Bernadetta1

no coz:)..nie kazdy wiersz przemawia do kazdego:)..pozdr

dzieki Teresko ze wpadlas z wizyta:)..sedrecznosci:)..pozdr.

ta ,,sina przestrzen'' nie wiem czy dobrze skojarzylam z sina dalą:)...jakos mi nie brzmi za bardzo...ale byc moze takowy byl zamysl:)..pozdr.

mój pociąg monotonnie wlecze się od stacji do stacji miarowy stukot melodia codzienności obciążam wagony bagażem doświadczeń ciasne przedziały nabierają wymiarowości iluzja nadziei wrzucam pod koła ciemną stronę życia * daj walizkę i otwórz mi oczy na to co za oknem

ten drugi wiersz chyba gorszy od pierwszego :::::::::::)...przynajmniej w moim mniemaniu..pozdr. cieplo;)

no nie..:::::::::(..wiersz do kosza jak ulał..niestety..pozdrawiam:)

zagrzebywanie łopatek w bagnie...to bagno mi sie nie widzi jakos...reszta fajna:).pozdr.

przesiąkam zapachem obcości słowa ubrały wyjściowe garnitury cień ślizga się po ścianie zniechęca moje spojrzenie zegar wypuszcza z objęć drewnianą kukułkę dziś podzielę noc na moją i twoją

cos bym jeszcze ulepszyla:)...ale jest niezle:)..pozdr.

tutaj wszyscy oczekuja chyba dobrego smaku:)....a to jest obrzydliwe::(..pozdr.

nużąca...popraw Marianno:0..pozdr

seria o Misiu:)...inspiruja Cie zwierzaki ostatnio;)...bardzo fajna ..pozdr.

przeczytałam raz...jeszcze wróce:)..mam mieszane uczucia..ozdr

zapewne taka anakonde:)...symbol symbolem...ale nawet od jaszczurek trzymam sie z daleka:)...pozdr;) Bo je widzisz :) no tak:)..zdecydowanie lepiej spotkac niewidzialnego...moze natchnalby mnie jakas wena dzis:0....a tak a propos:).nie widuje Cie pod moimi wierszami ostatnio;)...prosze o komentarz...przezyje ten najokrutniejszy;)...mam tylko prosbe...zamiast rzucac we mnie pomodorami:)...poprosze wiazke na dzien dobry...;)koktailowe lubie:0 pozdrawiam:)

dzieki ze sie temat podoba:)...mial byc liryczny...bede probowala przerobic:)..pozdr.

jako kobiecie:)..podoba mi sie bardzo;)...zmysłowośc w najlepszym wydaniu....pozdr.

I to we wszystkich kulturach i religiach. Coś w tym jest, że kiedyś małpy nie potrafiły go widzieć. Ciekawe, jak to jest dzisiaj - czy na pewno widzimy wszystkie gatunki? ;) Pozdrawiam. zapewne taka anakonde:)...symbol symbolem...ale nawet od jaszczurek trzymam sie z daleka:)...pozdr;)

Milo Cie Babo znow ujrzec:)...ja jestem bezstronna i mowie , ze nie jest najlepszych lotow...pozdr. cieplutko:0

dzieki:).milo mi..pozdr.

nie jest tak źle, czytało się nawet przyjemnie ;) i fajnie opisujesz. buduesz obrazy, t5ylko neistety czasem wiersz przybiera takiej troche haniowości ;), ale popracowałbym jeszcze bo nie jest źle;) wersja teresy fajna, może i by na niej się oprzeć ;) pozdr. dzieki Adolf za słowa otuchy:)...nie podoba mi sie jednak to moje wierszydło:).mysle od czego zaczac zmiany;)..pozdr.

alez Ty ostatnio eksperymentujesz;).hmmm pozdr.

sa to jak najbardziej kuszace pomarancze:)...wiec z cala odpowiedzialnoscia trzeba powiedziec ,,stop''....pozdr:)

co się mocno rzuca w oczy. właściwie to jedyne, co w tym wierszu tak naprawdę widać. nie lepiej wklejać do P? zwykle jak kot spadam na cztery łapy;)...a stad sie w sumie sympatycznie spada:)..dzieki ze zajrzalas:)..pozdr.

masz rację...zbyt słodki byc moze..choc nie powiem ze temat mnie wciagnał...pozdr.

Mało to ich tutaj już pisze? :)) (vide staruszek Darwin). W takim razie może porównać mózg do twardego dysku - kiedyś był czysty, tuż po zakupie. Dziś pełno na nim danych, potrzebnych, mniej potrzebnych i wcale nie potrzebnych z których czasem korzystamy. Wąż byłby... powiedzmy czymś, czego akurat nie mamy (jeszcze) w swoich zbiorach empetrójek. Ale może nawet już dziś wieczorem ściągniemy sobie to i owo od jakiegoś znajomego poety z torrentów ;) Pozdrawiam. waz jak symbol podoba mi sie:)...tylko ze nie zawsze udaje nam sie dostrzec to ..co tak oczywiste:)...kazdy ma takiego swojego weza..niby przemyka...a ginie gdzies w gaszczu;)...pozdrawiam:0