Bernadetta1

trzeszczy Macius;]dykcje pocwwicze jak raz...

niestety kiepski...

dziekuje wszystkim za opinie...pozdrawiam

a Pana tu juz mialo nie byc sto razy;]upor i zawisc...

bardzo mi sie....pozdrawia

biore w całosci i w czesciach;;]pozdrawiam cieplo...Beata

witaj u mnie ponownie...ciesze sie

dzieki Oxy...fajnie,ze sie podoba

czytałam :) milo...

o jednej chwili,momencie,zapatrzeniu,rozproszeniu...pytanie-czy to wystarczy,wedlug mnie tak

Oto znana Benka niby znak jakiś odbiera, wiadomo o co chodzi, niby mech, ale też wiadomo, kto dzisiaj depiluje, no jest pościel, jakaś szczerość, są skróty, bardzo dobrze. Następnie o świcie suknia pogbieciona, a jaka ma być? Lubię takie klimaty. Pozdrawiam. Twoje interpretacje Stef sa rozbrajajace;]pozdrawiam

slysze i dziekuje Janusz;]pozdrawiam...

skrzydełko Ty juz chyba całkiem uzdrowione jestes , jak Ty machasz takie dobre wiersze:)odmachuje:)

jak ja Ciebie dawno nie czytałam:):)usciski:):)

poczatki bywaja trudne...

jeden znak to za mało ten przelotny uścisk dłoni mchem obrosło echo w rzece słów usłyszysz szept gubi skrzypce w miękkiej trawie wiatr co pościel myślom ścieli zapatrzenie nawet chce na skróty pobiec gdzieś szronem ślady ubrane świt rozgrzewa słońca wzrokiem sukni pogniecionej szelest pieści jasny ton kładą się w wonnej trawie na krzyż źdźbła mgłą zasuszone ścierniska zaspane sny się tulą znów do rąk

Rachel...ten wiersz wyciagniety zostal ze starej szuflady.Moj styl jest wlasnie lekko spiewny, archaiczny,troche moze przebrzmialy-ja wole pisac piosenki,wiec trudno tutaj mowic o rozwoju czy tez braku.piosenki sa z naturylzejsze

Jacku Ty znasz moj styl doskonale;]

a ja sie cieszę odnajdując Ciebie pod moimi wierszami...dobranoc

celnie! - bo słusznie mówią, z pustego i Salomon... a tu pusto - aż do czczości... nawet podpierania się nazwiskami Wojaczka i Grochowiaka nie pomoże, gdy nie ma się nic do powiedzenia. J.S A jak to jest wiersz o niczym, właśnie; o nulu olbrzymim, pustce w rozmiarze wielorybim? Tak się pytam. Do wiersza: - zupełnie mnie nie przekonał. Pozdrawiam.

przekombinowany...pozdr.

dzieki Janusz...nad dziurka pomysle,obiecuje;]

dzieki Leszku i Agato...dosc nieudolnie wpisalam link;]

z początkiem łatwiej dogadać się niż z końcem myśli są wtedy takie drżące są jak dmuchawce kolce róż jesienią przez barw przypadki chcę odmieniać niezmienny rudych liści schemat składany w bukiet nagich słów kupiłam ciebie z wyprzedaży tandetny bazar moja wina nie było czasu się rozmarzyć nie było szans na wspólny finał rozmiar zbyt duży zbyt obszerny na moją nadwrażliwą duszę a balast zwątpień zbyt pojemny na małą garść tych moich wzruszeń wiem czasu nie zdołam już dogonić myślą a drzewa wciąż tak samo kwitną nawet za szybą ten sam deszcz a przecież niebo nabrało nowych znaczeń wiatr szumi wzdycha lecz nie płacze w strugach ulewy spokój jest