Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Michał Barański

Użytkownicy
  • Postów

    335
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Michał Barański

  1. dobrze, że pojawiła się instrukcja obsługi...
  2. "nicniemania pieśń" - pieśń mówiąca o tym, że nic nie masz? jeśli tak, to ja bym napisał "nicniemienia / o nicniemieniu" [kurde i tak brzmi beznadziejnie:(], ale pewny nie jestem, czy to poprawne - może pochodzimy z dwóch przeciwnych krańców Polski [Kraków]?:> ogólnie mi się nie podoba:( kojarzy mi się z jakąś piosenką biesiadną... ale pochwalam takie rozmyślania:) pozdrawiam:)
  3. Dobry! Ciekawe pytanie, dylemat - lubię takie niekonwencjonalne rozmyślania. Forma może nie jest doskanała, ale coś w tym wierszu jest, co mi się bardzo podoba:) z czwartej strofy usunąłbym "sobie" pozdrawiam i życzę dalszych dylematów:)
  4. opublikowałem ten wiersz w dziale dla początkujących, a dyskusja toczy się w warsztacie - strange:D
  5. właśnie o to chodziło - lubię takie kopy w pupę:) czuję się spełniony - udał się kop i udały się miluśkie owieczki:)
  6. 1... za... dużo... wielokropków...!...:(... 2. polecam... zastosowanie... gdzieniegdzie... klawisza... [enter]... !... po... zdra... wiam...:)))...
  7. mówisz o ostatniej kwartynie czy o wersie w nawiasie? tak czy inaczej - dziekuję:) dziwna sprawa - nie przekazałem mojego przesłania w wystarczającym, moim zdaniem, stopniu, ale ludziom się podoba i ja też jestem zadowolony:) pozdrawiam
  8. hehehhe nie zmuszam do przyjmowania moich zamysłów:) może źle się wyraziłem - "smutne", forma tego wiersza jest zabawna, ale wymowa, jak dla mnie, nie - nie lubię ludzi zachowujących się jak owce [vide: hipermarekty]:) cóż, widzę, że każdy myśli sobie coś innego - ale to dobrze, bo nie napisałem tego wiersza tylko i wyłącznie dla siebie:) pozdrawiam:)
  9. a może jeszcze w trakcie? pozdrawiam:)
  10. czekałem na jakiś morał z podlizywaniem się, na jakąś ciekawą pointę... ale się nie doczekałem:( ale mogę pochwalić - wiersz bardzo melodyjny; pozdrawiam:)
  11. Ludzie, co wy mówicie?! Mi się wydawało, że ten wiersz jest smutny, pełen odrazy do tych owieczek [czyli ludzi], które pomimo różnego wyglądu są takie same, bo jedzą te same ochłapy [serwowane przez kulturę masową?]:) No ale jak widać - myliłem się:) To dobrze, że każdy po swojemu interpretuje takie teksty... Nie wiedziałem, że można go rozumieć jako tekst dla dzieci - forma miała tu pokazać delikatność, bezbronność, uległość owieczek [albo ich umysłów]:D pozdrawiam;))
  12. jest to wiersz eksperymentalny, rzadko piszę coś takiego - proszę o opinie i krytyki; czy to się w ogóle do czegoś nadaje?!
  13. Stadko owieczek Na radosnym pastwisku: I małych, i dużych, I tych z plamką na pyszczku; Dorodnych, tłuściutkich – Słabych, wychudłych; Białych jak chmurki, I tych z runem brudnym. Wiele tu owieczek, Ogromnym są stadem; A wszystkie jednakie, Bo jedną żrą trawę. (producenci trawy zacierają ręce)
  14. kolumna płaczu:( nic z tego nie zrozumiałem, może zmień wersyfikację - to powinno trochę rozjaśnić ten wiersz... pozdrawiam
  15. przmyślałem te sugestie, ale raczej ich nie zastosuję. dla mnie wcale nie jest takie oczywiste, że jestem człowiekiem a nie liściem akacji. wcale nie musiałem nim się urodzić;) pozdrawiam
  16. uwagi konstruktywne, wielkie dzięki - przemyślę, zwłaszcza w sprawie "oddosłownienia":) pozdrawiam
  17. genialne ujęci sprawy! z humorem i lekkością o sprawach poważnych, bardzo mi się podobał. radzę zastanowić się nad wersyfikacją pozdrawiam
  18. do usług:) ja sam też nauczyłem się prosić o pomoc oraz krytykę i jej słuchać właśnie na tym forum. pozdrawiam
  19. sprawa do przemyślenia. wielkie dzięki za pomoc, bardzo się przydała:D z tą ostatnia kwestią muszę się przespać;> co własnie zamierzam zrobić. narazie, pozdrawiam:)
  20. na szczęście potrafię chodzić i to na dwóch nogach [u]jak człowiek[/u] Napisałaś to jakbyś nie była człowiekiem [to nie afront], tak to zrozumiałem. Zbierasz doświadczenia, stajesz się lepszym człowiekiem, to prawda. Ale zrozumiałem to jakbyś przez zbieranie doświadczeń stawała sie w ogóle człowiekiem.. mogę się mylić pozdrawiam:)
  21. Jestem jedynym, który wie, że żyje i jedynym który musi o to pytać. co o tym myślisz? nadal dręczy mnie wyrażenie "po co?":(
  22. Nie za bardzo wiem o co chodzi w tym wierszu. Pochwalasz człowieczeństwo porównując je do bycia człowiekiem? Moim zdaniem czegoś tu brakuje, jakby był niedokończony... pozdrawiam:)
  23. podtrzymuję wnioski i zaraz wprowadzam. A co do lwa, to oczywiście musi się martwić o posiłki, ale raczej nie jest w sytuacji biednego, tchórzliwego Prosiaczka i nie musi przepraszać za to, że oddycha;) No i zawsze zabiera LWIĄ część: wielkie dzięki i pozdrawiam:) [ale myślenie mode jest nadal on]
×
×
  • Dodaj nową pozycję...