Baba_Izba

Dziękuję, jak nie wiem co! Miłe słowa napawają optymizmem, można wtedy uśmiechać się do całego świata. Nawet jak coś się nie układa i "nie gra". Za przeczytanie i komentarz bardzo, bardzo dziękuję - baba

Bardzo się cieszę, że wpadłeś do mnie! To taki mój niewypał, nie dziwię się, że nie rozumiesz. Ja też nie bardzo siebie rozumiem. Muszę na przyszłość być bardziej krytyczna w stosunku do swoich wierszowanek. Powinnam dać do warsztatu, bo wymaga poprawy. Czasem coś poprawić, jest trudniej, niż napisać od nowa. W obecnej formie jest przegadany! Miło mi, że puenta Ci się podoba, odpowiem nieskromnie, że mnie z całości - też to najbardziej "leży". Dziękuję, serdecznie pozdrawiam - baba

Przepraszam za ten szalony miks na osobisty użytek :)) Wyciagnęłam dla siebie essencję - długotrwałe leczenie: ból, strach, stosowanie leków no i rewelacyjna pointa! Ładnie, tylko rzeczywiście może ciut "przegadany"... choć tu może i to wydlużenie mieć metaforyczny sens (obrazuje długi proces leczenia). Podobasie. :)))) Cieplutko pozdrawiam -Krystyna Szalej mi tak daleJ - Teresko! (Dla mnie już pozostaniesz Tereską, choć wiem, że masz na imię Krystyna, chyba, że Tobie to przeszkadza?!) Dziękuję ślicznie i za owocną dla mnie obecność. Na pewno skorzystam. Niby wiem, co bym chciała osiągnąć, a jeszcze nie wiem jak. Może przyjdzie oświecenie jak pozbędę się pewnych pilnych obowiązków. Nie lubię się śpieszyć! Ściskam Cię, z podziękowaniem - baba

to takie miłe ;) tytuł mnie przyciągnął. rzeczywiście trochę długi opis, ale przecież leczenie krótko nie trwa. ciekawe porówania do przyrody. pozdrawiam! Dziękuję Aniu! Miło mi, że przeczytałaś. Pomysł wydawał mi się dobry, jednak teraz widzę, że należy koniecznie skrócić. Nie jestem pewna, czy będę umiała, ale się postaram. Nie wiem co i czy z tego coś wyjdzie, muszę mocno popracować a czasu mam teraz nie za wiele. Na szczęście przekazano w komentarzach pewne podpowiedzi i propozycje. Oj, leczenie, znacznie dłużej trwa, fakt! Serdeczności - baba

Ja to samo czuję, przydługo. To stara układanka, ale jej szkoda, może się ciachnie to i owo, dobrzy ludzie pomogą. W warsztacie było dawno - jeszcze dłuższe. Szkoda, że nie ałam jeszcze raz do warsztatu, ale tutaj chyba też do poprawienia. Dzieki za wgląd i podpowiedź. Serdeczności - baba

musisz jednak boli i piecze zieleń zagęszcza przestrzeń jałowy monolog trawi powłokę powiększam szczelinę wietrzę za plecami landszafty wiosen szarość scen wpisana w ramy sypie śniegiem czeremcha podmarznięte tulipany lękliwie badam teren szorstkość materii kształty kontroluję poziom przemiany zrzucam skórę świat otwarty orzeczenie za obopólną zgodą znieczula zupełnym rozpadem pełznij do byliny swoim dawnym śladem na zdrowie włosy gojenie się ran prostatę tężenie chityny dwupienna strawa dla larwy wolnej od dzisiaj rusałki pokrzywnik przelecę łąkę mleczów - teraz dmucham WERSJA DRUGA (skrócona): kto raz się sparzy powiększam szczelinę wietrzę zmieniam skórę lękliwie badam teren za plecami landszafty wiosen szarość scen wpisana w ramy orzeczenie znieczula za obopólną zgodą całkowitym i trwałym na zdrowie gojenie się ran bylina dobra dla larwy wolna od dzisiaj rusałka pokrzywnik przelecę łąkę mleczów - teraz dmucham

Przeczytałam. W związku z powyższym, zamieszczanie odczucia i uwag po przeczytaniu wiersza jest zbędnym trudem komentującego? Pozdrawiam - baba

To miłe, że próbujesz sił razem z nami wszystkimi. Witamy na Forum, czytaj wiersze innych, komentarze do nich, czytaj wiersze dobrych - uznanych autorów, pisz swoje i ucz się. Dobrze rokujesz! Serdeczności - baba

Dziękuję! Tak, masz słuszność, tak mi się zdawało ( na pierwszy rzut oka), ale można i tak i tak. "Zalotny wicherek" widać i mnie zamącił w głowie! Ładny wiersz! Ściskam - baba

