pan_ktotam

'deptając' nowoczesną nie-komercję spadam z kolejnego mostu załamania nad światem... jakie to wszystko jest........... załamała mnie Pani taką '(nowo-)mową'...

widzę, że lubisz się ze mną droczyć...ładnie to tak? Robisz offtopa :) Z pracy wrócę to pogadamy. tylko nie krzycz na mnie znowu Kochanie - nie zniosę kolejnej patelni na głowie.../

człowiek? - bo czym jest właściwie? trudno odpowiedzieć na tak postawione pytanie... chyba właśnie tutaj prostota przekracza granice bezsensu i zaczyna być trudna do zrozumienia... właściwie wszystko co powstaje w poezji(i nie tylko oczywiście) związane jest w jakiś sposób z człowiekiem - z 'czymś' jednocześnie ważnym oraz bliżej nieokreślonym... często ucieczką od odpowiedzi 'czym jest' staje się manewrowanie myślami po kątach tematów w stylu 'co robi?', 'czego pragnie?', 'co umacnia, czy co osłabia?' - w oceanach tak zadawanych pytań tonie zagadka podstawowa: czym...??? czym jest człowiek - raz jeszcze napiszę... do rzeczy jednak, bo jak nie przerwę to będę do jutra rozpisywał dziwne zajawki na ten temat... wiersz - właśnie pierwsza strofa już ukazuje, co będzie można znaleźć dalej - nie neguję jednak, nie krytykuję.. tak jest dobrze.. czytam dalej i czekam.... druga strofa - i znowu prawda.. tak - to są fakty.. muszę się zgodzić - czytam dalej... trzecia strofa: tu zaczynają się troszeczkę schody - dlaczego? - ponieważ do tej pory odczuwałem stosunek autora do ogółu "człowieków" (fajne słowo swoją drogą) - trzecia strofa prezentuje już coś nowego - jakiś specyficzny element osobowości - wyczuwam to szczególnie w wersach "tylko niestrudzenie idzie\ w bezsenną noc" moim zdaniem jest to przejście (delikatne i stosowne) na konkretny jakby typ człowieka... i bardzo ważna zwrotka czwarta: zabija skutecznie monotonię całości - wiersz nabiera charakteru, wyczuwalny również staje się stosunek podmiotu lirycznego do całej kwestii... ważne więc... czytam dalej... ostatnia strofa - troszeczkę się rozczarowałem, ale tylko troszeczkę... dlaczego? - pierwszy wers... czy słowo 'niewiedza' jest odpowiednie? (pomyślałem) może to wcale nie jest niewiedza - tylko raczej obojętność...? hmm - ale zaznaczam - to już kwestia skojarzeń czytelnika... dalej... "...zakłada ciemne okulary i wyrusza w dalszą drogę w stronę zapomnienia..." - za proste.. myślę, że to jest za proste w stosunku do tego co czytałem w pierwszych fragm. - zupełnie jakby Autorka budowała wiersz za pomocą konstrukcji trójkąta - emocje opadają i opadają... nie wiem... moim zdaniem w tym wierszu przydałaby się właśnie odwrotna budowa - emocje powinny rosnąć i na końcu porazić czytelnika czymś zaskakującym, jakimś elementem pozostawiającym umysł w stanie gotowości... zakończenie powinno być dekadencką i samobójczą bronią skorpiona - który sam siebie częstuje jadem - bo przecież to właśnie ludzie czytać będą ten wiersz - człowiek będzie poznawał w tym utworze siebie... a streszczając: podoba mi się, ale napisałbym, że bardzo-bardzo się podoba, gdyby nie w/w moje jakieś tam dziwne odloty... cóż gusta gustami - mam nadzieję, że niczym nie uraziłem... ale to, że jestem na tak - to chyba nic złego... pozdrawiam i czekam na kolejne wiersze Autorki - może dotyczyć będą istoty "czym...?" następnym razem? kto wie...... /ktotam (w tragicznym stanie metafizycznym ostatnio....)

