vice

nie unikaj tego co nieuniknione – szepcze aluzją do nieprzetartych szlaków ja wiem, że to wina zbyt długiego poranka w którym nawet kawa nie pobudza do zmycia nocnych snów porozumiewam się tak od czasu gdy proste przekonania wcale nie otwierają oczu a przecież czas bije zawsze tym samym rytmem może właśnie dlatego mleko znów jest zbyt kwaśne

to jak czarne na białym - mawiają przewracając kolejne strony rękopisu - z pewnością - tak ustawiamy brwi a to co po przecinku już dawno podkreślone gdzieś w pamięci ...przed kropką teraz w niej i już za a gdzieś obok jakieś braki kropki nieopodal wykrzyknik i wolne miejsce chyba uprzedzenie - znów dowiesz się post factum mimo że wciąż jak w starym telewizorze