Baba_Izba

Jesiony rosły na ulicy, na której w małym ogródku mieszkali moi dziadkowie. To była ulica o nazwie Ptasia. Jesienią zbieraliśmy (dzieci) - "noski" z jesionów i przyklejaliśmy je śliną do swoich nosów, udając to i owo. Mam sentyment do jesionów i Twoich wierszy Teresko! Pamiętam z warsztatu. Przesyłam uśmiechy - baba

z podziękowaniem za obecność i wpis, z mnóstwem serdeczności - baba

Przepraszam za późne odpisanie. Bardzo dziękuję za prezent w formie wiersza. Fakt, że jest w Twojej wersji wszystko, co chciałam powiedzieć i prościej, krócej, bez jabłka, herbaty i chleba. Dom zastąpił wiele zapachów. Fajnie to ująłeś! Dziękuję, pomyślę. Serdecznie pozdrawiam z leciutką nutką b.życzliwej zazdrości - baba

Oj, tak Cię lubię a chyba przegapiłam i nie odpisałam , a to nieładnie!Przepraszam, dziękuję za życzenia mój Miły Waldemarze, za przeczytanie i komentarz; przesyłam Ci wszystkie zapachy mojego ogrodu! Milion serdeczności - baba

Dziękuję Judyt! Twoje słowa są równie ciepłe jak Twoje wiersze; "aż liściem wiatr zachłysnął". Serdeczności - baba

Dziękuję za przeczytanie i opinię, pozdrawiam serdecznie - baba

Przeczytałam, podzielam zdanie Ani Kos, może być sporo lepiej! Wyrzuć dłużyzny, próbuj jeszcze raz! A takie stacje są bardzo urokliwe, te w przenośni - również! Serdeczności - baba

Przeczytałam, nawet nie raz. W starej wersji - też. Mnie się kojarzy z wywoływaniem zdjęć w ciemni. Ciepło, czy zimno? Z pozdrowieniami - baba

To jest chyba tak, jak człowiek bardzo rozleniwi umysł, stawiając chwilowo na ciało. Widać za długi był ten mój urlop. Dzięki za odwiedziny i opinię, serdeczności - baba

oj, Tobie też może to ujść płazem, to morderstwo! (tu rechot: re, re, rech!) serdeczności - baba

Wiersz kojarzy mi się z wierszem z czyjegoś blogu: "Łap chwilę póki trwa. Łap nie jak motyla, niech się nie trzepocze i nie boi trwać . Łap, jak wiatr, niech chłodzi twarz. Łap jak deszcz na policzku ..." Tak, gwiazdy czasem spadają, trzeba umieć chwytać chwile, a potem długo, długo wspominać. Bardzo mi się! Serdecznie bardzo pozdrawiam - baba

Jacek Sojan cieszy się u mnie dużym autorytetem, pewnie wie co mówi, ale tym razem chyba troszkę za surowo osądził wiersz! (Wyjdzie innym na zdrowie!) Dla mnie ma urok, używasz fajnych określeń, podoba mi się! Serdeczności - baba

czytam i czytam, miałam wpisać już wcześniej komentarz, ale chciałam coś wymyślić na końcówkę, w której coś by się zdało! I nic. Pustka. Lubię fantazy. Serdeczności - baba

"chwilowo zaslonil mi swiat twoj usmiech i miedzy jedynka a dwojka gorna mieszcze sie cala nawet zostaje troche miejsca chociaz gdy siedzi sie w kucki nie potrzeba go wiele" pozwolę sobie troszke poprzestawiać: "chwilowo odsłonił mi świat twój uśmiech między górnymi jedynkami mieszczę się cała nawet zostaje trochę miejsca chociaż gdy siedzi się w kucki nie potrzeba go wiele uwielbiam jak jesteś wesoły" Fajny pomysł, pewnie popsułam, ale nie bierz tego poważnie. Z pozdrowieniami - baba

