Marlett

HAYQ! Wezmę pod rozwagę Twoje sugestie. Cieszę się, że mnie odwiedziłeś.Dziękuję. Uśmiechu.

HAYQ! Umiesz grać słowem. pająk potrzebuje więcej ciem:)) pozdrawiaM.

Kasiaballou Zgadzam się z Tobą w przypadku jeśli pierwszy wers odczytujesz jednoznacznie. Bardzo dziękuję:) Słońca.

Ewo Cieszy mnie że wiersz się podoba. Serdecznie dziękuję za obecność:) PozdrawiaM.

Ula! Dziękuję za czytanie:)) PozdrawiaM.

Ireneusz! Wydaje się ,że pierwsze dwa wersy odczytujesz zbyt jednoznacznie:)) Moim zdaniem umieranie to proces ,który nie jest nagły jak zgon. Nie jest napisane ,że ''w wieku'' dotyczy wieku peelki:), a samotność to stan, który został potraktowany jak choroba naszego wieku więc musi zostać ''zaczyna''. Wielkie dzięki za sugestie:)) PozdrawiaM.

Miła Babo! Cieszy mnie, że właśnie tak odczytałaś wiersz;) PozdrawiaM.

Magdo! a wiesz, że można umrzeć z samotności. Serdecznie pozdrawiaM.

Miła Babo! Podpieram się komentarzem Teresy; ''błądziłam po tobie'' jest fajne i wieloznaczne:)) PozdrawiaM.

Ula! Mnie podobają się wieloznaczności. Nie przepadam za jogurtem więc mam nieco odmienne skojarzenia:)) PozdrawiaM.

Ewo! Istnieją różne środki i skutki przymusu. Do uczuć zmusić nie można, a poczucie obowiązku to inna para kaloszy:)) Ostatnio bardzo lubię Twoje klimaty. PozdrawiaM.

Bernadetta1 ręce mi zmarzły nie mogę lepiej może; ręce mi zmarzły nie mogę lepić - wydaje się bardziej czytelne , ale mogę się mylić. PozdrawiaM.

jestem w wieku człowieka który zaczyna umierać na samotność nie daje wytchnienia stepowanie nabiera rytmu dojrzewa duma otwieram rano oczy nigdy nie było lepiej spotkać kogoś najbliższego i kładąc głowę na poduszce myślę o tym co chciałam chciałabym pomiędzy ziarnka piasku wcieram kontury zbutwiałych liści proszę ściśnij moją rękę najmocniej jeśli potrafisz zatrzymaj mnie

Talarku! Potrzebne jest słońce - ciepło i jasność - aby przyjaciel nigdy nas nie opuścił:)) Poza tym dobrze byłoby dla wiersza gdybyś zrezygnował z kilku zaimków:) PozdrawiaM.

Teresko! Wiersz ciepły, wiele tęsknot i marzeń. na swoim drzewie uwij konarami rąk dziuplę -fragment nieco kontrowersyjny jednak przemawiający obrazem. Można zrobić dziuplę z dłoni i ukryć coś cennego, więc w odniesieniu do drzewa mogą być konary. PozdrawiaM.

Ewo! W oszczędnych środkach wyrazu wyraziłaś wiele treści, to duża umiejętność. Bardzo lubię taką formę wiersza. Z plusem pozdrawiaM.

Talarku! Każdy budowniczy przed rozpoczęciem pracy robi plany wyszukuje najlepszych materiałów. Postawienie domu jest trudne ponieważ ma w nim panować miłość i zgoda. Szczególnie upodobałam sobie ostatnią strofę. PozdrawiaM.

Miła Babo! Twój wiersz warto zadedykować młodzieńcom których męskość rozpoznać można po onych skarpetkach a wiecznych chłopców po szelkach. Czasem należy się taki przytyk. Podoba się pomysł na wiersz:)) PozdrawiaM.

Tereso! w białej pościeli nocka pośpi aż do niedzieli Cieplusio u Ciebie pod białą niewinną pościelą. Oby marzenia spełniły się:)) PozdrawiaM.

HAYQ! pobawię się tą [color=#FF0000]@[/color] PozdrawiaM.

alleno łatwiejsze od Marlett, ale wolę zdecydowanie Marlett ;)) Egzege! Uśmiecham się do Ciebie Wiktorze:)) ..przy mnie zawsze jest KTOŚ. PozdrawiaM.

ireneusz paprocki Rozważę nim dalej popchnę wiersz. Dzięki że mnie odwiedziłeś:) PozdrawiaM.

kiedy jedziesz na kryzysie to po świętach portfel w zwisie cmokesy.

Ula! Pomyśl nad zmiana tytułu. Nie lubię kiedy tytuł pokrywa się z tekstem wiersza. Ale Autorka sama zadecyduje:)) PozdawiaM.

Jak dziwnie się liczy nie swój własny czas -11 Patrząc na zegara wahadło zbyt ciężkie - 12 Co zamiast spowalniać w dół pociąga świat -11 pospieszając chwile aby trwały… wiecznie.12 I chociaż przygasną, będą żyły póki -12 Na zegara tarczy kłosy ze wskazówek -12 Ziarno nowych sekund wytworzą dla ludzi -12 Dając pokoleniom śmierci poczęstunek -12 Potem zaksięgują p o z o s t a ł e dni -11 Karzą wieka trumien powoli rozsłaniać -12 Akt niepowtarzalny powtarzając by ---11 W sekundę nauczyć ludzkość umierania -12 Adolfie przyjmij moje gratulacje!:))) PozdrawiaM.