Marlett

Judyt! Wprowadziłam kilka zmian może teraz mniej zgrzyta? Dzięki.Serdeczności:) teraz jest cud miód:) no to przechodzę też przez dziurę, działa znakomicie na wyobraźnię ciepłoniaście Wam:):) Judyt! ..i to jak działa:)) PozdrawiaM.

Adaś! ..i za to dziękuję:) PozdrawiaM.

Tereso! Wiersze same się układają, a o zdrowie trzeba dbać:)) Dziękuję i życzę szybkiego powrotu.. PozdrawiaM.

Tereso! Ładnie ,ciepło, jesienie. Zmieniłabym nieco pointę. Dla mnie peelka zamienia się w soczysty dojrzały owoc; skosztuj mnie Ciepło pozdrawiaM.

Judyt! Wprowadziłam kilka zmian może teraz mniej zgrzyta? Dzięki.Serdeczności:)

kasiaballou! Cieszę się ,że czytałaś wiersz. W warsztacie robi się coraz smętniej, mało kto komentuje. Dziękuję. PozdrawiaM.

Kasiu! Zabawa w dorośłość, a może dorosłość to zabawa?:))) PozdrawiaM.

Judyt! Tęsknota jak muzyka:)) PozdrawiaM.

rano wychodzisz z psem na spacer ja wcześnie czekam w twojej bramie depczemy chodnikowe śmieci zmierzając na parkową ławkę masz przyjaciela blisko siebie za nami już zużyte świty będziemy pić czerwone wino dzieląc się wrażeniami na dwa jutro brama zostanie pusta będą szczekać w niej bezpańskie psy przechodzimy przez dziurę w płocie by wyobraźnią odnaleźć byt

Mirku! Wiersz wysłałabym do W. PozdrawiaM.

Adam! Podmiot liryczna ma prawo do zachwytu życiem. Wiersz jest spójny i stonowany. Plusem pozdrawiaM.

Co słychać na Mariensztacie? PozdrawiaM.

Mateuszu! Peelkę ukoiło flamenko:)) Dzięki wielkie.Radości.

Ula! Wiersz jest inspirowany. Być może autorkę przytłoczył pewien obraz, Ale jeśli choć trochę się podoba...:)) PozdrawiaM.

Krzysztof! Zmieniłabym; ku zachodowi słońca Ciepło pozdrawiaM.

no dobrze;)))

Zbyszek Dwa! Dziękuję za pozytywy:)) PozdrawiaM.

Rozumiem, znaczy do kosza? - dziękuję. Miłego odpoczynku.

Koralik jest najważniejszy.Kojarzy się z kręgosłupem. A z drugiej strony koralik - to skarb:)) PozdrawiaM.

ogień przesłania całe niebo rzeka wylewa czarną wodę nad głową wachlarze kreślą falujące gorące powietrze w konturze łabędzia ukłon składa stopami rytm flamenco zagłuszający szelest spódnicy falbanami ogarnia biodra powojami skręca nadgarstki w pięciu liniach palce rozkłada lekko tańczące w kielichu stopy uderzają w obcasy ogarniasz mnie ramionami

Czarna Porzeczko! Teraz wiersz wydaje się klarowny, bez konieczności poprawiania. Cieszę się ,że storzystałaś z podpowiedzi;)) Nie za koment, a za wiersz stawiam+ . Serdeczności.

Mateusz- Ulvhedin! Stworzyłeś obraz.Działam na wyobraźnię, jednak można uniknąć kilku powtórze. PozdrawiaM.

Czarna Porzeczko! Wiersz na plus,ale czwarta strofa zgrzyta może; jesień kładzie mnie do snu sypię w ziemię garść pestek liśćmi ogrzewam ziemię czekam na odpoczynek PozdrawiaM.

Mateuszu! Dziękuję jeśli choć trochę rozmarzyłam;)) PozdrawiaM.

jak to sosna - przerobił nic się nie kończy nic nie zaczyna dźwięczysz pszczelimi rojami zaburzasz zieleniejący ład kwiatami jabłoni obsypiesz stopami dotykam podłoża pierwszą zwrotkę Adam! Dziękuję za podpowiedź.Skorzystałam. PozdrawiaM.