Dagna

@Alicja_Wysocka naprawdę udany tekst!… a tak prywatnie, to uważam, że jest wiele rodzajów ciszy i to jest piękne, pozdr.

… natura nie znosi próżni, więc zawsze coś w nią wejdzie, natomiast nicość - nie jest dla mnie twarda, jest do pewnego stopnia miękka jak kłamstwo, głucha i wszystko wokół wycisza. Są wśród ludzi destrukcyjne jednostki, które nią infekują innych, to narcyzi/toksycy.

Dziękuję Wszystkim za polubienia tekstu ( za ostatnie - Panu R.W.Gorzkowskiemu), pozdrawiam.

… typowa Gloinnen, wszystkiego za dużo, tylko dobrego smaku artystycznego w tym tekście jest za mało…

…otwieram z portal, a tam - co druga produkcja, to tekst userki o nicku Berenika97 - poziom zawartego w Twoich tekstach infantylizmu jest ciężkostrawny, zastanawiam się dla kogo piszesz ??? Tu nie uświadczy poezji, a zamiast niej są nieudolnie sformułowane dyrdymały, może warto odpocząć, poczytać dobrą literaturę aby wreszcie czytelnik nie żałował, że się wplątał w cudzą nieudolność ):

Tak imponujące dziedzictwo, to prawdziwy przywilej ale i zobowiązanie🇵🇱, w necie przeczytałam z jak olbrzymią świtą Pański Przodek wyruszył na obrady soborowe (250- u członków drużyny), przy czym podejmował swych gości na srebrnych i złotych naczyniach, co przyćmiło innych władców, jak o tym, że „swoje głosy” oddał dla przyszłego Papieża Marcina V ( za Długoszem), pozdr.

Świetny pomysł i interesujące wykonanie, przykuło, pozdr.

@Berenika97 …pseudochimerykowo, ale nie do końca trafnie, bo jedno drugiego nie wyklucza, można mieć głowę na karku i też mieć urwanie głowy ( w sensie dosłownym dopiero wówczas ;)

@lena2_ nudna, portalowa produkcja. Świątek wąziuteńki, żadnych ciekawych impulsów ( poszerzenie kontekstu), ktoś tylko sobie pomarudził…

@Florian Konrad świeżo i zabawnie.

…dla mnie tylko ostatnia strofa jest dobra, pomimo prostych, jednorodnych rymów. Zawiera w sobie obraz i interesującą, gorzkawą puentę. Strofy poprzednie, wnoszą za dużo nieuporządkowania, zamieszanie, ( z nadreprezentacją wykrzykników); oscylują między dosłownością ( serduszko, skalpel, nadmiar miłostek) a nieumiejętnością wyrażenia co naprawdę czuje PL -ka, ( a enigmatyczna dygresja z Tetmajerem - to po co?)…

@Witalisa piękne maleństwo, obraz przemawiający do wyobraźni…

@Alicja_Wysocka uroczo :), pozdr.

Bardzo fajne funkcje harmoniczne, wpadają w ucho, sympatyczny głos „ wokalistki”, otwarty, dziewczęcy. Tekstu jednak jest mi zawsze Leszczymku u Ciebie za dużo, ale sama będąc gadułą, rozumiem Cię…pozdrówki.

@Annna2 …zawsze poruszający jest temat Bł. Rodziny Ulmów, byli niewyczerpaną inspiracją, też napisałam o Nich wiersz, nawet zdobył wyróżnienie , ( jest zawarty w tomiku „ Przebicia” ), pozdr.

@viola arvensis ha, ha, dziękuję bardzo za wiarę, doświadczenie mam dokładnie odwrotnie, rzeczy lepsze „piszą mi się całkowicie z biegu”, a …wybitną wyjątkowość ;), zostawiam tym, którzy mają parcie na szkło. Ja się tylko lubię pisaniem bawić 😁, pozdrawiam!

@Roma … bardzo naturalnie napisane, czytałam z przyjemnością. Osobiście skończyłabym na frazie „ zjadłam pierwszy dzień lata” i punkt, niech sobie to wybrzmi dwuznacznie, bo później jeszcze się niepotrzebnie msz rozgadujesz ( a te proszące źrenice, w ogóle niepotrzebne, bo kto wie, może PL postrzega oczy PL - ki jako najpiękniejsze słońca, a tutaj taki… banał ;)), pozdrawiam.