atakuje z moździerzy Twoją fortecę, czy Twoja forteca jest z moździerzy? Coś w tym wierszu jest, co przyciąga, chyba autentyczność przeżyć peelki. "Moje wygasłe serce" - nie podoba mi się, takie patetyczne i oklepane! Może troszkę skrócić? Pomyśl jeszcze, może inni coś dorzucą? Serdeczności - baba

przeczytałam, serdeczności - baba

Pięknie, Adolfie, dla mnie - pięknie. Przeczytałam z przyjemnością, serdeczności - baba

oj, wielu ludziom szarzeje, nawet tego nie zauważają. Peelka, widać na wskroś dobra, bo chce pełnej bieli, a "chcieć - to móc "! Całkiem interesujące rozważanie, Kasiu! Milion serdeczności - baba

Może bez "jakby"? "dwa bilety przepustka na drugą stronę za nami wojska faraona przed nami fale głębokie to nic że kreskówka gdzie nasze dzieci spytałaś żart, ironia, westchnienie morze czerwieniało" Przepraszam za ingerencję, tak jak jest, też mi się podoba. Z pozdrowieniami - baba

Czytam wszystkie Twoje utwory, nie zawsze komentuję. Za mało umiem. Odczucia: wiesz czego chcesz i do czego dążysz. Cenię Cię. Bierzesz pod uwagę wskazania innych, jesteś moim zdaniem Tytanem pracy. Kochasz to co robisz. Wiersze/ sonety też Ciebie kochają. Tak trzymaj! A od czasu do czasu - "daj se luz"! Napisz coś lżejszego. Powinno się komentować wiersze, nie Autora, wybacz, tak jakoś mi wyszło! Serdecznie pozdrawiam - baba

Dla mnie ta studnia wyjątkowo głęboka, jak czarna dziura. Gdybym miała pochwalić utwór, powiedziałabym : jakie piękne szaty ma ten król! Że jest nagi, też nie mogę powiedzieć. Nie widzę, nie rozumiem, nie czuję. Czasem człowiek tak ma. Tak, jest COŚ, co mnie nie zachwyciło, ale jak inni to widzą i czują, to widocznie JEST, tylko ja jakoś nie taka. Wybacz Rachel, czytam wszystko co napiszesz, widać warto! Serdeczności - baba

Toby zadał ciekawe pytanie. Mnie też to interesuje, o ile nie jet tajemnicą. Po jednej zwrotce, naprzemian wersami, każdy swoją wersję? Jak znam życie, to pewnie i tak i tak, - różnie. Ja znam tylko żeglowanie szuwarowe, ale "O Panie nie jest to Twój raj, o nie, o nie, Nadzieję innym głupcom daj, ja na Morze chcę..." Wiersz budzący tęsknotę i nadzieję na lepsze. serdeczności - baba

Bardzo lubię czytać Twoje wiersze, choć nie zawsze się wpisuję. Musiałam się tego dopiero z czasem nauczyć, gdyż nie jest to poezja łatwa, (raczej dla cierpliwych). Poddaję pod rozwagę: "Nie może się ruszyć, i próżno się zrywa – Codziennie odrywa srebrzysty swój płat, Lecz kiedy w swe miejsce, w to samo przypływa – Od nowa jest sobą, znów starą ma twarz. Serdeczności wraz z uśmiechem - baba

całkiem, całkiem smerfne! "nawet lustro ma je w dupie" - ja łatwo się nie gorszę, "wszystko co ludzkie..." - itd., zastanawiałam się jako odbiorca; na ile to "w dupie" jest wypowiadane przez dziecko, a na ile przez osobę dorosłą? Czy ta "dupa" jest tutaj uzasadniona? Tak tylko, pozwalam sobie ten dylemat rozważać, co wcale nie znaczy, że wiersz mnie się nie podoba. Wprost przeciwnie! Serdeczności - baba

lubię takie wiersze, bo pobudzają wyobraźnię, ale również dla komentarzy, które uwielbiam czytać. No, jak? Serdeczności - baba