_M_arianna_

A to mi się komentator w komentach zagalopował, gdyby znał mnie trochę lepiej, to by tak nie zażartował. Trafił nam się maratonik i kto tutaj kogo goni? Łabędź ucznia, uczeń ptaka, a może Orzeł uczniaka?

Nie chodzę ja sama poprzez leśne knieje, bo tam miś żeruje i się nie spodzieję, jak na leśną ścieżkę nie wiadomo kiedy wyjdzie i narobi mnie, kobiecie, biedy. Wolę w naszym parku miejskim ponad stawem patrzeć na łabędzie, przy brzegu się pławią, nie podchodzę blisko i nie drażnię ptaka, bo to kiedyś w Alabamie, upsss, użarł uczniaka.

Król w królowej zakochany był, że przyłóż go do rany. A Shrek,na ostatniej stronie, wziął do tańca swoją Fionę.

Jeśli baśń się nadal po kolei snuje, Fionie i Shrekowi służba usługuje. Czy to na śniadanie, czy na obiad pora razem z rodzicami jada Shrek i Fiona.

Shrek po śladach jej podążał, pokonywał trudów wiele, pojedynek stoczył z księciem i odbyło się wesele.

Zająknęłam się z przejęcia: to nie czary, to zaklęcia. Nie zalecam brzydko gadać, ani też miotły dosiadać. Może nie dokładnie zwrotkę przeczytałam, bo wybiła północ, gdy ja tu pisałam.

Nie o ośle uszy w bajce tej chodziło, o to co się Fionie z księciem przydarzyło. Gdy oprzytomniała, księcia ukarała i poszła za Shrekiem, dobrym był człowiekiem.

A co na to Kostaryka, czy pochwala kłusownika? a jak złapał trzy zaskrońce, to czy zwiąże koniec z końcem?

A to ładnie się przyśniło: koń bujany na biegunie nad ogrodem zaśnieżonym... a skąd wzięły się petunie?

Już jest bardzo późno, ciii, bo w kryjówce wilczek śpi. Jak się w nocy wilk obudzi, to pdkradnie się do ludzi...

Jeśli taka to niecnota, może lepiej głaskać kota lub pobawić się z króliczkiem, ma futerko takie śliczne?

A sokoły bystrookie stepy gaszą swoim wzrokiem, plomby w dziobach im błyskają, a przy boku flinty mają. Ale we wsi Sokolniki nawet małe sokoliki pilnie uczą się latania i sprawnego polowania.

O, dziękuję za te sforę, mogę być ich mediatorem. Kiedy mi zabraknie papy, mogę dostać się w ich łapy.

I trzeszczało tak okropnie, że pękały szyby w oknie i się nawet wszyscy bali, że dom cały się rozwali. Lecz inaczej się skończyło: mgła zawisła, gór nie było, a we wsi o nazwie Laski dalej piórka gubią ptaszki.

No bo Zasiedmiogród był za siódmą górą, królewska tam para pojechała z córą. Shrek też wkrótce przybył dosiadając Osła ale już ją książe w swe objęcia dostał.

Wilk pod lasem sobie żyje; i choć głośno nocą wyje, łypie za mną i kły szczerzy, kiedy pora jest wieczerzy, to ja przecież mam tatusia, więc ustąpić zwierzak musiał. Musiał wilk obejść się smakiem, chociaż kły ma wielkie takie.

Pojedynek z białogłową... to ciekawe, daję słowo. Może zjadą tu rycerze albo książę głos zabierze.

Trzeba więc trzymać się wątku: co tam było na początku? I czy ten zaskroniec dziki dalej lubi limeryki? Czemu jest praktyka taka, żeby złapać nieboraka? Czy to zbawi Kostarykę? A co dalej z kłusownikiem?

Ja szacunek mam do Waści lecz za duży tu kontraścik w limeryku,proszę pana, pańska żona nie jest znana. Wtrącać mi się nie wypada o czym tam z sąsiadem gada: nie widziałam, nie słyszałam, tylko wierszyk napisałam. Chodzi tam o pojedynek dwóch młokosów o dziewczynę: bo to gdy ogr podróżował, to ją książe wycałował...

Zanim wszystko się wyjaśni zaskroniec wróci do baśni razem ze swym limerykiem, choć posłużył się unikiem. Nie wiem tylko,gdzie te wnyki kłusownika z Kostaryki, w które wpadł zaskroniec: sprzątnięte, czy ...

Choć znam drogę do Olsztyna, Zbyszek ukrył gdzieś kuzyna, więc się z obcym nie zadaję, gdy po drodze pociąg staje. Chodzę czasem do apteki, gdy potrzebne w domu leki i jeszcze tym się pochwalę, papierosów ja nie palę. Szkoda mi tego uczniaka, bo piekąca sprawa taka, ale to tak dawno było, że może się wygoiło.

A zając kicając pobiegł nad sadzawkę, woda byla brudna, kaczki miały czkawkę. Zagapił się troszkę, bo był bardzo młody, kaczki się skrzyknęły i plum go do wody. Wrócił zając w złym humorze i otrzasnąć się nie może.

Chociaż polityką ja się nie zajmuję, wiem: nie jeden jeleń dzisiaj porykuje. Szczęście, że jeleniom rogi wyrastają, bo z taką ozdobą mężnie wyglądają.

Stanął Shrek kiedyś do walki o swą Fionę, bo mógłby utracić szczęście wymarzone: -intryga uknuta, powiedział kot w butach. Shrek pierwszy się starał, by ją mieć za żonę.

A gdzieś tak w ubiegłym roku aż huczało od potoku i rozeszło się po górach, i gubiły ptaki pióra.