agnieszka puczynska

obejmuję noc mocno dzień zbyt okrągły i biały prześcieradła ma smak szepczą pieszczoty wykarmione tobą cierpki zapach kawy kołysze w bezsenność tulę zmysłów kwiat nocną porą niczyją

rym to taki potwór, który zjada tych, którzy nie potrafią go oswoić, Ty jeszcze nie potrafisz, ale i ja się z nim boję mierzyć pomyśl o tym co chciałaś powiedzieć, zamknij oczy, zapisz po prostu, potem uformuj i pamiętaj o CZYMŚ trzeba pisać, ale nie musisz tego podawać na tacy:) pozdrawiam aga

pięknie, ale mam pytanie, rozmywa mi się strofa: palce zachłanne/szukaj odwagi/...... - tam jest zwrot do... czy literówka? chciałabym tak jak ty pisać o pasji, bo zarażasz nią...pozdrawiam, czekam na więcej aga

Nie każdemu dana jest przestrzeń wyobraźni słowa Adam, więc czuj się jak wybraniec, bo ją masz i robisz z nią co chcesz. Sadzam na podłodze siebie i robię rachunek swojego słowa poranionego. aga

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, aga

Bardzo mi się podoba,bardzo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Przepraszam za lakoniczność komentarza, zmęczenie:) pozdrawiam aga

a wtrącajcie się, chętnie przemyślę wszystkie uwagi:)aga

spróbuj napisać to wyrzucając rymy, bo sympatycznie się zaczęło:) aga

nie mogę się niczego złego doszukać w moim guście bardzo:) więc komentarz zbędny, bo podoba mi się pozdrawiam aga

całuj, niech się święcą usta twoje to rama tekstu, reszta opiera się właśnie na skontrastowaniu grzechu i świętości, co wydaje mi się być właściwym przy tej treści:)ale może masz rację i nie myślę już jasno:) aga

całuj nienarodzone stopy doskonałe miłości talizmany brzuch pełen wstydu cudu który bogowie opuścili i te żagle grzechu ukochane na wieki niech się święcą usta twoje

tytuł idealny jak i kazda litera w tym tekście:) zawsze głodna będę, więc możesz nadal mnie tymi perełkami karmić to jest to, co tygrysy lubią najbardziej:) perfekcyjnie Adamie do ulubionych wędruje, pozdrawiam z podłogi:) aga

uwielbiam noc, nietoperze i Twoje wiersze Adamie, dopracowany do perfekcji, jak zawsze; chylę głowę tak często, że w końcu stopię się z podłogą - ale podłogo!błogosław! pozdrawiam aga

Kai nie mam zamiaru się złościć pozdrawiam aga

Moim zdaniem wszystko pasuje tutaj i dodaję do ulubionych:) aga

no to zabrano to sponiewierano rano słowianomanią przez i po wahadle w tle bełkotano to bleblekotano i co meta nie fizyka matanol zdekonstruowana meta w moll

strach jest jak najlepszy przyjaciel czasem, nigdy nie opuszcza i trzeba się z nim oswoić, ja to zrobiłam... wyjście z szafy jest możliwe, tak jak możliwa jest perfekcja semantyczna, której Tobie szczerze i zdrowo zazdroszczę wiesz, że każdy Twój wiersz ma w sobie to coś, magię, która sprawia, że chce się go czytać... pozdrawiam aga

proszę przestań wreszcie:) ja naprawdę nie mam żalu:) a mój tekst celowo został ubrany w słowa pospolite i chaotyczne, uwierz, banał to czasem życie, które często nas zaskakuje niemiłosiernie, wiersz ten to takie etapy właśnie, moje popaprane życie, banalne czasem, potem nagle dziwne i piękniejsze i nie złość się już na mnie:) pozdrawia cię sprzedawczyni kiczu:) ale i czegoś więcej co tylko jedna osoba odczytać może:) i rękę podaję szczerze:) aga

oj moja droga, codzienność też poezją być może i chaos w wierszu i jego pokawałkowanie były jak najbardziej celowe. Uznaję tylko jedną definicję kiczu - złośliwość, banał i chęć zaimponowania wiedzą, której się nie posiada:) i z całą serdecznością cię pozdrawiam:) czekam na twoj kolejny wiersz:) i wcale nie zamierzam być złośliwa, bo cokolwiek powiesz o tym moim dziwnym tekście, to on i tak będzie mi bliski z powodu, którego ci nie zdradzę aga

padło mi gg a szkoda, bo podyskutowałybyśmy o kiczu może, a jeśli zabolał cię mój komentarz to trudno, mnie twój nie:) i kobieto, więcej wyobraźni:) pozdrawiam aga

no tak, racja, wiersz pokawałkowany jak i ja teraz:) postaram się ich nie pisać spontanicznie, bo zbyt wielki chaos w głowie tworzy chaos w wierszach:) pozdrawiam aga

ok, zacznę od błędów (wybacz) nowo poznaną:) dalej sformułowanie:obnażam ich nagość - nie wiem na ile celowe, ale zgrzyta:) czasem porozcinane linie papilarne znaczą więcej niż najlepszy model lexcusa - to mnie zdziwiło:) i pomyślałam sobie o wersach - czemu tak? pozdrawiam i przeczytam raz jeszcze:) aga

milczałam w gorączce chora z niepocałowania uśmiech rozbity na obrączce zdjęłam z twarzy jak ślepiec podarowałam ci palce ................... usta moje nie mówią uszy słyszeć nie chcą oczy niewidome ................... palce ci podarowałam milczenie na wieki ból i zwątpienie pochyliłam sumienie nad wątłym słowem niewypowiedzianym .................... ciało moje - nie ciało dłonie moje - nie dłonie stopy moje - nie stopy .................... jest cicho ciszej jeszcze kiedy mówić zaczynasz ................... jest ciepło cieplej jeszcze kiedy milczysz

język mi cierpnie teraz właśnie..., choć temat nie został rozwinięty to jest czytelny i lubię taką oszczędność słowa i za nic w świecie nie zamieniaj jej na przegadywanie, bo po co... cisza czasem mówi więcej, a i my- czytelnicy- jesteśmy w stanie uruchomić wyobraźnię i dopowiedzieć to, co nie zostało powiedziane:) aga

hmmm, a ja się spodziewałam burzy i krzyku:) cieszę się, że wam się podoba, to taki mój eksperyment z sonetem:) pozdrawiam aga