Mea Liberta

krzyk całkowicie zniekształca nieplastyczną gębę skrzywioną łapą macham a może straciłam czucie może dotykam nieetycznie niedelikatnie z brudnymi butami chcę gdzieś wdepnąć zostawić ślady podeszwy nie umiem a jeśli mam wypolerowane naiwne lakierki? a jeśli moje dłonie wyglądają pięknie? paznokcie i stawy jak rzeźbione na zamówienie a jeśli mój słowiczy śpiew tuli niedźwiedzia do snu lwom każe przejść na wegetarianizm człowieka prosi... ... o zrozumienie Tato wróć! [sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 24-07-2004 22:59.[/sub]

Czytając, miałam przed oczyma dziecko, które zgubiło swoją mamę i próbuje ją odnaleźć, ale ma niewielkie możliwości, bo jest "Maleńkim człowiekiem". i potem drugą warstwę znalazłam. Ale to juz zostawię dla siebie. Ciekawie ukazany temat, tylko że nie powtarzałabym sformułowania "nie twoja wina", nie podoba mi się też "mamy XXI wiek", końcówka jest jako taka - tzn. dwa ostatnie wersy. i mogłabyś się zdecydować - albo stawiasz przecinek przed "maleńki", albo nie ("Nie płacz maleńki", "Nie krzycz maleńki", "Nie poddawaj się, maleńki", "Nie bij maleńki", "Zrozum maleńki"). Generalnie jest dobrze Pozdrawiam - Mea:)

"dostałam list od mojego anioła wyjechał do listu dorzucił mi gratis dziesięć przykazań zostawił je na biurku wrócił za godzinę za szybko zobaczył mnie w wymiętolonej pościeli z potarganymi włosami z zapachem męskich perfum na ubraniu z brudnym sumieniem "urósł ci brzuszek" powiedział uczesał moje włosy w posłuszny warkoczyk wyprał sumienie w swoich łzach potem powiedział, że w końcu przestałam śmierdzieć pozazdrościł tamtemu" przepraszam, ale nie mogłam się opanować... jak dla mnie za dosłowny ten wiersz. Szkoda, że nie znalazłam w nim nic dla siebie.

Droga Marto Magdaleno, Setki wiersz o tym, jak się wdzierają i odchodzą. Setki o tym, jak źle jest nam na świecie. Setki o tym, jak mogłoby być. Setki, a nawet tysiące. Dziesiątki o tym, jacy jesteśmy szczęśliwi. Możemy je wszystkie uogólniać i sprowadzać do jednego - robimy to. Ale ja miałam kaprys napisania takiego wiersza, o tym, co mi się zdarzyło. i napisałam. Każdy interpretuje inaczej wiersz - znajdź nową płachtę Niemca. Jeśli znalazłaś, zatrzymaj ją. Aha - ja nie napisałam erotyku. Ja pisałam o czymś innym - Ty wyczytałaś erotyk. Pewnie wiele innych osób także. Zostawiam wersję lekko poprawioną, chociaż nadal wiele mi zgrzyta. Pozdrawiam - Mea:)

Dziękuję Ci, chociaż rzeczywiście wiersz jest kompromitacją. najgorszy jak dotąd... Pozdrawiam - Mea

Kurcze:( może dlatego, że spontaniczny bardzo... Dziękuję za komentarze... A może dałoby się z nim coś zrobić? Przerobić? Zmienić? Może jakieś wskazówki? chyba, że nic się już nie da...

runda piąta gong! biję się z myślami wygrywają mówię hop nic krzyczę hop! nikt nie skacze śpię w kropce biegnę ślepa uliczka próbuję zdobyć górę swoich możliwości Syzyf zasłania szczyt staczam się z nim

Przepraszam, ale tu się wypowiadamy na temat wiersza, a nie muzyki. Mi się wiersz nie podoba. kiepski tekst, raz rymy, raz bez rymów, zdarzają się też wewnętrzne rymy. Tekst kiepski. tyle mam do napisania.

śledziłam, czytałam, czekałam, co z tego wyjdzie... ostateczna wersja zadowalająca. Ale są wtuleni w siebie, piją gin, smakują cygaro... nie przypalą sobie ciuchów? ostatnia strofa najlepsza zdecydowanie.

Przykro mi się zrobiło. Zobaczyłam szczyt góry, poczułam rześkie powietrze i pomyślałam, że może zdobędę szczyty, poczuję powiew wiatru, ale nigdy nimi nie będę... nie zostanę z nimi dłużej niż na chwilę (ani one ze mną)... Smutny wiersz... Ja czuję się, jak poranna rosa, o której w ciągu dnia nikt nie pamięta... Ale nie podoba mi się ostatnia zwrotka... to "wieko życia mojego" tchnie sztuczną patetycznością. Pozdrawiam

