Gdzie się podziały? - ale co?
znak zapytania w nieodpowiednim miejscu ?
Który kochał cię!
Byłaś mą jedyną! - mą ?, powinno być; moją
Żegnaj aniele mój !
Słodkich snów, Wśród chmur!
Ostatnie cztery wersy patetyczne i archaiczne :)
PozdrawiaM.
Wiersz ironizuje sytuację odejścia, tego co nieuniknione, bez mazgajstwa.
Najważniejsze by nie cierpieć i innym nie zadawać zbyt wiele bólu.
PozdrawiaM.
drzewo wiecznie zielone
jest tu symbolem nieśmiertelności uczuć
które teraz zastępuje tęsknota
wrośliśmy w siebie
więc na zawsze nierozłączni
szczególnie gdy przychodzą smutne samotne wieczory.
Wyobrażam sobie, że dzieckiem dla poety jest jego utwór :)
Wytnij jeden wers, dodaj inny na życzenie czytelnika i powstanie dzieło niezgodne z myślami autora :))
ale inni będą usatysfakcjonowani :))
PozdrawiaM.
Aniu,
Pożegnania bywają smutne jak ten wiersz.
Po prostu trzeba pogodzić się z obrachunkiem,
choć nie wiadomo do końca komu wypadnie na plus ,a komu na minus :)
PozdrawiaM.
Zbudowałeś duże napięcie i tak pozostawiasz czytelnika w niepewności :)
Dobrze byłoby dopisać pointę która by rozładowała to napięcie,
aby czytelnik mógł odetchnąć z ulgą, zaspokoić do końca swoją ciekawość
i odczuć emocjonalną satysfakcję :)
PozdrawiaM.
Płacz to krzywda,
smutek - bezradność, rozczarowanie,
żal - strata .
Czy na takich emocjach można zbudować coś dobrego ?
Takie odczucia prowadzą do stanu depresji.
PozdrawiaM.