Messalin_Nagietka

otchłań granatu z nocy odpadała jak malowidło gdy wycięte z ramy choć gwiazd szpikulce i krawędzie mroku wbite w niejasność profizycznych zjawisk stały na straży aby nikt zza światów nie mógł tu dotrzeć tak też dały plamę nie bóg nie człowiek i żadne ze stworzeń znanych nam z książek wykutych na studiach wiło się w stajni nad losem płakało i poszło grodzić kościelne mamidła lecz inność jakaś co wydarła z nocy jak antycząstka klejona do cienia stąd bum w marketach chandra epilepsja i wolność myśli łańcuchem z choinek trzymała psia kość by nie gryzła ludzi chęć wykupienia znoszonego piekła jakim ziem połać wybuchła daremnie kruchym granatem by wszystko opisać.

może "wzrokiem o czas" z ukłonikiem i pozdrówką MN

każda jedna - byleby na żywo wykonywana z ukłonikiem i pozdrówką MN

no i przyznam - że wiersz prawdziwy - lecz czy rzeczywisty? z ukłonikiem i pozdrówką MN

a ja już może w trakcie - ale Wesolutkich Wszystkim z ukłonikiem i pozdrówką MN

Martyno - napisz jeszcze coś i nie obrażaj się, nie ma sensu z ukłonikiem i pozdrówką MN

--- pociągają nas twarze lecz nie szyny pogiętych łydek i ud że stopą nam procenty a nie odciśnięty ślad w powietrzu które pomijam ze względu na odsłonę maski powieki wnętrza na lewą stronę ociupeńkie krzty dymu z lokomotywy --- metro – wydrążone dla myślicieli któryś z nich przebije sufit i wykiełkuje inni poruszają się poziomo czasem skosem --- na linie kasprowy bije chmury czarując mgłą i ekspres tu dociera samobójczy góra łatwowiernych i ciągliwych przyzwyczajeń do twarzy --- punkty linie tory trajektorie przeciągłe paczkowanie kwantami obumiera rozpadanie pociągnięć twarze – pieczęcie zgody

dobre pytanie dla mątw z ukłonikiem i pozdrówką MN

dziękuję Dzie Wuszko - jajć - a ja nie znam Manfreda, to jakiś ważny wiersz? z ukłonikiem i pozdrówką MN lorda Byrona dzieł ;) jajć, no to ja do lorda do pięt nie dorasta, hihihi, dzięki za wskazanie, przeczytam z ukłonikiem i pozdrówką MN

Witku widzę, że rodzi Ci się temat na kolejny wiersz. Pozdrawiam Leszek :) Leszku o Lilith gdzieś już pisałem, ale temat warty napisania, może razem spróbujemy? z ukłonikiem i pozdrówką MN

Jacku – Twój to obraz, Twoje myślenie, dzięki za obronę, teraz posypią się na nas pioruny i inne tym podobne … z automatu, tatatatatatititititi!!!! jak chcesz się wycofać, ok., bo czeka zasypanie, przez dwuwymiarowców wierszowych, tzw. hałdy, a czymś one różnią się od gór, to już wiadomo. z ukłonikiem i pozdrówką MN

Sokratex’ie – myślę nad tym, co napisałeś, dochodzę do wniosku, że nie wiesz, co napisałeś, a może ja nie wiem? Jajć, taki zacinek psychologiczny, Tuwim, jak nie wiedział, jaki rym popełnić, to miał podręcznego rymotwórcę, który na telefon (i nie za darmo) tworzył mu setki słów, wymyślał nazwy osób, które miały nie istnieć, a które mogłyby przykuć uwagę, czy ktoś z nas ma taką osobę? Czy ją opłaca? Skończ, więc, z Tuwimem, tzw. „sztabem tuwimowskim” (na obraz Tuwima pracowała ponad setka osób) – zajmijmy się sobą. (Osobiście wiersze Tuwima lubię i w pewnym czasie swojego żywota tak się zachłysnąłem, żem czytał i czytał i czytał, póki się nie doczytał) Marzycielstwo i odstanie od rzeczywistości, już w pewnym sensie wytknęła mi Kamila, Ty – Sokratex’ie potwierdziłeś, tak, odstaję od rzeczywistości, tak przyznaję się, i co mi zrobicie? Zdołujecie? Pobijecie, że nie jestem współczesny w wierszach? Przerzucicie do działu dla początkujących? Albo do kosza? Schylę głowę, ok – zrzucajcie. Ale zastanówcie się, czy ta Wasza współczesność nie jest pozbawiona poezji? Każdy z nas tworzy się w swoim skromnym skrawku życia, bynajmniej – mój skrawek jest jak najbardziej współczesny, choć czasem, jak sobie sam żartuję, często wybiegam w przyszłość, i to nie z „komsumpstwem”, ale z charakterem (nie mylić z bogaceniem się – chodzi o bycie tu i teraz). Wiersz, który napisałem, jest o gwiazdach nad górami, schodzących o świcie, pękających na konturach (graniach) gór (i Ty Sokratex’ie, mniemam, powinieneś pierwszy to zobaczyć), jest też, moją odpowiedzią, na Twoją noc świętojańską, żadnych bogów, boginek i tym podobnych stworów (poeta – niebo – góry), góry może symboliczne, weź, proszę, choć jeden nocny ogarek na jutrznię, boć to pierwszy dzień zimy dziś. z ukłonikiem i pozdrówką MN

