Agnes

enterowanie tekstu wiersza nie czyni:(

dla mnie tu tylko tytuł i PS., reszta...wtórna i nic nowego nie wnosi, ani w treści, ani w formie pozdr. agnes

mozesz lepiej to fakt, ale jest kilka fragmentów godnych wyłowienia, tylko po co wciskasz takie teksty jak: nie czujesz już bluesa? nie no takie rzeczy mnie śmieszą w wierszach:) czuję klimat, szczgólnie początek:) pozdr. agnes

w zasadzie to jestem pod wrażeniem, ale podpisuję się pod komentarzem Bea co do serca wartości wykonywania czynności życia;) ogólnie widać że wiersz jest dopracowany, wierz mi widać od razu:) trochę tu jeszcze posiedzę:) pozdr. agnes

po co wielkie litery? (pytam już o to dzisiaj któryś raz...ehh) wiersz...tak jak już napisano, niby nic specjalnego, ale doczepić też sie nie można;) dla mnie początek zdecydowanie lepszy od końcówki... podoba mi się okno przywołujące komary....reszta już była... pozdr. agnes

hmm....wiersz przegadany stanowczo, pod koniec robi się strasznie monotematyczny, powtarzasz się, ale treściowo zaciekawił mnie, poczułam jaką rolę mają książki, a raczej przypomniałam sobie jaki mają smak, zapach....ile można zwiedzić, czego się nauczyć... jesli rozpatrywac ten tekst w kwestii poezji...nie jest najlepiej, trzebaby to trochę przykrocic, zawęzić, sprawić aby bardziej zaciekawiał, a poza tym nie był typowo opisowy.... w takiej formie jestem na nie, choć uczucia cieple wywolal pozdr.

pierwsza strofa trochę mnie zniechęciła, ale doczytałam do końca i zdecydowanie się polepszyło;) dla mnie to taka zabawa, wiersz który moze nie zatrzyma na zbyt długo, ale wywoła określone uczucia, trochę uśmiechu... co do końcówki to też pozbylabym się wielokropka, to już taka maniera,ale przecież nie stosowales znakow interpunkcyjnych w calym wierszu, wiec tu też nie pasuje;) mały plusik ode mnie pozdr. agnes

zgrabne, jak zawsze, nie wiem czy logiczne czy nie, dla mnie maluje jakiś obraz, przekazuje pewną prawdę prawdziwą:) końcówka zdecydowanie mi się nie podoba gdyż ucina wiersz, nie pozostawiając chwili na zastanowienie, czytając ten wiersz, po przeczytaniu końcówki czuję ogarniającą pustkę i złość że tak to zakończyłeś:P styl bardzo dla Ciebie charakterystyczny, podoba mi się, ale mogło być lepiej:) pozdr. agnes

ostatnio zauważyłam że za każdym razem jak komentuję wiersze muszę zaopatrzyć się w słownik ortograficzny, ehh....chyba muszę głęboko pooddychać:) wg mnie trafniej byłoby napisać szamoczę się, może obie wersje są poprawne, juz nie wiem, zamotalam się, ale ta stanowczo bardziej pasuje... jest tu jakaś myśl, może niezbyt odkrywcza, ale tez nie skreślalabym tego tekstu z góry, czekam na kolejne pozdr. agnes

nie wiem jak oceniać taki wiersz, gdyż stylistyka, słownictwo itd zupełnie nie w moim stylu, dla mnie to jest archaiczne...jak ktos kiedyś słusznie zauważył, trudno jest pisać na wzór wielkich i tworzyć kopie....lepiej stworzyć coś swojego, rozumiem że to jest Twoje, dlatego oczywiście docieniam że ktos probuje pisać inaczej....ja nigdy nie napisałam czegoś w stylu sonetu i nie czuję się na siłach.... ehh...no sama nie wiem:) moze być ale sie nie zachwycam i na dluzej też nie zostanie;) pozdr. agnes

wiersz jak wpis do pamiętnika, niestety tragedia... zapewne to Twoj debiut, więc zniechęcać do pisania nie chcę, ale to nie jest wiersz, nie ma tu metafor, jedynie luźne przemyślenia, wylanie swoich żali, oczywiście jakoś trzeba dac upust emocjom, ale najpierw musisz dużo poezji poczytac zeby wiedzieć na czym to polega... poza tym, ten temat jest już strasznie wyświechtany i trudno napisac coś odkrywczego.... pozdr. agnes

zatrzymał....bardzo....piękny....czemu tutaj? ja już nie wyciąć bo wiadomo o co chodzi:) baaaaardzo, proszę więcej takich.... pozdr. agnes

kiepsko to wynika z wiersza, ale ok:) agnes PS. nie powiedzialam ze mi sie nie podoba;)