Może dziwne mam skojarzenia, ale po tej ćmie poczułam zapach ukochanej wsi. Pozdrawiam

dziękuję za komentarz. Pozostawiam jednak znaki zapytania i wykrzyknik w trzecim wersie, bo myślę, że dodają ekspresji. A reszta interpunkcji, cóż - profil humanistyczny:P, wyczulona jestem na tym punkcie:) ale wiersz biały ma swój urok. Pozdrawiam - Mea:)

hmmm... lać? w jakim sensie lać, panie Grzegorzu? A czytał pan komentarze? Niemiec = Alzheimer = choroba pamięci, otępienie,itp:) pozdrawiam - Mea:)

tytuł ma przyciągać uwagę czytelnika, więc wymaga się od niego chociaż poprawności:) A co do wiersza (?) "To będzie znak, co jak kropelka zespala "... kropelka? ja w tym widzę trochę z kryptoreklamy "Z radością Mai zapylającej kwiaty" opanuj się! Maja? zapylanie? może w innym kontekście... spaliłeś się, chłopcze:) Poza tym-tu przyroda, a zaraz potem od razu do kapci przechodzisz? fuj! No i sama dosłowność, żadnej głębokiej, ciekawej metafory. Spójrz na drugi wers drugiej strofy... mała pomyłka... rymy banalne... beret bez antenki jest czymś oryginalnym, nie uważasz?:)Poza tym wiersz powinien być albo rymowany, albo zrezygnuj z rymów. "...lala ...rozpalać ...z dala ...antenki ...hantle ...chandrę" ojej... co to w ogóle jest?? Raz oddajesz dziewczynie szacunek poprzez pisanie: Ty, Ciebie, Tobą wielką literą, a zaraz potem jej to odbierasz i piszesz wszystko małą literą... Doszłam do trzeciej zwrotki i właściwie dalej nawet nie mam zamiaru czytać. W międzyczasie jakieś wewnętrzene rymy Ci się wkradają... nie wiem, czy przez nieuwagę, czy specjalnie... i ta Jennifer Lopez... wrrr... Wiesz, mam radę - nie kasuj tego wiersza tylko dlatego, żebyś za jakiś czas mógł do niego wrócić i spojrzeć, ile błędów narobiłeś i jaki bład zrobiłeś zapisując go tutaj... Popracuj nad poetyką... Czeka Cię dłuuuga droga, jeśli takie wiersze masz zamiar pisać. Życzę wyrobienia porządnego stylu... Pozdrawiam - Mea:) [sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 18-07-2004 14:45.[/sub]

Każdy interpretuje wiersz po swojemu i odnosi go do swoich przeżyć. Jeśli potrzebujesz innej powłoki Niemca - znajdź ją i stwórz specjalnie dla siebie. Wiem, że takich wierszy o podłożu "erotycznym" jest dużo, a nawet za dużo. Ale miałam taką potrzebę, kaprys napisania takiego wiersza i ukazania go tutaj. Dziękuję bardzo za taki komentarz, bo te krytyczne są najlepsze i takie się ceni najbardziej:) Pozdrawiam - Mea:)

a w tytule to nie brakuje jednej literki?

Zapraszam Agato jeszcze raz, jeśli tylko masz ochotę:) Julio, myślę, że już masz własne śmieci... Każdy je ma... Z tym, że chodziło mi o coś innego:P Pozdrawiam - Mea:)

chłopiec grzebie w śmietniku złota szuka na co ci?!? kalosza znajdziesz z głębią bez dna z historią bez morału rymem bez rytmu ujrzysz czas ten co upłynął odkąd państwo L wyrzucili śmieci zaciągnij się tylko a uśniesz z nimi [sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 17-07-2004 23:57.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 18-07-2004 17:52.[/sub]

porywam go

No dobrze, ale wahadło, o ile mi wiadomo, waha się w dwie strony, aż w końcu zatrzymuje się... idealnie pomiędzy nimi... Mam jednak nadzieję, że 'nawrócenie' się uda i "bęc" padnie na właściwą stronę, Pozdrawiam - Mea:)

Kolejny wiersz z uczuciem... Warto dodać: Kolejny piękny wiersz z uczuciem... To przykre, że często ze zwykłych supłów nie możemy się wyplątać... albo nie chcemy... i mimo wiosny mamy w sobie zimno:( Wiersz porwałamdo ulubionych Pozdrawiam - Mea

i tu zaczynają się u mnie schody:) Nie chodzi o to, że całkowicie wątpię w patriotyzm. Powątpiewam. Ludzie gonią za kasą ze wszystkich stron, gonią za granicę i nie obchodzi ich Polska, jako Polska, jako my, nasza ojczyzna, nasza ziemia, tylko dziura budżetowa, kolejne pieniądze od Unii Europejskiej, itp... a to smutne... "Bądźmy wegetarianami" - ludzie jedzący mięso mają podobno gorszą pamięć - skończmy z "mięsem" i pamiętajmy o naszych korzeniach. A poza tym mięso można odebrać, jako rzucamy się na to wszystko, co wpadnie nam w ręce. wiadomo - nie chodzi tylko o jedzenie;) Pozdrawiam

Jeszcze jedno Wydaje mi się, że Bóg uczy się japońskiego, bo myśli, że może tym językiem w końcu do nas trafi... Nie musi, ale chce... więc może musi? Przymus wewnętrzny... W końcu miał nad nami czuwać i pewnie chciałby tego dotrzymać...

hmmm.. co do tej nadziei mam teraz wątpliwość. Jej jest mało?? Ja bym powiedziała, że wręcz przeciwnie - "Nadzieja jest rośliną trudną do wyplenienia. Można nie wiem, ile odrąbac gałęzi i zniszczyć, a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy" [I. Duncan] dzięki za przybliżenie mi znaczenia, Piotrze. Pozdrawiam Cię - Mea:)

właśnie... ale ta strona fuuuuj...