Sylwester_Lasota

Auuuuu! Ups, przepraszam, to do NIEJ było :-).

Proste prawdy w adekwatnej formie. Pozdrawiam

Niezwykle pospolity temat w pospolitym ujęciu. Pozatym chyba poprawnie. Pozdrawiam

Zakładam że ugryzę, że zaraz zjem ją całą. Dobieram się do środka, a tam... kosmaty pająk. Abstrahując od ewentualnej realnej sytuacji, czy tak nie byłoby lepiej? Pozdrawiam.

Dobrze jest chwalić, to co jest godne pochwały i wskazywać błędy, jeśli się je dostrzega. Moim zdaniem godnym pochwały jest wybór tematu, choć nie wszystkim może się podobać, i próba sama w sobie. Niestety, błędy przekreślają ten utwór jako poezję. Moim zdaniem podstawowym błędem jest niekonsekwentne używanie wielkiej litery we zwrotach odnoszących się do Boga. Pozatym... jako dziecko zrobiłem rysunek, który podpisałem: 'A Pan Bóg płacze'. Moja babcia, gdy zobaczyła ten napis, stwierdziła: Pan Bóg nie może płakać, nie ma oczu, jest Duchem. Proszę to sobie rozważyć :-). Pozdrawiam.

Dlatego jest jeszcze trzecie dno. Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam.

Są wiersze, które na długo zapadają w pamięć - i takich szukam, są takie, które, choć politycznie poprawne, po chwili odlatują, niczym motyle - do tej grupy chyba trafi w moim odbiorze ten wiesz, jest też trzecia grupa, ale o niej nie warto nawet wspominać. Pozdrawiam.

A moim zdaniem proza jest tuż obok. Uuu, ale podpadnę niektórym :-). Pozdrawiam serdecznie.

Jeszcze jedno pytanie do Ciebie Alino i Pozostałych Odwiedzających. Jak uważacie, obroni się bez tej ostatniej zwrotki, bo mam ją ochotę odkroić?

Ups, przepraszam. Spadam. Do następnego razu. Pa.

Początek nawet całkiem niezły, ale za od połowy wysokości jakby napięcie spada. Może dlatego, że zbyt przewidywalny. Pozdrawiam.

To chyba debiut. Moim zdaniem, jak na pierwszy wiersz, można się doszukać iskierki nadziei :-). Jednak mistrzostwo świata to nie jest. Są błędy logiczne i stylistyczne. Życzę wielu kolejnych, za każdym razem lepszych i pozdrawiam.

A na końcu chyba powinien być pytajnik? Ale to wtedy z interpunkcją. A jeśli bez, to tego wcześniej też nie powinno być.

Moim zdaniem coś jest w tym wierszu, ale i czegoś mu brakuje. Pozdrawiam.

Dla mnie fajne, bo lubię ptaki (żywe, nie na talerzu :-)). Pozdrawiam

M. Krzywak, zmieniłem w wersie, o którym piszesz tryb oznajmiający na przypuszczający. Myślę, że dzięki temu trochę złagodniał, ale nie stracił. Dzięki za analizę i pozdrawiam.

Judyt, to takie ludowe porzekadło :-). Masz rację, co do tematu - jest. Dzięki za to lubienie, ale "Pana" prosił bym gdzieś na boku zostawić, jeśli można :-). Chyba z rok nie publikowałem, więc wszystko się zgadza. Pozdrawiam.

Czytam go sobie i w końcu taki obraz mi się wyłonił: siedzi babcia w bujanym fotelu, na balkonie, słucha muzyki i robi na drutach szalik z niebieskiej wełny. Obok, w suchym wazonie, stoją zwiedniete kwiaty. Chyba idzie zima. Babci jest smutno. Co jej doskwiera? Głód czasu. Może trochę spłyciłem, ale to tak jak napisałem powyżej :-). Pozdrawiam.

Hmm , nie napisze nic nowego: dla dzieci powinno się pisać tak jak dla dorosłych, tylko znacznie lepiej. Pozdrawiam

Prawdę napisałaś - trzeba mieć szczęście, a tendencje są takie, że o nie coraz trudniej i nic nie wskazuje na to, żeby miało się to zmienić. Dobry wiersz, a życie jak chwila. Pozdrawiam.

No cóż Alino, każdy z nas pisze swój wiersz :-). Dzięki za wizytę i komentarz. Pozdrawiam.

Hm, ja się znać??? Tylko obraz pozorny.

Człowiek nie szklanka, Judyt, nie przejrzysz. Dzięki za komentarz i pozdrawiam.

Michale K., jeśli chodzi o ten wers, to choć, zapewne tak jak Ty, nie lubię interpretować swoich wytworów, napiszę może jak chciałbym żeby był on interpretowany: czasami z tego co odbieramy jako zło (nieczystość, brud) może narodzić się coś nieszkodliwego lub wręcz zgoła dobrego (np. ten wierszyk ;-)). Co wcale nie znaczy, że nie trzeba się myć, ale też nie powinno się zupełnie brudu unikać... ale to już trochę poza tekstem. Pozdrawiam.

Przecież jednak jakąś interpretację skrzesiłeś :-). I to, moim zdaniem, nie najgorszą. Dzięki za poczytanie i komentarz. Pozdrawiam.