Jacek_Suchowicz

dobry kawałek - a jaka rasa? pozdrawiam Jacek

Ach ta wyschnięta studnia z kołysząco kuszącym żurawiem - to dobrze, że się takie żurawie jeszcze spotyka. To zakończenie robi wrażenie............. Wiersz urokliwy. Pozdrawiam Jacek

Mi też się podoba i wracał nie będę Pozdrawiam Jacek

Dobry wiersz, do którego powrócę Lecz Bóg patrzy wzrokiem łaskawym Na tych wszystkich śpiących po dworcach. Tej zimy im przyjemność sprawił, Mrozu brak od ponad miesiąca. pozdrawiam Jacek

A ile trzeba mieć, żeby stracić - o przepraszam zyskać poezję?

Sewerynko po przeczytaniu jakoś inaczej mi się złozyło czemu pragnę twoich ramion tak zachłannie nieprzytomnie świat zamykasz mi ustami a ja czuję się bezbronnie czemu dzień ma barwę spojrzeń nawet deszcz nie zmywa tęsknot w twym oddechu kwitnę śpiewnie i przebaczam dosyć często czemu ścieżki mi się plączą z garbem czasu się borykam i wolności wiecznie pragnę choć się w ciebie wtulam – wybacz! i mogła byś się jeszcze trochę rozgadać przecież jesteś kobietą pozdrawiam Jacek

Relacja z koncertu (pewno nie z „Warszawskiej Jesieni”) Nie wiem czy dobrze pamiętam ale jest taki dosyć znany utwór symfoniczny „W królestwie zwierząt" Duży plus za pracę. Pozdrawiam Jacek

Obok tego wiersza nie można obojętnie przejść. Pomijam, że czaruje metaforyką ale też kapitalną budową. Każda zwrotka jest jak gdyby niedopowiedziana zmuszając do zatrzymania się i dalszych własnych przemyśleń. Peelka zmęczona – mająca wszystkiego dosyć, bez woli walki, zrezygnowana ciągle śni. A może tęskni ? Słowa „głupi film” bezpardonowo sprowadzają czytelnika na ziemię burząc klimat ale pewno to zabieg celowy. Wiersz bardzo dobry. Pozdrawiam Jacek

Dziękuję za zajrzenie. Wuszko rozbrajasz mnie stwierdzeniem "lekko figlarne". Głeboko w srcach tych mam siedzi ta niepewność - czy wróci? pozdrawiam Jacek

Rozumiem Twoją poezję zaangażowaną ale te "rozdziawione anoły" to koszmarek - może inaczej pozdrawiam Jacek

miłe a ja dodam; Ale na razie panuje spokój. Śpią porzucone pługi w stodołach I tylko wrony czasem na polach Swym nagłym krzykiem wzbudzą niepokój. pozdrawiam Jacek

pomysł dobry a po zrytmizowaniu może będzie super! pozdrawiam Jacek

Przez gabinet mój pacjenci przepływają dosyć szybko. Dali kwadrans, ci z dyrekcji, co jest dla mnie krótką chwilką. Od młokosa do staruszka zbadać trzeba, zdiagnozować. Od paluszka do serduszka muszę znaleźć - gdzie choroba? Po raz pierwszy mi się zdarza, że pacjentka roztrzęsiona trzaska drzwiami i wypada, choć wizyta nieskończona. Nawet nie wiem o co chodzi. Chciałem tylko wzbudzić przyjaźń. Zagadnęła, a ja miło: - czego pani mnie uczyła? I wypadła jak ta chmura, w oczach mając dwa piorunki. Nawet nie wiem, o co idzie? Ja się staram być milutkim. Cóż, że brzuszek, okulary, i klawesyn jest na miejscu, ale człowiek nie jest stary - z dziewczynami jeszcze kręci. Musi mylić mnie z mym ojcem. Jedno imię i nazwisko. Wyleciała obrażona miast wyjaśnić zrazu wszystko. pisane na biegu pozdrawiam Jacek

a ja też jestem pewien że już to gdzieś czytałem, ale przednie na tacy z wiersza podane pozdrawiam Jacek

kiedy masz kaca albo Ci gorzej to twarz odwracasz i mówisz "bożek" no ktoś jest winien to sprawa prosta szukaj przyczyny byś sam nie został pozdrawiam Jacek

a ja tu widzę strofy dosyć proste co ziemię kroją bez żadnej udręki po przeczytaniu – wiedza może zostać - od razu widać udział belfra ręki :)) pozdrawiam Jacek

Dziękuję za wizytę i podziwiam Twoją wnikliwość. Umiejętność pisania może być równie dobrze związana "z przebudową ulicy Karolkowej". :)) Pozdrawiam Jacek

Miło, że Ci się podoba, ale dlaczego "to co". Pozdrawiam Jacek

cały urok tego forum to jest to, że każdy pisze inaczej. pozdrawiam Jacek

Teoretycznie bardzo jej wspólczuje teoretyczie w oku kręcą mi się łzy teoretycznie bo praktycznie czuję że radość życia nie tylko w książach tkwi :))

Wiesz mam ze dwadzieścia końcówek w rękawie i żadne mi nie pasuje. Pasuje mi takie, co wydłuża wers o kilka sylab kulminując uczucie ale zaraz usłyszę o zgrztaniu rytmu. pozdrawiam Jacek

50 lat temu to Jacek S. zostałby postawiony w stan oskarżenia za zdradę ludowego państwa polskiego - rok 1957, no może byłaby odwilż, zależy czy poetów puszczali, czy nie, stąd też nie bronię, jeno histori trza było się dukać a nie sypać fifties z ukłonikiem i pozdrówką MN ps. ktoś kiedyś napisał, że poetą się jest jak się dotrwa do piędziesiątki pisząc a gdybym chciał wyjechać musiałbym iść na współpracę z władzą ludową i dziś by mnie opluto pozdrawiam Jacek

kiedy te stare szlaki dla mnie są piękne i zapewniam, że niewszystkie zadeptane do końca pozdrawiam Jacek

Michale! to niewola zwiewna - utopia. czasem przychodzi inna myśl: co on tam wyrabia (dlaczego nie wrócił, może nie chiał) ale pieniążki przysłyła, dzwoni to najważniejsze - znaczy że kocha a prawda jak znam życie zdarza się, że wygląda inaczej

przy tym to nic ale tym powyżej ten jest tylko komentarzem, wyjaśnieniem dlaczego piszę jako ona pozdrawiam Jacek