
Agata Pawlus
Użytkownicy-
Postów
250 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Treść opublikowana przez Agata Pawlus
-
przepraszam za ten błąd...miało być bez "w" [sub]Tekst był edytowany przez Agata Pawlus dnia 12-05-2004 13:12.[/sub]
-
Pies Bari
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Jana Niechciał utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
bardzo ciekawy, szczególnie, że moja koleżanka ma pieska Bariego, pozdrowienia, Agata. -
gdyby na niebie nie było chmur w nieskończoność kłamłoby jasnością toteż bez przerwy wplatam chmury we włosy a młodości zmieniam szyki by nie ustały myśli pędzące do niebieskich fascynacji ciemnymi płatkami tulipanów i stawania się nikim bez siebie gdyby na naszym zyciu nie było radości w nieskończoność kłamalibyśmy ufnością [sub]Tekst był edytowany przez Agata Pawlus dnia 12-05-2004 07:33.[/sub]
-
nie zapomnę
Agata Pawlus odpowiedział(a) na seweryna żuryńska utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
nie lubię rymów, ale pomysł dobry -
słowom majowym
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Iris_IK utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
bardzo mi się podoba, taki optymistyczny i sympatyczny -
święty spokój
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Agata Pawlus utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
może to i lepiej niech każde z nas stanie po drugiej stronie lustro odbije cień a mrok uśpi światło nie będzie chwil którymi mogłabym dzielić jabłka na połowy pozostaną chore na raka dusze mych duszy i ciała mych ciał może to i lepiej niech każde z nas zabije swój własny czas niech wiatr zgasi płomień świec podpalających święty spokój -
bo dałeś mi wiarę i nadzieję na nadzieję bez zobowiązań między drzewami posadziłeś duszę mą i doglądać nie zapomniałeś by nie upadła by nie podwiędła by żyła codziennie idziesz ze mną nie pozwalasz zapomnieć o istnieniu dwóch ramion, które na plecach dźwigają rannych i słabych tak czule uleczasz tak czule wybaczasz tak czule kochasz i tyle siebie dajesz tyle spojrzeń słońca a ja głupia wciaż szukam twarzy z obrazów nie dostrzegając jak życie wzmacniasz jak świat odradzasz jak drogi prostujesz ja tylko protestuję
-
jak deszcze
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Agata Pawlus utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
jak deszcze wspomnienie i żale nadziei lepiej nie obiecywać niż potem kłamać radością rzucać w twarz i ciąć sobie żyły niewyobrażalnymi snami na jawie które i tak nigdy nie dojdą do skutku jak miłość która szuka miejsca i jak czas, który już nie powróci -
" Czarnowłosy..."
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Thomas Deszcz utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
"a my mordercy" jakoś mnie to ujęło... -
po zmroku
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Agata Pawlus utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
ta ciemność zgaszone światła latarni które ukrywają wschód i zachód nadziei nie wierzysz w nic nawet w to, że nadejdzie świt po zmroku oczy otulone powiekami zatapiają duszę w otępieniu marzeń i niespełnionych próśb gdzieś w oddali słyszysz krzyk niemy i głuchy i cichy jak ty kiedy śpisz po zmroku zaczynamy razem przemierzać świat poszukując wiary która ukryta w jasnych płatkach tulipanów nie daje się odnaleźć próbujesz sam spojrzeć w me oczy by zobaczyć Miłość ale tylko po zmroku [sub]Tekst był edytowany przez Agata Pawlus dnia 26-04-2004 21:12.[/sub] -
Wiara
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Lena Lewandowska utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
bardzo mi się podoba, taki ciepły, miły wiersz, i rymy są tak dobrane, że nie przeszkadzają :] pozdrowienia, Agata. -
nadciąga deszcz
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Agata Pawlus utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
nadciąga burza lekki wiatr wplata we włosy nikłe krople deszczu z nitek ciszy próbuję utkać słowa i ubrać w nie myśli lecz dokąd mają iść? ciemne chmury okrywają świat i niebo, które oszukuje błękitem cień chowa mnie tam gdzie żyje sens pod czarną łuną snów, gdzie mogę utopić każdy nowy dzień -
Głos w sprawie wolności
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Thomas Deszcz utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
niezwykły wiersz... -
samobójcy
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Michał Kowalski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
jak dla mnie jest bardzo dobry, ale darowałabym sobie słowa "do płuc" jakoś tak mi psują melodykę, ale to tylko moje odczucie, pozdrawiam Agata. -
zmowa milczenia
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Agata Pawlus utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
w ciszy zaplątana nadzieja poskromiona przez strach odebrano mi powietrze bym umarła potrzebuję Ciebie który kochasz małe fiołki w lesie stado zajęcy ucieka przed chwilą każdy człowiek widzi świat zaplątany w ciszę -
no cóż...niekiedy warto wplatać w siebie Chrystusa...nie umiem pisac inaczej, szczególnie, że teraz są święta, trudno o Nim zapomnieć. A kiedy ciezko jest w coś uwierzyć, to łatwiej jest gdy można pomóc sobi wyrzuceniem jakiś emocji na papier/komputer...wtedy prościej uwierzyć...
-
pustka tylko nagie kamienie widziały cud świetlista postać na skalnej półce oznajmia zmartwychwstanie które niewiarę zabija a słabość kruszy nadzieję wszczepia aż do szpiku by nie uciekła i nie umarła po Chrystusie chcę dalej żyć [sub]Tekst był edytowany przez Agata Pawlus dnia 12-04-2004 07:36.[/sub]
-
nostalgia po krakowsku
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Michał Kowalski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
jak ja kocham Kraków, uwielbiam teksty właśnie o nim, stąd moje zamiłowanie do Turnała i Myslovitz, no a teraz też do Twojej poezji :] -
Idę za Tobą Panie
Agata Pawlus odpowiedział(a) na Maciej_Bacztub utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
bardzo ładne :] fajnie się czyta i w ogóle...do tego okres dobry...taka mała refleksja :] -
dlaczego ciągle świeci słońce? mimo przeciwności świata potrafi podnieść się każdego ranka wstaje dzień nie czarny lecz świetlisty wyrzuca występki ciemności oddala złe sny i pozwala znów wierzyć w jutro które może nie nadejść
-
naprawdę, nie wiem co powiedzieć...takie to ładne :]
-
oj tak, takie właśnie sa Anioły...
-
uwielbiam takie wiersze...trzeba nad nimi pomyśleć :]
-
nie ma juz nic tylko sterta myśli równo poukładana na półkach świat ciągle wiruje nie daje się uporządkwać nie pozwala być sobą a życie pędzi pragnie uciekać przed lękiem i strachem by nie widzieć zła i nie czuć bólu zamknę oczy może znajdę swój dzień
-
w oczach miałeś strach wszechogarniający a w głosie lęk wołający "Eloi!" wiatr i deszcz rwał Ci włosy kilka kropel ukojenia bym stała się kimś w ranach czerwień kolor krwi kolor Miłości przebitej gwoździem ludzkich rąk