dla mnie tytuł nie był problemem, bo znam trochę francuski wiec sprawdzać nie musiałam, chodzi mi tylko o samą zasadę... nie rozumiem zbytnio....przecież i tak wystarczy sprawdzić znaczenie tytułu, wiec jaka w tym zagadka? poza tym, po samym tekście też można zorientować się o co dokladnie chodzi....hmm...ciekawe;) wiesz, no to Twój wiersz i masz prawo go bronić, choć chyba broni się sam.... a co z tymi włosami? jakoś nie pasują mi stylistycznie....weź no cos podpowiedz:P pozdr. agnes

jak to jakiego? chyba każdy wiersz ma jakieś pole interpretacji, prawda? nie ważne co założy sobie autor.....zresztą ok:) nie wazne... hm...niby tak, ale uważam że nic się autorowi nie stanie jak przetlumaczy tytuł i nie chodzi o lenistwo czytelnika...bynajmniej leniwa nie jestem, co nie znaczy że zmienię zdanie na ten temat.... pozdr. agnes

po pierwsze uwazam i walczę tu z tym od dawna, że autor powinien zawsze podawać tłumaczenie tytulu. Z francuskiego dobra nie jestem, ale coś mi się kojarzy (może mylnie) że powinien być rodzajnik (Le petit mort) hm wiersz nie jest skomplikowany, tytuł wiele wyjaśnia, zapisane to wszytsko dość zgrabnie, ale czegoś brakuje... poza tym te strugi włosów...to trochę nielogiczne bo temat 'ptasi' i należałoby być konsekwentnym:) tak byłoby wiecej pola do interpretacji.... pozdr. ciepło agnes

rózne krążą opinie o tym miejscu, ale ja osobiście jeszcze lepszego nie znalazłam:) czasem dzieje się różnie, ale mam nadzieję że nie zmienisz zdania na mniej pozytywne;) dobrej nocy agnes

piękny wiersz z piękną prawdą...

wiersz powinien bronić się sam

hmm ale coś z tym ogniem w sercu nie tak brzmi, może zostaw to ale zapisz w jakiś inny sposób, bo strasznie się wyróżnia to stwierdzenie i jest troszkę banalne, ale to Twoj wiersz. mam pytanie: co to znaczy ze ktos nie zrozumiał wiersza, przeciez każdy ma prawo do własnej interpretacji, na tym polega właśnie poezja, przynajmniej dla mnie??? pozdr.

tak, utwór naprawdę intrygujący i ciekawy, bogaty w słownictwo, metafory... jedynie co może przeszkadzać to mnogość czasowników i wrazenie wyliczanki w drugiej strofie, choć podejrzewam ze zamierzone... dużo tu ruchu, od jakiegoś czasu zastanawiam się jak ograniczyć liczbę czasowników w wierszach, ale strasznie trudne to jest, pewnie to wyższa szkoła jazdy:P ogólnie na plus, choć za pierwszym razem czytało się ciężko:) pozdr. agnes

pamiętam swoje pierwsze wrażenie gdy przeczytałam ten wiersz, choć w innym miejscu i byłam strasznie wkurzona że dałeś taki liryczny tytuł do takiego 'mocnego' wiersza:P dalam się po prostu nabrać oczekując cukiereczków i takich tam różnych... w zasadzie nie ma do czego się przyczepić, zbyt dużo tu prawdy...coś co jest mi bliskie w jakiś sposób... z ust śmierdzi sfermentowana ślina dawniej klejąca koperty egzaltowanych listów szczególnie ten fragment mnie powalił...ale z krzesła nie spadłam:P co mogę powiedzieć, nie-zwyczajnie mnie zatrzymał...a to już coś:) pozdr. Agnes

witaj:) znowu Cię długo nie było...ehh... mam mieszane uczucia, bo treściowo bardzo, tylko nurtuje mnie zapis, może jednak by to jakoś coś inaczej.... wiem, marudzę, ale ktos musi buziam/agnes

też kiedyś miałam traumatyczne burzowe doświadczenie, pamiętam to do dzisiaj i chyba nigdy nie zapomnę....może też o tym napisze?ehh...nie no oszczędzę Wam tego:P ale to taka mala dygresja:) pozdr. agnes

jestem mile zaskoczona tym tekstem... oczywiście mogę Cię oknocić, bo jeszcze widac niekonsekwencję np w wersyfikacji i jeszcze znalazłabym kilka nie potrezbnych słów. widzialabym to tak: kiedyś staniemy w spoconym mieście myśli będą robić sztuczny tłok na dworcu gasnąc poprosisz o ogień nie będzie złota w twoich włosach ani tych samych odcieni błękitu w niebie wszystko zmatowieje po praniu w zwykłym proszku człowiek w szarym płaszczu rozstroi się od butelki wina a my otuleni snem banalni zbyt banalni by umierać pamiętaj o konsekwencji wersyfikacyjnej (nie przerzucaj nieba, bo wlosy z poprzedniego wersu byly nie przerzucone) takie tam pierdoly niby, ale to się widzi przy czytaniu jest lepiej pozdr. agnes