Klaus Kalarus

Może messkłady nie są zorientowane na pólnoc geograficzną i trzeba ustalić zboczenie magnetyczne, a te liczby mają w tym pomóc ;)

Ciekawy pomysł- zastosowanie kompozycji klamrowej. Całośc taka sobie. Snu bardzo nam potrzeba, oj bardzo, jeśli zaśniemy, to może wyśnimy jakiś dobry wiersz. Pozdrawiam

Panie Michale może zgódźmy się na stoicki złoty środek; wiersz nie jest aż takim potworem za jakiego go Pan uważa, oczywiście zgadzam się, że nie jest piękny i zachwycający. ( Nie narzucam Panu w żadnym wypadku zmiany zdania!!) Blach&White- w pełni popieram, każdy ma prawo do własnego zdania. (Inaczej komentarze byłyby tendencyjne i traciłyby sens.) Wszystkim dziękuję za opinie. P.S. Czy to nie za duże wyróżnienie porównywać mnie z Mickiewiczem?? ( tym bardziej, że wiersz jest odpowiednio oznaczony) pozdrawiam

Bardzo się cieszę, że nie masz żadnego problemu :) Pozdrawiam

Słusznie Pan zauważył, wiadomo,że nie o to chodziło, ale rzeczywiście można dojść do takiej konstatacji. Pewnie to poprawie. Poruszyłeś ważny problem Messalinie. A w ogóle Giertych chcący wprowadzić kreacjonizm do szkól.. Gdzie my żyjemy..

Ale nie, poużywaj sobie. Pozdrawiam

Coś w tym jest. Odniosłem pozytywne wrażenie. Ale w szczegóły już dziś nie wchodzę.

Nie Messalinie, nie reprezentuję żadnej partii, a jeśli chodzi o utwór, to pomyślałem, że może się im podobać, szczegółowo na tematy polityczne na tym forum się nie wypowiadam. A jak wiersz??

Dzięki za koment. Pozdrawiam :)

Leszku, gdyby do każdego wiersza trzeba by przeczytać jakąś książkę, żeby wiersz zrozumieć, poezja straciłaby sens. Też mogę coś napisać i powiedzieć: ale wiecie, żeby to skumać, przeczytajcie całą serię Szklarskiego o Tomku. Chyba nie o to tu chodzi. Dalej: regresja, czyli cofamy się w tył. A ja tu widzę: "Odgrzebując z pamięci coraz nowsze ślady brnę po nieodgadnionych ścieżkach niczym ślepiec." Jak więc można mówić o regresji? Poza tym to nie jedyny zarzut, ten był najdłuższy to fakt. PS. Wiesz, może ja po prostu źlę na to patrzę, może źle zrozumiałem przytoczone wersy, jeśli tak, napisz, jak jest. Bo póki co zdania po prostu zmienić nie mogę, bo jedyny Twój kontrargument to to, że jestem nieoczytany i to wszystko przez to, że nie czytnąłem kniguszki, co się zowie "Życie przed życiem". Jeśli chodzi o "coraz nowsze ślady", Leszku przypuszczam, że miałeś na myśli pojawiające sie u człowieka poddanego regresji kolejno następujące w hipnozie "przeszłe życia". Jednak sformułowania w Twoim wierszu powinny brzmieć sensownie bez znajomości lektury ksiązki. i_e, Tomki Szklarskiego- bardzo ciekawa historia, uwielbiałem czytać w dzieciństwie. Pozdrawiam

Myśle, że powinno się podobać Wszechpolakom.

