Bartosz Wcisło

Utwór ciekawy.Dobra forma,choć przesłania nie rozumiem.Mógłby mi je ktoś wyjaśnić?

Dość ładny wiersz i jednak wiersz ,bo przecie posiada wersyfikację.

Piewsza strofa uszłaby ,niestety w kolejnych strofach pojawiają się drażniące metafory.Przenośniami trzeba podkreślać nastrój utworu.Ten "grajfrut" ,ci druidzi .Te zwroty nie pasują do melancholijnego nastroju ,jaki -tak sądzę-chciał Pan przekazać.Podoba mi się wersyfikacja.W ogólnej ocenie utwór wypada poniżej średniej tego działu ,aczkolwiek wierzę ,żę można go dopracować.

Ten układ długości wersów zaczerpnąłem z "Limeryków o narodach" Kaczmarskiego-radzę przeczytać ,bądź posłuchać -Uśmiałem się przy nich niemało.

Chyba mamy zwycięzcę.

No po prostu nos...

Nie znajdując w dżungli nastroju chwili Nieparlamentarnie rzekł -Moi wy mili- -Do bandy Masajów Na niewąskim haju.- -Może byście się odalili.

Fajny ,choć zbyt dużo sylab w ostatnim wersie zaburza rytm utworu.

Rodaków swych tłumem zmęczony Horacy, Po dżungli zwykł chadzać urwawszy się z pracy. Zapłakał z radości, Gdy z chaszczy wyrośli Pigmeje z piórem na tacy.

Panie Veno Interpunkcji w tym wierszu nie ma ,gdyż jest to wiersz wolny ,poza tym nie jest prawdą pańska opinia o konieczności stosowania gramatyki ,czy interpunkcji.Istnieje reguła ,reguła gramatyki mówiąca ,iż w poezji nie obowiązują żadne reguły.Nazywa się to licentia poetica.

Przez najbliższych kilka dni będzie mi się ten smok przez myśli przewijał. Ma w sobie coś magicznego . Bardzo mi brak ulubionych...

Brak przecinka to nie błąd.Jest to wiersz wolny i jako taki pozbawiony interpukcji.Co do myślnika -w języku polskim każde użycie go między częściami zdania jest poprawne ,aczkolwiek zwrotu "mniej więcej" można użyć bez niego.

Podział na wersy wiersz czyni ,co nie zmienia faktu ,że wiersz banalny w formie i treści ,oparty na banalnym pomyśle. Niech się pan zbytnio nie przejmuję ,też nie jestem zbyt dobrym poetą.

Zatem przepraszam ,za "nicniewnoszący" komentarz.Są to szczere przoprosiny .Wybacz ,proszę. Komentarz ów zrodziło autentyczne ,nieodparte wrażenie podobieństwa do warstw tekstualnych muzyki pop.Podobieństwa w następujących kwestiach : -wielokrotnie podejmowany ,banalny temat. -niewnoszące absolutnie nic do tegoż tematu w zakresie formy czy treści ujęcie. -forma banalnych ,pisanych na siłę rymów -przygnębiająca dosłowność utworu Jakkolwiek komentarz dość druzgocący ,nie przejmuj się nim zbytnio.Też źle piszę wiersze ,lecz żywię niewygasającą nadzieję na poprawę.

Efekt fascynacji muzyką pop?

Droga Pani Kiedy oceniono Pani utwór jako gniot ,nie wiedziano o Pani wieku.Ten utwór jest gniotem .Natomiast wiek Pani nie usprawiedliwia.Nie ma tu miejca sytuacja ,w której > ,było to reakcją na Pani histeryczne przyjęcie krytyki. Wiek poety naprawdę nie ma wiele do rzeczy .Niech Pani przeczyta zamieszczone na tym portalu wiersze Aleksandry Anny -lat piętnaście.Są po prostu poeci gorsi i lepsi.

określiwszy starannie granice ściśle obleczony ciałem które było mu domem przystanią i bastionem początek był poniekąd idealny rychło jednak nakreślił na skale bizona i to był-mniej więcej-koniec idei domu i przystani nieśmiałe próby z hedonizmem i muzyką pop nie zdołały odwrócić nieuchronnego procesu teraz bastion jest więzieniem zaś on od dawna zamknięty w najciemniejszej komnacie kodem kresek kropek i koślawych znaczków próbuje dać wyobrażenie o naturze światła czasem nad dziedzińcem przeleci niezauważona jaskółka

Charakterystyczny dla pana styl.Do ulubionych.

Naprawdę zależy mi na opiniach.Nawet najsurowszych ,czy bardzo ogólnikowych.

wzrastała wraz z kurzem osiadającym na tomikach poezji i zwalistych tomach literatury faktu nasycona głębią upojona ciszą niesie ją starcza dłoń bluźnierczo niemal materialna niesie ją jak sztandar z szacunkiem odkłada na półkę głowę zastygłą w pół krzyku od odpowiedzi

Błędy interpunkcyjne poprawiłem."Mą" i "toteż"-raczej akceptowalne.Wydaje mi się ,iż wszystko można robić z pogardą-zwłaszcza jeśli się jest podmiotem lirycznym."Chórom" to nie błąd. Dziękuję za komentarz.

Z początku leci szybko w górę. Nieskrępowany lot ku chórom i doskonałości. Lekko się przy tym zatacza ,pijana wolnością .Irytuje mnie tym ,toteż postanawiam nią pokierować .Kieruję trochę niezdecydowanie –dmuchnięciem. Gdy widzę ,z jaką łatwością zrzuca okowy przymusu ,wcielam przymus w skórę i kość. Wtedy umiera z pogardą. Spluwa przy tym w mą twarz ,każąc nałykać się swej gorzkiej dumy. [sub]Tekst był edytowany przez Bartosz Wcisło dnia 30-08-2004 19:58.[/sub]

Bardzo ładne.

Do ulubionych.

Dobry wiersz.