Katarzyna Bielińska

Obiecywałeś mi podróż drogą do gwiazd, obiecywałeś wakacje na Marsie, krótki urlop na Księżycu. Mówiłeś, że promień słońca mi dasz, lot na skrzydłach ptaka, rejs na grzbietach delfinów. Nie chciałam tego... Prosiłam o podróż drogą polną, o wakacje w namiocie, krótki urlop nad jeziorem. Chciałam poczuć się wolną od obietnic fałszywych, których ty byłeś autorem...

Więcej wiary w siebie Tomku:)

Piękny wiersz. Podoba mi się jego przesłanie i treść. Tylko pracuj nad znakami interpunkcyjnymi.....Ogólnie masz pomysły i podoba mi się to, jak piszesz...

Poważnie Tomku??? Dziękuję Ci bardzo. Jestem zaskoczona, ale bardzo mi miło:)))

Bardzo poruszający wiersz. Tylko popraw kochana dwa maluśkie błędziki:))) Buźka:)

Piękny wiersz....Naprawdę. Popraw jeszcze tylko błędy i już wszystko będzie cudowne!

Wiersz piękny....Jednak popracuj nad stosowaniem znaków interpunkcyjnych: Na drodze malował ślady swych stóp, W powietrzu jeszcze, dźwięk jego słów Pojawił się tutaj, był pośród was... Gdzie byliście wszyscy, gdy padał na twarz? Gdy leżał samotny i z bólu się wił, Gdy płakał, bo krzyczeć nie miał już sił...? Dlaczego żaden znajomy mu człowiek Nie podał ręki, nie pomógł się podnieść? Dlaczego wtedy, gdy brodził we krwi, Tłum ślepców śmiechem opluwał i drwił?! Czy musiał tam skonać, w promieniach palących?! W tym mieście posągów, bez serc kołaczących… Swą wędrówkę życia, na tej drodze skończyć?! Same pytania, szczyt bezsilności… Ludzie naprawdę stracili wartości!! Pomóc nie mogli? rady nie dali… Razem z człowiekiem...upadł świat cały. Ps.Czyż nie lepiej? Zmiany niewielkie, ale lepiej się czyta:))) Pozdrawiam:)

Rytmiczny i dość prosty w swej budowie wiersz. Ja, zwolenniczka mądrych, sensownych, spójnych ze sobą rymów, jestem na tak! Bardzo podoba mi się tematyka i pomysł. Pozdrawiam:)

Jeśli przestaniesz mnie kochać... podaruj mi ostatnią przejażdżkę aleją gwiazd, podaruj mi łagodny uśmiech, podaruj lekki pocałunek, podaruj dotyk ciepłej dłoni... Być może uda mi się ocalić przeszłość w wygasłym wulkanie nadziei...

Muszę przyznać, że jesteś wśród moich ulubionych autorów....Bardzo ładnie piszesz. A to kolejny dowód na to, jaka jesteś uzdolniona moja droga:)))

Fantastyczny wiersz!

Dziękuję za odpowiedź droga Oxyvio:)))

Dziekuję za opinię:) Twoja Wilkołaku jest jak zawsze wyczerpująca i bogata. Ciekawa jestem Twoich następnych opinii. Pozdrawiam:)

Ja mam dylemat czy mogę ten sam wiersz wkleić w tym dziale i dla początkujących jdnocześnie? Ten sam wiersz...nie dwa różne.

Moim zdaniem sukcesem jest już to, że tyle osób zechciało skomentować Twój utwór:) A czy dobrze, czy źle... To kwestia indywidualna:) Moje zdanie znasz... Pisz dalej! Nie zniechęcaj się!

Dziękuję Ci. Miałam ten sam dylemat....Nigdzie nie doczytałam, czy wiersze mogą się dublować, więc sądzę, że możemy zaryzykować....:) Już Joasia S. tak chyba zrobiła. Ps. Ciekawa i zaskakująca interpretacja mojego wiersza....Naprawdę!Gratuluję!

Najwidoczniej nie zrozumiałam:) Nic nie zmieniaj. To tylko moje zdanie...Ty się nim nie sugeruj. Każdy inaczej odbiera poezję i o to przecież chodzi:) Zapraszam do siebie:)

Piekne...Jestem pod wrażeniem chyba każdego z Twoich wierszy. Piszesz wspaniale. Bardzo dobrze czyta mi się Twoje utwory! Ta tematyka jest mi obecnie bardzo bliska....Mam na myśli ślub:) Dalsza część jest niezmiernie smutna i zamyśliłam się nad nią. Nie dotyczą mnie uczucia, które prezentujesz w dalszej części, ale wywarły na mnie ogromne wrażenie....

Piekne.Aczkolwiek przyczepię się nieco:) Ale to tak z serducha:) Na skrzydłach nadzieji odpływam (nadziei) baletem w obłokach maluję tańcząc z lekkością motyla niebios poezją smakuję . (poezję) I w zadumaniu ulecę z ulotną wizją Boskości zatańczę ostatni raz (lepiej by brzmiało wyśpiewam bądź zaśpiewam) arię do swojej słabości. Poza tym super:)

Nieco dziwny, specyficzny wiersz....ale podoba mi się:) Może dlatego, że przypomina mi nieco w swej formie wiersze mojej ukochanej poetki Haliny Poświatowskiej:) Pozdrawiam. Kasia.

Tylko tyle?:))) Zapraszam do "bez limitu":)

Piękne....naprawdę....Cudowna historia miłości...jak rozumiem Twojej miłości. Opowiedziana wspaniale, przejmująco, jakże treściwie, bez zbędnych udziwnień, prosto z serca...Uwierz mi...każda kobieta chce słyszeć takie słowa. Jestem wzruszona! Pozdrawiam:)

Troszkę źle mi się czyta Twój wiersz, ale treść jest piękna i przejmująca. Trafia do serca. Pozdrawiam:)

Dzięki za opinię Sylwestrze....:) Czy nie przyszło Ci jednak do głowy, że pisząc ten wiersz, i używając słowa "ja" nie musiałam mieć na myśli koniecznie siebie? Czy zawsze pisząc w swoich wierszach w pierwszej osobie liczby pojedynczej mamy na myśli własną osobę??? Po prostu taki był pomysł.... A interpretacja jest prosta: Bohaterką jest dziewczyna, skrzywdzona przez mężczyznę, rozżalona, pozbawiona uczuć, ale wciąż pamiętająca jego dotyk. Naznaczona przez pieszczoty dawnego kochanka nie może odnaleźć już szczęścia. Pozdrawiam. Kasia.

Na bruku nienawiści znaleźliśmy się, w tunelu zła wziąż podróżujemy, zagubiliśmy samych siebie. Boimy się krzyku naszych serc, zabłąkani w gęstwienie łez, szepty zamieniliśmy w milczenie. A żyliśmy w świecie własnej baśni, pamiętaliśmy, że się kochamy, teraz pozotało jedynie wspomnienie...