Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Naram-sin

Użytkownicy
  • Postów

    752
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Treść opublikowana przez Naram-sin

  1. Nadmiar "mądrych" i "filozoficznych" słów wcale nie czyni treści głęboką - jest wręcz odwrotnie. Pompatyczność w przesadnie dużej dawce śmieszy, jest teatralna. Twórczość odklejona od rzeczywistości nie brzmi wiarygodnie, nie ma tu życia, człowieka. A stylistycznie całość wygląda, jak napisana przez AI, w oparciu o jakieś pokręcone algorytmy.
  2. Jak Putin z Trumpem.
  3. @Domysły Monika W tym konkretnym wierszu uważam, że tak.
  4. Ja zobaczyłem kapliczkę przy jakiejś leśnej drodze, wśród drzew. No i tytuł, regina, z tradycji matko-boski. Całokształt też wydał mi się, może nie modlitewny, ale przypominający wstęp do jakiejś celebracji.
  5. @mariusz ziółkowski Rzecz jasna. Przecież obawa przed znaczeniami te drzwi raczej zamyka. @Domysły Monika Złe pytanie, jeśli dajemy czytelnikowi wolną rękę, a metaforę traktujemy jak trigger.
  6. Maj nadchodzi, a wraz z nim celebracja maryjnej pobożności. Metaforyka przyrodnicza sprawia, że nie ma tu nadmiaru bigoterii.
  7. Czytając toto chyba zaoszczędzę na używkach.
  8. @mariusz ziółkowski Drzwi kalendarza, oczywiście dlatego, że czas jako portal do innych wymiarów to już niemal archetyp, np. w sci-fi. Użycie słów wymaga odwagi. Tu psa pogrzebali, między zachodem a świtem. @Domysły Monika Przestrzeń do samodzielnej interpretacji - tak. Pod jednym warunkiem: utwór bezwzględnie musi być przemyślany.
  9. Po przeczytaniu.
  10. @Dominika Moon Dziękuję za wyjaśnienie. Nie pytałem ze złośliwości, tylko sam tekst nijak nie naprowadza na właściwy trop.
  11. Ten tekst popełnia prawie wszystkie grzechy główne wiersza.
  12. Trzy pierwsze strofy to zamknięty potencjalny wiersz; trzy ostatnie całkowicie go dobijają.
  13. Kolejny strzał z wiatrówki w kierunku social mediów. Zbyt gorliwie jednak wiersz objaśnia, co Autor miał na myśli.
  14. Wariata zrozumie tylko drugi wariat.
  15. Za dużo furor divina, zdecydowanie.
  16. Bliżej mi do Ewy Lipskiej i do podglądania nóg świata. Poeta to wszakże wielki odkrywca wyobraźni.
  17. Do czego zmierzasz? Wojny biorą się z pychy.
  18. Treść przyjemnie pozytywna, na granicy infantylizmu, ale czasem to potrzebne dla równowagi wewnętrznej. Formalnie można lepiej. Rymy w pierwszej strofie to tak na serio, czy przypadek? Brzmią jak styropianem po szybie.
  19. Tylko ostatnia strofa pozwala mieć nadzieję. Reszta, to nieudolnie udekorowane komunały.
  20. A do czego/dokąd zmierza ten tekst? Po co został napisany?
  21. Z interpunkcją też na bakier, a to ważny element wiersza, jeśli już się pojawia. Przydałaby się konsekwencja. pachole czy pacholę ->? Wiersz niczego nie odkrywa, choć napisany dość sprawnie, lekko.
  22. Wypielęgnowane cacuszka... No właśnie.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...