(kk) Cudowna Matko z Jadwigi kaplicy Karmelickiego baroku kościoła, Z Twych zatroskanych losem świata licy Moc wiary bije i nadzieja woła. Czuwasz nad Polską w złoconej koronie. Ileż to modlitw kryjesz w świętej głowie! Błogosławią nas Twe ciche dłonie. Lekko na skrzypcach grają aniołowie. Z Twoją pomocą dla Polski, Krakowa Spadła bolszewii tyrańska okowa. Dzięki miłości i Twej nas obronie Nie straszne były represje, tortury, Oparły się złu Świątyń Pańskich mury. A Papież Polak na Piotrowym Tronie Walczył tak mężnie po prawdy twej stronie. Dziękujem, Matko, za to posłannictwo, Za chrześcijańskie Polskości dziedzictwo. Tak niegdyś Polska ogromna, szeroka Łącząca morza, ta Polska Sarmacka, Upita miodem, butna, zawadiacka- Inna niech wróci- zmieniona, roztropna. By nie stała się papugą narodów, By nigdy już Jej obce mocarstwa Nie wyrywały wnętrzności- ani snów. A dawne nasze sny, tragiczne mity Niech nie będą jak skarb cenny, rozbity. Niech się nie toczy już Syzyfa kamień. O! Matko Boża, proszę, los nasz zamień. Ześlij, o Pani, młodego proroka, Który nas, mimo trudów, znoju Zagrzeje mocno, ku chwale, do boju. Niech zagrzmi przyszła światowa historia- W końcu powróci do Polski wiktoria! Tymczasem, chroń nas, Pani, od złych stanów, Nie pozwóol ziścić niecnych piekła planów. Niech Ojczyzna ma postanie na straży Wiary, pokoju- o tym każdy marzy. Strzeż człowieka, co wierzy i nie wierzy, I powróć szczęśliwie naszych żołnierzy. Pani Krakowska, Madonno na Piaskach Spoglądaj na nas i zachowaj w łaskach.

Ten fragment przywodzi mi na myśl film "Symetria". i_e, owszem standardowo było odwrotnie, np: w "Granicy" Nałkowskiej mówiło się: "Co dla jednych jest podłogą, to dla drugich jest sufitem". Wiersz rzeczywiście nierewelacyjny. Pozdrawiam

i_e ma racje. Myślę, że- nic dodać, nic ująć.

Elegia o.. [chłopcu polskim]- jeden z moich ulubionych wierszy Baczyńskiego

Wsród samych Cycadopsida można znaleźć rodzaje o twardszych liściach. Dlaczego właśnie Cycas?? Otóż, żeby czytelnika skierować do takiej konstatacji, jaką zaproponowałaś Karino. Prosze zwrócić też uwage, że liście Cykasa są czasem nawet wielokrotnie podzielone, a fakt ten powoduje kolejne asocjacje. Można też skupić się na warunkach w jakich żyją te rośliny, i na ich charakterze (mam na myśli relikty)- i znów kolejne asocjacje, np: podmiot liryczny może być romantykiem, a prosze sobie przypomnieć, co o romantykach mówił Camus. Właśnie dlatego Karino Cycas wydaaje mi się najodpowiedniejszą rośliną. Serdecznie pozdrawiam :)

czym jest wyzwań masa dla twardego niczym liść cykasa w chłodzie miłości

Na początek prosze poprawić błędy. Skrzyżowanie piosenki Trzeciego Wymiaru z Pieśnią o Rolandzie nie brzmi dobrze. Za dużo inwersji i patosu, a oprócz tego nie podoba mi się określenie strachem sparaliżowani w odniesieniu do żołnierzy. Sam pomysł może być, końcówka prawie że dobra, ale wykonanie całej reszty niestety..

W nauce nigdy nic nie jest poukładane, ani do końca wiadome. Pana utwór jest za bardzo statyczny. Jednak ostatni wers prezentuje się najlepiej i trafia w sedno. Pozdrawiam

Lubie sobie tak poobrazować troszkę :)

Owszem, można sobie Twój utwór pointerpretować, wczuć się w esencję, ale nie podoba mi się zaserwowany w takiej formie i tyle. Pozdrawiam

Andrzeju, nie pojmuj mojego komentarza aż tak dosłownie. Oczywiście chodzi o twórczość Dostojewskiego.

Bardzo ciekawe, miło się czyta, a ostatnia zwrotka bardzo wymowna, co już Pan Krzywak podkreślił. Chętnie przeczytam kolejną część. Pozdrawiam

Warto przekształcić tą wierszową plechę w wyżej zorganizowany utwór. Sam pomysł niezły. Czy można całkowicie zanalizować i zrozumieć siebie, tak w 100%??

Hi hi.. Szczególnie rozśmieszyły mnie te plasterki hochland i wory na buty. Jakoś nie przemawia do mnie Twój utwór. Powtarzam za Messalinem- no i?