Włodzimierz Nabkowski

może "narzutę" wyrzucić?

of czywiście, że interpretacja nad ;) co to jest :uporządkowanie naddane?

Aniu D, to że szczelna nie znaczy, że nie szczelina a wręcz na to wskazuje ;) innymi słowy, można by po myśleć, że zabieg celowy. pozdrawiam z Nazbytu ;)

pewnie powinno lirycznemu dać do myślenia ale oporny i skłonny do abstrakcji [w końcu to tylko podmiot] ;)

ja i moja - szczelina (już o oblepieniu nie wspominając) przepraszam, ale się kojarzy :) pozdr

Ja to widzę inaczej. Dla mnie rzeczywistość jest równocześnie rozciągana, zawężana i naginana przez język. Białoszewski? eee tam - nie lubię ;)

trzeba było nie mówić – po co me? po tok słów, po ciągłość po jednanie osób, zdarzeń miejsc – zbieżność przypadkowa – czy to powód czy po wódka? – na sen naj lepsza kiedy łóżko zawodzi o podłogę

ja nie umiem :P

może taki dzień może taki czytelnik ale ta przerzutnia mi się kojarzy zgodnie z intencją? ;) : zamysłem podkreślam swoją własną pozdrawiam :))

ostatnio sam doszedłem do wniosku ;) że odbijanie towarzyszy mi w codziennej komunikacji miejskiej i bez ani rusz :) pozdrawiam

– skazałem nas wszystkich na pogląd lewo; prawo – orientacja potyliczna jakby nieistotna. Zaczęło się robić zabawnie. Każdemu odbijało – twarz w szybie nic więcej.

homosensualizm ? ;)

hmm starałem się jak najbardziej zachować intencje autorki myślę jednak ze dalej trzeba popracować wzrok- słodki morderca ucieka przed tym - co nadchodzi zapach - wonnej nostalgii budzi wczorajsze kwiaty powieki drżą - nie - kobieta

przydałby się choć 1, 2 czasowniki bo inaczej wyliczanka z tego wychodzi. przerzutnia w wersie "ucieczka przed" wydaje mi się niezgrabna. tytuł chyba nieco zbyt ogólny a sam temat chyba zbyt obszerny na tak krótki wiersz. pozdr

niejeden wygniot tam się panoszy ;)

wiersz stonowany, napisany bardzo świadomie synonimia i polisemia aż huczą ;)

urocza, kobieca liryka w tonacji lekkiej, łatwej i przyjemnej. miło. pozdrawiam

byłem wdzięczny gdy na chwilę przez wąskość czasu przecisnęłaś się - miałaś miejsce tam pośród nastrójów jakie przyodziewam - za ciasnych by pomieścić cierpliwość teraz znów zakładam większy o rozmiar słów choć ciężar - nic nie znaczy

idem

Ostatnio piszę bardziej z potrzeby operacji językiem niż z potrzeby podzielenia się sobą ze światem, stąd może tematyka nieciekawa ;) Poza tym mam skłonność do obsesji na punkcie kilku kluczowych (dla mnie) rozterek psyche. Być może stąd stałe nawroty bycia, istnienia, posiadania itp. Po okresie eksperymentów językowych, zacząłem uprawiać lirykę, w której zabawa językiem była jedynie przyprawą a nie celem samym w sobie. Wziąłem sobie również do serca kwestię artykulacji. Zacząłem się zastanawiać, czy to, co piszę może mieć sens dla kogoś poza mną i ludzmi, którzy mnie znają. Być może właśnie dlatego tyle dośpiewywania w ostatnich wierszach. Dodaj sobie do tego moją skłonność do "zbytności" i masz odpowiedź dlaczego tak się dzieje a nie inaczej ;) Krótka forma to wyraz mojego braku cierpliwości ;) Zupełnie zgadzam się, że lepiej skupić się na pewnym aspekcie jakiegoś problemu niż musnąć całość po powierzchni. Bo tylko tyle da się w kilku zaledwie wersach. Pisanie swojej prawdy...Nie jestem specjalistą od uzewnętrzniania swoich prawd, o czym przekonałeś się wielokrotnie. Niemniej postaram się wygrzebać jakieś swoistości. Asocjacje jak najbardziej, Vacker. Ostatnio trochę się ich obawiałem , nie chcąc popadać w kanciastość formy. Dzięki za najbardziej wartościowy komentarz, jaki dostałem na tym portalu. Do serca i przyszłej twórczości własnej - wziąwszy ;) Ł.

Nie potrzebował nic ponad istnienie - kogoś lub czegoś innego wypełnienia pustki - rytej nader sprawnie w oczekiwaniu niekonieczne było cokolwiek - więcej niż imię nadane ku potrzebie chwili tak policzalnej

pewnie, że masz prawo

inną rzeczą jest komentować a jeszcze inną wjeżdżać na kogoś i mówić mu/jej , żeby się nie tu ośmieszał.

ok, ale dla mnie to też nie jest wiersz, ale dział ten jest dla osób, które dopiero zaczynają i chcą dowiedzieć się, na czym stoją. Tutaj autorka nie stoi jeszcze w ogóle:))) co nie znaczy, że mamy ją równać z ziemią ku własnemu pocieszeniu. Jeśli faktycznie czujemy się lepsi, publikujmy w Z.

ponoć każdy może zamieścić tu to, co uważa za wiersz by dowiedzieć się czy faktycznie jest to wierszem w uznaniu innych.