stehr

znowu przesada... swoją drogą, powinieneś uważać żeby ogółem twoje wypowiedzi nie kończyły się na dwóch słowach... nawet te negatywne. bo ja wnioskuję że skoro oceniłeś w dwóch słowach to ledwo zdążyłeś przelecieć mój wiersz wzrokiem. >> czyli czytałeś go bez dobrej woli, z góry zakładając że jest zły. swoje niezrozumienie tekstu wytłumaczyłeś wyrazem grafoman, a szkoda ... hmm...chociaż w sumie nie zależy mi na odbiorcach, którzy nie traktują mnie poważnie...

hmm... "łuuu" mi bardziej na sowe wygląda... ale powiedzmy sobie jasno, że to w jaki sposób to zapiszemy nie ma znaczenia... wolał bym się na waszym miejscu skupić nad innymi aspektami w tym utworze. nie żebym coś sugerował... :)

a uważasz że powinienem napisać łóóó? tak bardzo po polsku? :) dziekuję za ocenę...

nie powiem że dobrze przetłumaczyłaś wiersz :) ale w sumie to nie istotne... napisałem go od nowa:(wycie wieloznaczności) Wooo... Wyje wilk, co czarną rolę pełni W krwawej satyrze wilczego głodu Cieniem na leśnym pniu oświetlony Za kurtyną bezgwiezdnego nieba podziwia Wooo... Wyje wiatr, i zimną czerwienią przeszywa Idącą od oczu świecących białością Zwróconych ku sferom niebieskim W potoku wilczego ryku Wooo... Wyje serce, głosem rozumowo niesłyszalnym po kolejnej miłostce grzechem zabitej drewnianymi gwoździami w zerdzewiałej skrzyni Wyciem chce księżycowi o wilczym bólu powiedzieć

1: może chciałem udac skromność... 2: chciałem z odrobiną sarkazmu po nim pojechać 3: hmm... może nie pasowała interpunkcja, poprawiłem a w sumie to prawda że bardziej skupiam się ostatnio na klimacie i wytworzeniu obrazu... tak żeby bardziej zadziałać na wyobraźnię... tym razem ważniejszy był dla mnie motyw wooo i kilka ciekawych sformuowań niż jakakolwiek treść. ale takie drobne pytanie, jak to rozumiecie: "pełnia nocą świeci"

napisałem logicznie mój wiersz... i tylko od dobrej woli czytającego zależy na ile go zrozumie... nawet jak tym razem wybrałem przesyt formy nad treścią i ważniejsze było dla mnie stworzenie klimatu i obrazu...

chyba żeś troche przesadził w swojej wypowiedzi... bo nie sądzę żeby był taki okropny... i może zbyt wiele nie ma w nim do interpretacji, to powinieneś najpierw chociaż zrozumieć tą za trudną dla ciebie zagadkę logiczną ukrytą w myśl zasady: maksimum terści minimum słów... i przepraszam za brak skromności, ale nie sądzę żebym był niedoświadczonym poetą, nawet jak raz zdażyło mi się wykorzystać rymy i motyw śmierci, już dawno niemodny. a co do tego przecinka przed i to tego i miało tam nie być ... błąd drukarski...

no dobra... nie wyszło mi nic nadzwyczajnego...

Wooo... Wyje wilk, gdy pełnia nocą świeci, Na śmiertelnie czarnych pniach. Woooo... Wyje wiatr, przez igły sosen leci, Po bezgwiezdnie czarnych mchach. Wooo... Wyje zimno, od trupów zmarłych z zachwytu Własną podobizną umieszczoną na nagrobku Woooo... Wyje szatan przy zapomnianych marmurach niebytu, Bo nie pozostawili nic prócz własnego dorobku.

Wooo... Wyje wilk, gdy pełnia nocą świeci Na śmiertelnie czarnych pniach. Woooo... Wyje wiatr i przez sosen igły leci Po bezgwiezdnie czarnych mchach. Wooo... Wyje zimno, od trupów umarłych z zachwytu Nad własną podobizną umieszczoną na nagrobku Woooo... Wyje szatan przy zapomnianych marmurach niebytu tych, co nie pozostawili nic prócz własnego dorobku.

dziękuję bardzo za ocenę... będę następnym razem starał się nie robić takich błędów... chociaż akurat np. ta pustka wydaje mi się jak najbardziej poprawna, tym bardziej ze to nie jest równanie matematyczne... a pustka ma być pewnego rodzaju symbolem... dziękuję R.H.