pierwsze wrażenie: dobre ale wrócę tu jeszcze....

tam ty się znasz najwięcej... ;))) Chyba w to nie wątpisz :) widzę, że lubisz się ze mną droczyć...ładnie to tak?

zwoje ust niedomknięte tam ty się znasz najwięcej... ;)))

wiersz nie ma...hmmm elementu spójności (cokolwiek to oznacza ;) /ktotam

również mam taką nadzieję i pozdrawiam (raz jeszcze)

tytuł mnie tu zaprosił

trochę ciężko mi się czytało (może to dlatego, że późno już) trochę wyliczankowo momentami... zakończenie trochę mnie obudziło.... czekam na wiersze kolejne... /ktotam

"czemu odszedł On gdy dałam mu wszystko?" - nie podoba mi się ten fragm. ogólnie - to wiersz wymagający drobnych poprawek. Pani autorka powinna go trochę bardziej 'oswoić' oczywiście to tylko zdanie moje... /ktotam

osobista rada: na Pani m-cu przemyślałbym całość kilka razy, przespał się z tym wierszem - bo wyczuwam w nim coś ciekawego, ale tonie w technicznych szczegółach, które drażnią oko.... to tylko taka dygresja z mojej strony (na marginesie) /ktotam

"nigdy nie poznane bagniste dno nie wiem co, nie wiem jakie piekło może się kryć pod pozorem dnia" - trochę tak jakoś dziwnie "ostatni już raz" - taki szczegół, wyrzuciłbym słowo 'już' 'trójwymiarowy' też jakoś mi nie pasuje... mimo wszystko stwierdzam, że wiersz dobry, tylko to ja się niepotrzebnie czepiam... dobranoc... /pan ktotam

ten wiersz zatrzymał mnie chyba najdłużej, jeżeli chodzi o Twoją twórczość pozdrawiam /ktotam

kary-wiary-oskary --> trochę mnie rozkojarzył ten rym wiersz jeszcze lepszy niż pierwszy... "...anioł pański powieszony..." - ulubiony fragm. /pan ktotam

"personal jesus" - depeche mode.... (bez żadnych (ż)aluzji oczywiście... ) /ktotam

'ust niedomknięte'? to taki zabieg - czy powinno być 'ust niedomkniętych'? bo ja już nie wiem.........

a może w skrócie mi Pani opowie, hmm? - bo ostatnio mam dużo czytania na głowie ;)

po pierwszej strofie czekałem na rozwinięcie tematu - tymczasem znalazłem jakąś wyliczankę... myślę, że wiersz nie ma duszy przez to - gdyby dodała/zmieniała Pani drugą strofę - jestem przekonany, że będzie lepiej.... /pan ktotam

taaak - popieram: rym psuje efekt...

'...oh, well - whatever nevermind...' /pan ktotam

koajrzy mi się z jakąś piosenką..... ale nie pamiętam co to było.... jak sobie przypomnę to wpadnę... oczywiście nie podejrzewam Pani o 'plagiatowanie' - tak tylko łączę skojarzenia w pary... /pan ktotam

intrygujące... jestem na tak - stanowcze tak...

"Zegarek stanął za pięć dwunasta" - nie podoba mi się ten fragment.... a ogólnie jest przyjemnie... może jeszcze - tytuł mnie trochę rozkojarzył, za bardzo typowy i jakiś taki błędny jak dla mnie.... "Poszukiwacz zaginionego szczęścia" - czy aby 'zaginionego' nie jest przkombinowane??? (coś jak 'poszukiwacze zaginionej arki' - a to dziwnie brzmi) /pan ktotam

ja odrzuciłem zabiegi i pozostał mi tylko suchy przekaz moich emocji - może dlatego mało osób znosi moją poezję... /pan ktotam