Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

mariusz ziółkowski

Użytkownicy
  • Postów

    679
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    2

Treść opublikowana przez mariusz ziółkowski

  1. kiedy każesz mi wrócić oczy znów głębią zabłysną ale przyszłość nie wybaczy bawisz się statkami chociaż wiesz jak bardzo boję się sztormu z chwil które zostały wybiorę bursztyny pozwól poszukać wśród nieznalezionych
  2. @andreas aż szkoda, że takie krótkie. Dopinam się do słów Moniki, jeśli mogę...? Zakończenie zatrzymało mnie w na dłużej. Pozdrawiam.
  3. @m1234 Dziękuję. Trochę obawiałem się wklejenia tego wiersza, ponieważ wciąż mi zalatuje nieudolną próbą trywializowania tematu. Pozdrawiam.
  4. @Domysły Monika Dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam serdecznie.
  5. @Monia ... czyli samotność Ci nie grozi. Pozdrawiam serdecznie.
  6. @Domysły Monika @Jacek_Suchowicz @m1234 @andreas @iwonaroma Miał to być tylko taki przerywnik między trudniejszymi tematami. Wyszło jak wyszło. Przynajmniej co drugi wiersz publikowany na portalach poetyckich mówi o samotności, cierpieniu czy nieszczęśliwej miłości, czyli jest wołaniem o pomoc. Kiedy spotka nas coś dobrego, na przykład miłość, czasem jest tak, że nie potrafimy powstrzymać emocji, które wyrażamy w najróżniejszy sposób. Tekst napisałem na podstawie własnych doświadczeń z dalekiej przeszłości. Pozdrawiam serdecznie
  7. Z chęcią odpowiem na komentarze w niedługim czasie, po powrocie z rehabilitacji, czyli koło południa. Tematu już trochę dotknął Andreas. Pozdrawiam.
  8. nie słyszę swojego głosu wśród wołających o pomoc zadowolony na skraju drogi monologiem rozbawia niesfornie wierzby słuchają płacząc ze śmiechu jak zostawiłem go w otwartej klatce nie wejdzie już pewnie do środka bez zgody rozsądku losowi na przekór wirem karty obrócił pozamiatał liście sprzed lat dwoma słowami pójdę za nim bo nie może tak sam po świecie latać
  9. @Somalija Świetne! Do tego pobudza wyobraźnię i można swobodnie manipulować treścią według własnych wyobrażeń, niekoniecznie fizycznych. Pozdrawiam.
  10. @Jacek_Suchowicz Bardzo mnie cieszy ta opinia. Dziękuję i pozdrawiam.
  11. @lena2_ bardzo mądrze. Pozdrawiam.
  12. @Łukasz Jasiński Dokładnie tak. Wpisuje się to więc w moją wizję wiersza, choć może na pierwszy rzut oka jest inaczej.
  13. @andreas Jest w tym coś, co bardzo mi pasuje do wiersza. Również pozdrawiam.
  14. @Łukasz Jasiński o opcji samobójczej raczej nie myślałem. Dziękuję za zaglądnięcie i pozdrawiam.
  15. @Nata_Kruk Cieszę się i dziękuję za wizytę. Obiecuję, że następny będzie jeszcze łatwiejszy. Pozdrawiam. @kwintesencja Dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam. @Łukasz Jasiński ... to zależy po co i jakie. Pozdrawiam. @Alicja_Wysocka Najlepiej budować takie, aby nie trzeba było ich burzyć. Pozdrawiam. @Rafael Marius Słuszna uwaga. Dziękuję za zaglądnięcie i pozdrawiam.
  16. granice wyznacza nić możliwości i lęku światy leżą zbyt blisko by się przenikać i za daleko słońca które nie przyniesie dnia pod krzyżem dróg samotność szuka przyjaciół do źródła pragnień zalanych przez rzeki wrócić nie można uderzeniem laski
  17. @Łukasz Jasiński może tak być, jeśli pierwszą strofę podzielimy na zdania (jak powyżej), jeśli ta strofa jest jednym zdaniem, to otrzymamy nieco inny obraz. To mijająca noc stanie się zamykanym listem. Dziękuję za "zanurzenie" się w tekście. Pozdrawiam.
  18. @Domysły Monika zadowoliłem się renowacją antyków i dobrze mi z tym. Również życzę miłej niedzieli i dziękuję za czytanie moich "wypocin".
  19. @Lidia Maria Concertina Bardzo mi się podoba, choć nie jest optymistycznie. Cóż, jesteśmy gdzie jesteśmy, czasem z przebłyskami ambicji na coś lepszego, a to klepanie szarości potrafi być frustrujące. Pozdrawiam. ( literóweczka przy pamięci ?)
  20. @andreas Tak, bo to tajemnica, którą każdy odkrywa dla siebie. Pozdrawiam serdecznie. @Deonix_ Dziękuję za zatrzymanie. ...i niech będzie hermetycznie, przynajmniej nic nie ucieknie. Pozdrawiam.
  21. @Domysły Monika to loty w doskonałym kierunku , jeśli są po Twojej myśli. U innych zawsze się czymś różnią. Czasem drobiazgiem, a czasem " istotą". Dziękuję za piękną interpretację i pozdrawiam serdecznie.
  22. @Nata_Kruk ta wzmianka o archeologii nie jest związana z wierszem. Tym się nie kieruj rozszyfrowując tablice. Lepiej iść w stronę metafory - symbolu. Pozdrawiam.
  23. @violetta dawno, dawno temu, chciałem zostać archeologiem. Pozdrawiam.
  24. @Rafael Marius Dziękuję za zatrzymanie przy wierszu. Skierowany jest do wszystkich czytelników, niekoniecznie wierzących. Pozdrawiam serdecznie.
  25. @MIROSŁAW C. coś dla ducha, coś dla ciała. Tylko jak poradzić sobie z kleszczami... ? Pozdrawiam serdecznie.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...