[quote]ano szkoda - wiesz Stehr - są dwie szkółki dotyczące horyzontu jedna - równa horyzont z widnokręgiem (to jest przynajmniej dla mnie groch z kapustą) druga - umowna linia zetknięcia widnokręgu z niebem czarny? to ląd i linia Twój teraz ruch z ukłonikiem i pozdrówką MN ps. interpretacje? - teraz są też kompilacje no tak, przecież o to mi chodzi. nie widziałaś nigdy takeigo motywu np. w filmach, że postać budzi sie nagle w takim tak jak by pomieszczeniu, w którym nie ma końca ani początku, w których lampa świeci tej postaci na głowę. od góry aż do linii horyzontu(w postaci nieba) idzie czerń, która powraca z horyzontu aż do punktu widzenia(do tych ukrwawionych łokci) po podłodze... chciałem wprowadzić dynamizm do tego obrazu, a dodatkowo wytworzyć taki efekt tworzenia się przestrzeni.

szkoda że dzisiaj się już nie interpretuje wierszy ...

czuję się dobity... {(...)} ale póki co opanuję się ... tylko napisze tyle : [1] pośrodku pustki może być coś pustego, to jeszcze bardziej wyraża kim jest podmiot liryczny....

tej,z którą tak brutalnie skończyłem pośrodku pustej przestrzeni czarne niebo pędzi w kierunku czarnego horyzontu powracając stopniowo w coraz szarszych odcieniach ciemności obdrapane łokcie utrzymując ręce przesiąknięte krwią ciążą na ubrudzonych czernią kolanach dociskając podeszwy do zimnego podłoża obracam ciężką głową szukając wzrokiem ludzkeigo konturu ale widzę tylko siebie samego pośrodku niczego pulsacyjne drgania wydobywają się z jakiegoś wnętrza wywołane zimnem albo tą krwią i lękam się bo nie mogę jej w żaden sposób zmyć

czy kogoś zdołam rozbawić? :P swoją drogą... zastanawiałem sie jak sie puki pisze czyli póki... kurde rzeczywiście bardziej pasuje

ciekawy... przejął mnie... i wzbudził we mnie wyrzuty sumienia...

a żeby zrozumieć ten wiersz najpierw trzeba przeczytać : http://nonsensopedia.content-katalog.info/wiki/Emo_(ludzie) przekopiujcie ten link, bo innaczej się nie odpala, ta strona nie łapie "(ludzie)" do linku ale warto przeczytać :D swoją drogą... doszedłem do wniosku że trzeba być EMO żeby pisać wiersze... dlatego mi się wierszy pisać nie chce... :)

Mam problemy z wyrażaniem swoich emocji I wyciskam burzliwie w kartkę ołówek W trzech miejscach złamany Posklejany Ale wciąż sie trzyma na duchu I póki co pisze Choć marnie I na pogniecionej kartce Ubrudzonej krwią Rozdartej tam Gdzie skapły łzy Tylko szkoda Że mnie nikt nie rozumie Tylko ty jedna Niedostępna

dociera do mnie głęboko i mocno mnie rani... gdy jaskrawo się wślizgną wspomnienia bo nie na tym polega miłość a gdy to zrozumiałem, musiałem zabić jak ci tak dobrze to się staraj... bo jej było tak dobrze jak żadnej innej najszczęśliwszej, ale to nie wystarczało. i pamiętaj, że miłość to nie uczucie miłość to czynność... czyli to co damy innym od siebie miłosć nie pochodzi od wyrazu kochać, ale miłować czyli poprostu bądź mila wobec swego najdroższego...

lepiej żebyś to ty taka była... bo taki facet, jeśli nie będzie miał wystarczająco odwzjajemnionej miłości (jako czyn) to nie wytrzyma z taką kobietą długo(chyba że jest tak cierpliwy jak ja, czyt. 10 miesięcy)... i mogę powiedzieć ciag dalszy- skończyło się(jej płaczem i zgrzytaniem zębów).

Ale ten wiersz nie jest o Bogu. Raczej o ludziach, którzy boskiego piękna przed monitorami nigdy nie znajdą. napoczątku miałem wrażenie że to wiersz typu "sztuka dla sztuki", ale trzeba rozpuścić kostkę knor w garze wody żeby wyszło coś smacznego. wiersz smakuje mi

ten wiersz napisałem jakiś rok temu, odkryłem go niedawno i byłem ciekawy jak zostanie oceniony. forma i sposób używania określeń jest zamierzona, czyli nie napisałem wiersza w takiej postaci, bo nie potrafie pisać w innej...

Jesteś Dla mnie Najważniejsza Ważniejsza Niż TY Dla Siebie Ogrom moich Starań Jest Znacznie Większy Niż TWOICH O TWOJE Szczęście A każdy gest Choćby najdrobniejszy Daje mi Tak Wiele Poświęcam się W Całości Bardziej Niż TY Dla Samej SIEBIE I Mam Wrażenie Że jestem U CIEBIE Jagby Nie Na Pierwszym Planie

sorry za błędy, w sumie nie jest to dla mnie takie istotne, ale rzeczywiście było przemalowane, teraz dodałem jeden wers i wydaje się prawdziwszy... dzięki za ocene...