@viola arvensis cudowne! Mądre i cenne „ wejście wgłąb”, bez którego nie ma kroków do przodu…i tak się cieszę, że nie zabrakło wspomnienia kubeczka kawy, hi, hi, bo bez niego nic, a i odniosłaś się do duchowości, pięknie, pozdrawiam. P. S. … to temat o którym też chciałam napisać, tylko jeszcze balansuję między wzruszeniem, a awersją do patosu…daję sobie czas;)

@Wędrowiec.1984 … rozumiem, ale w złości i chorobie tak szybko „ staczamy” się w odbiorze drugiego, czyniąc z Bogu ducha winnych „ normalsów”- agresorów; zawsze będę się zastanawiała czy to uprawnione, czy czegoś nie brakło ( zdrowych, pełnych poszanowania komunikatów), ale to może moja chrześcijańska ciągota, by z bliźnim się zabliźnić… ale fakt, że żaden czytelnik pomimo nawet ogromnej empatii, nie wskoczy w buty chorego, po to m.in. jest potrzebne w życiu cierpienie, aby choć w namiastce spuścić z roszczeniowości wobec życia… pozdrawiam.

@Wędrowiec.1984 przeczytałam ten tekst i jestem nieco zniechęcona, bo : choroba, przemęczenie bodźcami, niecierpliwość względem własnej, utrudniającej życie nadwrażliwości/ obciążenia - to jedno, ale traktowanie drugiego, oskarżanie go o celowość działań i imputowanie mu złych intencji - to problem chorego PL- a i jego kultury osobistej. Postrzeganie cudzych działań, całkowicie normalnych przez filtr własnego poczucia skrzywdzenia, skutkuje rozgoryczeniem i chęcią odwetu i chcę się zapytać jakim prawem? - inni mają być traktowani jak zło z powodu osobistych problemów PL -a ? Co robi on sam, żeby naświetlić swoją sytuację i kulturalnie poprosić i „ wyhamowanie”? ( tak, kiedyś może być „ za dużo”…) Może nie wykonał pracy nad bliskimi i się zżyma, bo to jest łatwiejsze niż uświadamianie problemu i objęcie strategii - słowem emocje górą, zamiast nauki? Tutaj głównym problemem jest brak komunikacji, bo w tekście nie jest wspomniany żaden zdrowy meldunek, sygnał do świata zewnętrznego… przepraszam, ale tak się ludzi nie wychowa i w niczym nie będzie postępu lecz to pierwszy krok aby innych znienawidzić… Ale jeśli Autor chciał pokazać całkowitą „ nieprzystawalność” tych dwóch światów, ( pomimo jakiejś pracy wykonanej w tle ) , to to się udało. pozdr.

@Annna2 …dużo piękna.

@Annna2 … Stauffenberg był zdecydowanie antypolski, żywił pogardę dla Słowian. Jest silna pokusa kreowania go na wyzwoliciela od ciemiężców, ale nie zawsze wrogowie naszych wrogów są naszymi przyjaciółmi…, pozdr.

@Florian Konrad … dysonans poznawczy musi tutaj prowadzić do nerwowości , bo „ tolerancyjność” PL- a, porównywalna jest z tolerancją religijną starożytnego Rzymu , gdzie „tylko” chrześcijan rzucano lwom na pożarcie, przedstawicieli innych wyznań - nie, słowem : byle nie prawicowiec i byle zdrowy? To już powtórka z najgorszej historii i totalitarystycznych praktyk… A swoją drogą, warto poczytać wiersze innych userów, rozpisujących się ostatnio o np. spektrum autyzmu - tam Autorze nauczysz swoich PL - i szacunku dla osób chorych…):

@Alicja_Wysocka …piękne, jesteśmy zawsze w drodze i tylko pozostaje pytanie, czy „ ku wzrostowi”, czy ku płaskiemu rewanżyzmowi i kopaniu się do kostek. Dziękuję za tę opowieść, mam w domu „ Ewangelię cierpienia” JP2, to pogłębia wnioski z Twojego opowiadania, tylko w wymiarze chrześcijańskim”, pozdrawiam miło.

… tego tekstu nie da się czytać, bo to nie jest wiersz, a wysypany czytelnikowi wór czasowników, przy czym kilka z nich koło siebie razi ucho rymami wewnętrznymi. Forma jest kwestią drugorzędną, gdy nie ma się do przedstawienia żadnych światów lirycznych. Tak, to można opowiadać historię koleżance, lub spisywać protokół policyjny, tam nikomu nie będą przeszkadzały tony czasowników i imiesłowów…pozdr.