Tova_Brink

tego wiersza nie można rozważać technicznie wypada jedynie zwrócić uwagę na interpunkcję to jedynie żalenie się autora (w peela nie wierzę) pod płaszczykiem wiersza niezależnie od wieku autora chciałabym wgramolić się z prywatą: mnie też przez długi czas wydawało się, że takie wredne i podłe stworzenie jak ja może sobie darować nadzieje na bliskie kontakty z innymi a jak głupia (bo i młoda;) istota ze mnie ukazały mi czas i obserwacja dlatego mam nadzieję, że w niedługim czasie autor będzie mógł spokojnie myśleć o tym wierszu jako nieaktualnym;] :-]

ktoś tutaj użył pojęcia "trzymania patosu na smyczy", co idealnie pasuje do tego wiersza mimo użycia prostych środków znajduję w tym jakiś urok:) jednak zdecydowanie postuluję (tzn. nienachalnie sugeruję;) odsunięcie od reszty tego wersu: "nim mnie znowu zakochają" najsłabsza jest ostatnia strofa, szczególnie dwa końcowe wersy "wśród rzęs nocy będę żył" wyobraziłam sobie:P i ciekawa to wizja :-]

najpierw parę propozycji zmian: L A B I R Y N T W ratuszu wielkiego miasta wystawa dziecinnych obrazków jeden z nich przykuwa nasz wzrok (niepotrzebne określenie ratusza, przecież zaraz obok stoi wyraźnie: "miasto") czerwone tło szare linie odbicie toru myśli sześcioletniej Krysi ---(wspólnota celu łączy nas - tu jedynie małe przestawienie) rozstajemy się bez słowa po dwóch pierwszych zakrętach w przekonaniu o własnych racjach i dalej jak jest treść: prawdę mówiąc nie potrafię połączyć radości staruszków z labiryntem myśli sześciolatki rozumiem po dłuższym zastanowieniu zamysł, ale jednak labirynt pozostaje dla mnie miejscem mrocznym i sprzyjającym rozpaczy ale skupiłam się na tym wierszu, za co dziękuję :-]

- "O!" - pomyślałam po przeczytaniu i chwilowo to kres moich możliwości wobec tego utworku:D podoba się mi :-]

hehe:D gumką-myszką;P :-]

to nie przytrafiło się jeszcze żadnemu mojemu wytworowi;> chyba polubię ten wiersz :-]

jako wiersz nie zachwyca natomiast treścią dostałam po pysku:/

niekochany przez nikogo niechciany i samotny obojętny wszystkim omijany przez tysiące ludzi niezauważany. samotny samotnie [może zostawić tylko jedno? zwłaszcza, że na górze już jest o samotności] patrzy na świat przez szybę doskonały obserwator który widzi zauważa tak to wygląda po swawoli mojego niewprawnego nożyka:) pozdrawiamy (ja i sugestia;) :-]

zgrzytnęłam zębami przy tym, wyrzucającym za drzwi poezję, wersie wiersze zaangażowane są "be", szkoda na nie czasu dużo górnolotności, przeładowanie słowami od pewnego czasu zachwycam się minimalizmem środków polecam:D :-]

przyczepię się: w tytule stoi: "niepokonani", ale kiedy potem czytam o "zagładzie" i "wojnach świetlnych"...kręcę nosem od ucha do ucha;) to się po prostu nie trzyma zagłada... a może owi "niepokonani" to dezerterzy?:] :-]

archaiczne jeśli ktoś to lubi - rozpłynie się w zachwycie ja nie przepadam, nie widzę w tym sensu, więc jestem na "nie" poza tym, w takiej formie jak tutaj to nie jest do czucia zbitka ładnie brzmiących słów, za bardzo to odrealnione, co w tym przypadku nie jest zaletą :-]

kupię zbędne tobie oko na zapas jeśli musisz wiedzieć i na raty może być czerwone zanim zaśniesz zostaw na stole nogę obojętnie prawą lewą odniosę rano to na pewno błąd w druku w tytule kobieta w bibliografii męski zapach autor nieznany jeszcze nienazwany