Kamilo – przepraszam, bom nie zauważył, iż mam do czynienia z Panią, wytykasz mi Pani: styl, ton i „staromyślenie”, nie bardzo czepiasz się treści, a wiersz ten jak napisałem – w całości jest spójny, stąd też „unowocześnienie” nie jest na miejscu, co znaczy w ogóle „unowocześnić”? Czy powstawiać jakieś współczesne nazwy przedmiotów? Czy wyrzucić rymy? Czy co? Myślę Kamilo, że traktowanie „współczesności” jako „bez rym” i „bez niezwykłość” myli się z celem. Poezja nie jest też działem „socjologii” (o tym już pisałem wcześniej w dziale dyskusyjnym). „Nurt socjo-patyczny” nie jest wymiernikiem ani poezji, ani poetów, dlatego też będę pisał swoje, to „jak i co” myślę, będę pisał rymem, bo to trudna rzecz i „metaforą” bo coraz mniej jej, jakby na opak, spójrz Kamilo dokoła, większość wierszy zatraciła głębię, zatraciła obraz, mamy jakieś felietony, reportaże, wiersze typu 2D z mierną metaforą na końcu miast puenty, a gdzie poezja? z ukłonikiem i pozdrówką MN

Co jest poezją? Na pewno nie słowotok :) Chyba, że ma ocalać... tak - słowotok na pewno nie - ale czym się kolada? z ukłonikiem i pozdrówką MN

Beenie M - dziękuję za miły koment Marco - wybacz, że dziś tak krótko - ale mój wiersz poddałeś takiej krytyce, że hej - nie marnuję czasu, tego jestem pewien, postawiłem sprawę danej kolady ze współczesnymi problemami, napisz sam coś takiego, zobaczymy, co jest poezją a co nie-poezją z ukłonikiem i pozdrówką MN

przepraszam Kochani, że nie mogę dziś uczestniczyć w dyskusji - jutro na wszystko odpowiem z ukłonikiem i pozdrówką MN ps. mam tak porąbany czas, że ....

"nie wielu wie - więc by ich przyszpilić przed Ewą była inna kobieta którą Bóg nazwał, jakoś tak - Lilith lecz jej historią wodzić - to nie takt bo wspak do Ewy, wspak do Adama w swej beznadziei była ta dama" hihihih - sorka wtrącenie, gdzieś o tym przeczytałem a Twój wiersz Leszku - luksio z ukłonikiem i pozdrówką MN

ze świerkiem tutaj jak z atomem – byle ostrożnie nawet kiedy zerkasz tylko ostrzona gałąź mogłaby na pile zrobić majątek jesienną przycinką lecz jak z nas każdy wie, gdy przyjdzie zima sama siekierą z lasu się wyrzyna i w stelaż wbija pień głupi jak bombki co błyskiem na niej pomiędzy łańcuchy zachodzą w lampki i takie początki by z igły opaść i badylem suchym trafić po świętach na śmieci skąd dzieci z czasem wyciągną świerkowy szkielecik i w atomowej wojnie prosto z bajki kikutem strojnym w szmaty przeszłych epok niosą nad wodę obliczem marzanny i wściekłą kukłę podkładają ściekom w bieg choin rzędy uniżają piony patrzcie – toż wszędzie świerkowe atomy ----------------------------------------------- od autora: kolada - dawne wspólne śpiewanie, na nowy rok, typowe dla słowian, z nich to wyrodziła się po pewnym czasie kolęda -----------------------------------------------

ok - nie obraziłem się i nie zauważyłem czepiania - poprostu była opinia - spróbuj ją jednak rozwinąć, prosiłbym bardzo z ukłonikiem i pozdrówką MN

całkiem możliwe Kamilu, dziękuję za opinię - jednak całość w sobie jest tak spięta, że nie wiem co miałbym poprzestawiać, co wygruźć? a czy staropolskim? czy może współczesnym? nie wiem z ukłonikiem i pozdrówką MN

ale fontanna - Włodzimierzu - mógłbyś troszkę z jajem napisać - a tu mamy nie co groteski z ukłonikiem i pozdrówką MN

hi, ok - choć jak mniemam - to w Krakowie jesteś a drogi Ci między nami dużo i to pewnie w tej chwili tak zaśnieżonej, że z tej drogi też chyba zejdziemy, hi, mam na imię Witek z ukłonikiem i pozdrówką MN

dziękuję Izabello za przypomnienie z ukłonikiem i pozdrówką MN

dziękuję drogiemu Jury za wyróżnienie, hej ho!!!!!!!!!!!!!!! z ukłonikiem i pozdrówką MN

Leszku - no tak - przepraszam, jeśli to Cię wkurza, postaram się od teraz więcej napisać z ukłonikiem i pozdrówką MN Witku źle mnie zrozumiałeś, to było szczere podziękowanie. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek no tak - mozliwe, że źle zrozumiałem, ukłonik za niedorozumienie, hi z pozdrówką MN