Unikaj dużej ilości zaimków w wierszu (pogrubiłam).To brzmi źle, śmiesznie. Stosujesz rymy "na siłę', oby końcówka pasowała. Przykłady:"zostałem" - " co o tobie miałem", "ust" - bóstw", ..." sny moje wybrałaś i szczęście zabrałaś", "podziemi" - "odmieni". Takie rymy nazywane są "rymami częstochowskimi". Świadczą o braku doświadczenia. Staraj się pisać prosto, ale poszukuj oryginalnych określeń i metafor. Wszystkim początkującym to radzę: dużo czytaj, czytaj, czytaj i pisz, nie rezygnuj! Przeczytaj porady dla początkujących na tym Forum. Przydadzą Ci się. Unikaj błędów ortograficznych (nie ma, a nie: niema). Zachowaj ten swój wiersz na pamiątkę - sam się kiedyś uśmiechniesz - czytając go. Prawie każdy miał taki początek. Nie jest ważne jak zaczynasz, ale jakie czynisz z czasem postępy. Jak tylko będziesz chciał - wiele się nauczysz. Pozdrawiam - baba

Twoje wiersze, Judyt, mają szczególną atmosferę, tajemniczość. Odbieram je jak coś z pogranicza snu i rzeczywistości. Ten wiersz jest obrazem. Impresjonizm, jest słoneczny. Mrużę oczy, patrzę pod słońce i widzę wiersz! Wiesz, czytam WSZYSTKIE wiersze na Forum, nie jestem w stanie wszystkich komentować, ale jakże są różne! Myślę, że to jest dobrze; tak pięknie się różnić!To zmusza do myślenia, a czasem do zadumy. Głębokiej. Wraz z pozdrowieniami przesyłam Ci uśmiech - baba p/s w tytule, niestety nie da się już nic zmienić. Widać na końcu nacisnęłaś za mocno na klawisz? (ii)

Wiersz o jesieni, szczęśliwej jesieni, widać PL - zakochany! pewnie bym napisała "szemrze", "szemra" - nie wiem, może też ok? Lubię jesień, nawet jak pada deszcz. Serdecznie pozdrawiam - baba

Wiem, co miałeś na myśli, jednak wolę słowa Twoje odczytać jako: "Ja bym się pogubił" = ja bym się zatracił itd. Po tylu latach mogą się peelom zmieszać?! Z pozdrowieniami przesyłam uśmiech - baba

Czytałam kilka razy. Myślę, że bardziej Ci zależy na fachowej ocenie ludzi znających się bardziej ode mnie na tworzeniu poezji. Ja tylko o moich odczuciach: odebrałam ten wiersz jako bardzo autentyczny z przeżyciami PL- a. Jest zagubiony, sytuacje w jakich się znajduje raczej go przerastają, wydaje mu się, że COŚ/KTOŚ kieruje jego losem, nie on sam. Jest jak listek unoszony na powierzchni rwącej rzeki. Coś próbuje jednak zmienić w swoim życiu, analizuje je, wyciąga wnioski, choć raczej z pozycji obserwatora swojego losu niż SIEBIE. Bardzo mnie przejął ten wiersz, sama nie wiem czemu. Wiersz budzi niepokój, prowokuje do zastanowienia się nad sobą, jest taki INNY. To tyle, po przeczytaniu, serdecznie pozdrawiam, - baba

Dziękuję Judyt! - baba

Dziekuję Ewuniu za miłe dla mnie słowa a przede wszystkim za przeczytanie. Nigdy nie zapomnę; Ty i Stasia Żak, pierwsze tak mile zagadnęłyscie do mnie, jak zaczynałam pierwsze kroczki na tym Forum. Dzięki stokrotne za wszystko, serdeczności - baba

Jeśli Ty to mówisz (inni też wspominali), to może jednak nie za długi i to przeładowanie tak znanymi zapachami nie razi. Bardzo dziękuję Bernadettko za przeczytanie i wpis, miło mi, pozdrawiam serdecznie - baba

Dziękuję, miło mi bardzo, że i Ty się ogrzałeś. Serdeczności - baba

Dziękuję Judytko - jeszcze raz!!! Ściskam - baba

No, i koniecznie należy te dwa wiersze czytać łącznie! A może to wiersze postanowiły sobie porozmawiać, między soba? Może to one są Autorami, a Autorzy tylko narzędziami? I fajnie jest! Z serdecznymi pozdrowieniami - baba

Wiersz Twój zabrzmiał mi jak poezja śpiewana, bardzo odpowiedni na jesień, można nucić podczas deszczu, przy przeskakiwaniu przez kałuże (również): " li, la, la, li, li, la, la, li," fajniutko!!! Serdeczności - baba

Dziękuję bardzo, może być kawa. Bez cukru. Zawsze smakuję Twoje wiersze, dziękuję za kawę, pozdrawiam serdecznie - baba

Lubię wczytywać się w Twoje wiersze. Ten podoba mi się również. Mam jednak zastrzeżenie do pierwszego wersu, który brzmi: "rozwinę życia bram papierek". Czyli: "papierek bram życia". Niezbyt ładnie to do mnie przemawia. Może :"z szelestem rozwinę papierek" ? Zaznaczam, że nie zawsze mam słuszność, to tylko moje subiektywne odczucie. Serdeczności - baba

Cieszy mnie Martusiu, że tak to odbierasz. Wszystkie opinie po przeczytaniu są dla mnie bardzo cenne, a zwłaszcza tak świeże spojrzenia, jak Twoje. Serdecznie pozdrawiam - baba

Przeczytałam, ciekawe. Pozdrawiam - baba