ok, prawdziwe na pewno, i wrażliwego też, ale to ma być wiersz, czy tylko "wyplucie" prawdy przez wrażliwego? nie ma tu nic poetyckiego, niestety :-]

jak można głaskać "paradoksalnie"? poza tym niewiele jest w tym wierszu, nie ma tej mocniejszej nuty, o którą można by przedstawiony problem podejrzewać mam na myśli np. determinację czy zaakcentowaną rozpacz...(tak jakoś to widzę, ale niewyraźnie) ale z drugiej strony peelkę można podejrzwać o oportunizm:) a to już ciekawsze :-]

odcinam sobie fragmenty wierszy i lubię widzieć te elementy "zaradne" - oderwane od całości nie tracą sensu, wiecej, nabierają znaczenia tutaj taką "zaradną" częścią jest ta druga nie potrzebuje wstępu :-]

coś groźnego coś podniecającego w nocy i nagle: myśli buuuu:( baj:-]

musiałam "beszczelnie" do słownika zajrzeć, bo zwątpiłam:D "(...)mocą taflę wody" co robią? niewiele rozumiem, a to co rozumiem nie podoba mi się :-)

antychrześcijańska propaganda, która nie rusza nawet takiego domowego bluźniercy jak ja nie ma tu poezji, tylko wściekłe wyrzucanie żalu "żeby dawna i zapomniana harmonia Edenu powróciła na wieki!" taaaa? głowę dam, że wtedy peel nie poznałby Edenu, bo dobro potrzebuje zła w tle a początek przypomina wymianę ciosów w sejmie:/ :-]

gramatycznie jak najbardziej:) "stopnień kilka" - kilka zim rewizja - przeszukanie, wyzwanie, uporządkowanie dzięki za wizytę :-]

uciekaj zdjęcia z wojaży przysyłaj rumiane miej włosy oczy zaróżowione gdzieś tu miałam bladość zimną za stopnień kilka dowiemy się co wykazała rewizja od dawna tu nie mieszkam ale zdjęcia z wojaży przysyłaj i krzywdę kładź po równo

no właśnie że nie;) przyjemnie się czytało, w treści jest ruch, zapowiedź wydarzenia, a forma sprawia, że całość nie jest nachalna, nie narzuca się :-]

"za kurtkę ci ją wrzucę" czyli to do wyrywki;) ale wtedy reszta jakaś urwana się wydaje nawracam się ostatnio na krótkie formy i każde słowo oglądam kilkarotnie przed przyczepieniem do reszty;] dlatego tutaj na razie nie odcinam nic, bo fragment: "kiedy wszystko się rozpłynie pojawię się znienacka twoja najbliższa możemy iść na miasto kochana moja!" zredukowany do: "kiedy wszystko się rozpłynie pójdziemy na miasto" mówi nie o tym, co sobie zamyśliłam:> dziękuję za sugestie, wbrew pozorom forma ostateczna nie jest jeszcze zaklepana:D, osobiście mam problem z dwoma końcowymi wersami :-]

w okolicy października barwy liście rozmiękczą ulepię dla ciebie kulę za kurtkę ci ją wrzucę w dzielnicy sąsiedniej na huśtawce siądę posłucham poczekam kiedy wszystko się rozpłynie pojawię się znienacka twoja najbliższa możemy iść na miasto kochana moja! zapomniałabym strach topi się najwolniej

nazbyt, nazbyt... zmęczenie, wynikajace z ciągłego tłumaczenia, może sobie, wciąż tego samego; z nadmiaru uczuć, z nadmiernego przeżywania, kombinowania rzeczywistości również być może zmęczenie i jakaś gra peela więcej nie stwierdzam:( :-]

Nie, to ja pisałam:P, ale korzystając z chwili nieuwagi skromności - to rzeczywiście jeden z moich lepszych wierszy:D "raj emocji" musi zostać, jest nawiązaniem do "rozjeżdżania emocji walcem" w moim innym wierszu dziękuję za odwiedziny :-]