zdzisław dyrman

wreszcie dorosnę a może już zerwę z popękaniem i zerwanym rytmem przyznam się że udaję że wiem o co mi chodzi wiem że wreszcie uwierzyłem w prawdę którą od lat wpajają mi kobiety jestem taki sam jak wszyscy strażnikiem podwójnej oralności

dotknięcie wzdryg dygnięcie w warszawie można o tej porze roku ukręcić sobie łeb w samochodzie i mieć szalone powodzenie na pokuszenie i być zwodzonym jak most wahadłowo się wznoszący pełen znamion nie widzę jej oczu i nie jest dla mnie przejawem autentycznego istnienia ten jeden raz we śnie podszedłem do niej i powiedziałem kochanie nie jesteś dla mnie niczym