem - kiedy konduktor przyjdzie i będzie chciał sprawdzać normalne i legitkowe ??? - co mu pokazać ?? Radość czy smutek ???
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
i to jest poezja - tylko czemu taka smutna - chciałbym kupić bilet na ten pociąg - który odjedzie pusty - bez złudzeń
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
Cytathmm..
czyżby utopia ;)
w takiej dolinie niech i ja kiedyś zaginę..
bardzo ciekawie piszesz..
wciąga
miło i lekko się czyta
rozświetla serduszko ciepłem
a czymże są te - utopie
przezroczyste jak krople
wciągają jak w marzenia
takie - nie do wyrażenia
dziękuję za "miło się czytało"
serdeczne pozdrówko W_A_R
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 06-05-2004 22:10.[/sub]0 -
super Michale - ja bym to nazwa "paradoks współczesnego człowieka (poety - ?)" - piękny przykład
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
oto wioska - w niej lud skromny
pracowity - bogobojny,
chałup strzechy jak w ałkasie
pośród drzew i w kwiatów krasie,
jak na taki lud – to wiele
pewnie żyją z nimi wele -
duchy przodków, że w tym stanie
wioska cała w błogostanie.
przez tę wioskę – jakby dłutem
wyrył w ziemi nurt szwentupe,
płynie rzeka, przez nią mostki,
dwie drozyny idą z wioski
w kraj daleki i szeroki
aż po horyzontu mroki,
na łaukasy – w krąg obsiane,
ziarno w dziaklo z pól nadane.
oto wioska – dejwy słodycz,
kłunie, jawle, pircie, brogi
w ałkas zlane chałup mrowie
na żynliusa wróżby, ognie
lejmy ału i po mału
rozejzyjmy się w tym raju
na bożyszczy wyniesienie
wioska w pati bogów mienie.
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia
09-05-2004 22:13.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 09-05-2004 22:14.[/sub]0 -
Cytat
taaaak.. :))
młotek to nie, ale pośladki zostały bez komentarza :))
tak zapomniałem o pośladkach - ejjj
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
a może inny koniec byłby trafniesz - to tylko sugestia:
"a Ty gdzieś tam..
śpisz półtora godziny
po zmierzchu
poza zegarem"
i jakiś dopisek - "kukułka"
nie chcę nikogo obrażać - bynajmniej Ciebie nie
ale wtedy by6łby sens
serdeczne pozdrówko W_A_R0
pegaz
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Opublikowano
no tak Julio - a mi mówili ze dusza jest bezkształtna - chyba ze to specjalny rodzaj duszy a pegaz wolny i dał się ujeździć - troszkę tych pytań mam - ale coz prawdopodobnie wszystko tu symboliczne - więc się będę przyglądał co inni skomentują
serdeczne pozdrówko W_A_R