Madonna

Nie, nie uraziłeś tylko pomogłeś ! Dziekuję ! I czekam na następnę uwagi :)

my duchy płoche w ciałach więzione – człek w czarnej wodzie umysłu odejść od siebie nie może kajdany rąk i umysłu w potoku czasu zanurzone – rdzewieją ze śmiercią pękają i wolni w radości odetchnąć możemy – tak! koniec początkiem początek końcem ona ma twarz umiłowanej Ci osoby by łatwiej odejść w radowaniu przypływem jej oczu bramy, okna, ściany przenikamy bez łez w nieopisanym radowaniu z tęsknotą za czasu upływaniem zawrócić czas co szumi i szeleści gazetami i tykaniem zegarów na wiecznej ścianie – mego przemijania

Dziekuję Ci bardzo ! naprawde i wcale nie powiem "spadaj..." tylko witaj! a dłuższe teksty możesz też przeczytać poszukaj albo daj numer gg to Ci prześlę. Pozdrawiam Monika

To na gg prześlij mi jak byś to chciała widzieć...

Dziekuję. I trafne skojarzenie .

płachta nieba bawełnianego z ciężkimi chmurami z waty opada, pokrywa skorupą cały czas pod ziemią papierowe drzewa szeleszczą prowizorycznie domki z kartek myśli określone stoją, opierając się o cienie na łące z bibuły by sami zostać ze sobą- ciało i dusza- my sami ubieramy oczy z mgły by lepiej widzieć sztukę jaką ciało obmywamy

W dymie neonowych godzin późnych kamienicach, kościołach spowitych mgłą tajemnicy miast istnienia natchnienie jesienne latarnie ulic pożółkłych rzeki liści, czerwonych i zielonych szarych motyli rytmicznych oddechem zasypiania krokiem mokrego asfaltu pod nogami cienia spogląda miasto sprzed lat... --------------------------------- Piszcie jak coś jest nie tak jak powinno - zapewne cała gama uwag na nie bedzie lecz o to chyba chodzi aby poznać co złe.

My dzieci blasku nicości serc ludzkich Pędem ducha porywani Wzbijamy się nad ziemią Czerwienią oblaną Rozproszeni na niebie Znikamy między anonimowymi imionami, datami... Wzorem miłowania kierowani Wzajemności odmawiamy jej Wzajemności ludzkiej miłości

Cieszę się...

dzieki!! pierwszy raz ktoś mi to powiedział ...miło mi to słyszeć ....naprawde nie wiesz co takie słowa robią z człowiekiem a raczej z jego sercem

Dziekuję i cieszę się,że Ci sie podoba :):)

Dziękuję za uwagi :) i proszę o następne

:) dzięki za plus

Teraz je przepisać podpisać i zostawić by po odpoczywały wiersze skażone powietrzem świata plastikowego... ----------------------------- No to jest taka uwaga :) miast myslec nad tekstem postanowiłasm dodać uwage :):) może sie niepodobać ale ...

co w duszy siedzi tajemnica oczu poznania... powlekani upływem krwi po szkle badamy pieśni i rytm serca co płynie po grób samotności jej zbudzona wiecznością radość nieznana oddycha powietrza mirą człowieka i znika wraz z jej tajemnicą duszy ciekawej pachnącej i kolorem pełnej i pustej...

Głosy kwiatów u stóp Anioła wlane w strumienia oczy zmarszczone myśli na czole odbite w szkle okiennic świata bram rzeka ronda kapelusza i zielony płaszcz ... łąk gazet i obrazów, telefonów, myśli – nie! popękane niebo, zalane cichości odcieniem i maszty chmur napiętych toną w barwach wieku... Gubimy wyobraźni oznaki by wiary dochować jej nieznanej...

ale tego wiersza nie skomentowałaś

Anielski atrament szkłem oblany wzdycha ciemnieje jasnością księżyca palcami strumienia w oczy napływa, usta powietrze zapełnia pnie się po ścianach kamienic bramy otwiera witraże rozbija by przywitać Ciebie Wspomnienie me...

Nocne kwiaty Mgły szalone Ciałem żywe Snem zbudzone I marzeniem kolorowym BYŁY Dusza za duża By zmieścić się w okładce człowieka Miota się nad ranem Z cichości wstawaniem...

no może ... dzieki za uwagi !

To miło słyszeć :) serio

Przez oko twarzy spogląda dusza szukając odpowiedzi na tyle tajemnic , na tyle spojrzen i słów przez usta twarzy słyszy gesty i zamiera by uciec choć nie może przez ciało wchłania zapach i kolory by nasycić sie po granice marzeń śmiertelnie przerażona mówi,że szczęśliwa choć słabośc jej ogromna

A reszta ? prócz tytułu czy coś jeszcze poprawic ?

Lustrem "magii białej" konturem Anielskim wlewam w oczy słowa przejrzyste by poczuć je lepiej niż tylko słyszeć

ciepłe powietrze maską na twarzy wiatr czesze włosy jeziora dzień rekopisem być może jedynym oryginałem - pamięcią przed fontannami czasu - przeminąc pomału w wędrówkę gwiazd krajobrazu...