wierszyki

kiedy żyła moja mama przekonanie żyło we mnie że nie mogę w świecie zginąć dzieckiem zawsze ktoś się zajmie że pogoni ktoś lekarza że receptę skądś wynajdzie że kto matkę ma ten może czuć istnienie nienachalnie w krtani łoskot tak jak tobie w dniach ostatnich zanik głosu czy już zawsze będzie straszniej znając bezruch suchych oczu zanim jednak się tam znajdę wspomnij jeszcze — zaparz szałwię

Pewnie, to dobrze gdzieś się jednak znaleźć (mam nadzieję, że ktoś uśmiechnął się przez moment), a znalazłam się akurat w tym samym konkursie razem z moją "idolką" Panią Genowefą Jakubowską-Fijałkowską, która mam nadzieję zostanie uhonorowana prześliczną statuetką. A jeśli ktoś inny, to widać na to zasługuje, w takim towarzystwie. Serdeczności :-) No tak, jednak zszokowała mnie liczba zakwalifikowanych uczestników. Widać z tego, że pisanie wierszy jest czymś bardzo popularnym :-) Miłego dnia :-)

wśród dwustu książek moje wierszyki poślinił palcem może ktoś znany bęc setka planów wśród 195-ciu nienominowanych

Tam naprawdę ulica Fiołkowa prowadzi do lasu, przed którym ha polance rosną małe niepozorne fiołki. Dziękuję 🌞

Skaldowie - Prześliczna wiolonczelistka (youtube.com) 9. W żółtych płomieniach liści - Łucja Prus i Jacek Zieliński - benefis Andrzeja Zielińskiego (youtube.com) SKALDOWIE - Wierniejsza od marzenia (youtube.com)

Jeźdźcy są całkiem konkretni moim zdaniem, ale

Trochę ciężki na majówkę ;-)

O, to dobre. Ja piszę wiersze, bo jestem niepełnosprawna i tyle. Hejka 🥸

Ładnie się zrymowało. Nieco nielogiczne, chyba że peel przesiaduje w piwnicy ;) Uśmiech 🌞

Coś w tym jest. Napisać, umrzeć i żyć dalej. :)

Kałuża nie człowiek sama nie poddaje absurdów... chyba ze płacze deszczem zapatrzona na autobusy ;-) To mi się spodobało najbardziej. Generalnie - kałuże to taka enklawa poezji przeróżnej. :-)

w rododendronach ogrody i domy tak czyste w kolorze jak powrót w Les Houches spadzistych stodół pustych wybielonych szkło fotowoltaik zaczepia nie burz maj mu czy maj — komin ceglany wysoki i skansen epoki w szalu miękkich traw — czerwonej Malince winny różanecznik ścieląc się przy drodze pachnąco dla łba ze szczytów wracamy — w okowy łat się za (przęgamy) nieważne gdy środkiem Fiołkowej ulicy bo wyrwał się człowiek unosząc żwacz czepiec trawieniec i cztery żołądki naszych serc Ponikiew

Ładnie w treści. Aczkolwiek niebieska linia na inne znaczenie i NIEZMIERNIE ZŁYM jest zacieranie tego śladu, który dla innych może być ratunkiem. O! Właśnie w takich słodkich dniach jak dzisiaj. Pzdr

na jagody na czarniutkie w kalesonkach choćby, ciurkiem ;-)

Też mi się wydaje, że w poezję się popada. ;-)

Za to Łazarz znad azbestu chciałby nie czuć, ale gdzież tu - na jego rękawie i Pinaceae w oprawie złóż majonezu :-)

POŚRÓD PÓL] O Domine, tu qui me aspexisti Jeszcze pośród pól kościół w Gosprzydowej z wzgórz ścielą się w dół ścieżki Maryjkowe trawień mai wzdłuż czerwcowych ołtarzy z poranionych stóp wznieść się pieśnią Mamo Drewna suchy chłód zdarł sól na Twych dłoniach jużże lament wsiąkł głuchy wprzód w sobotach Matuś w biegu tu krótka jej sukienka komunijna lecz skromna dawka piękna Gdybym mogła wszak falban odrobinki w wieczór chłodnych dat dłuższych na godzinki by z lesistych morg miejsce dość pochyłe co nie bliźni czas usypał w mogiłę

No proszę, romantyzm pełną parą. Dla kogoś zawsze można próbować. Ale ważne,@any woll by samemu w to wierzyć. 🍀

Wiosna jest piękna, a tak jej mało, bo zima zamienia się od razu w upalne lato. Dlatego bliżej mi do jesieni ;-) Bardzo ładne wyznanie uczucia, miło przeczytać. :-)

Ładny wiersz. Bieszczady przechowują wiele tajemnic, o których już nikt nie napisze. Pzdr

Sorry, nie rozumiem komentarza. Ale dziękuję za podobanie :-)

W jesień chandrę, w upał wytchnienie, jak dla mnie już dziś. 🌞

Dziękuję @MIROSŁAW C. :-)

Dziękuję :-) Słusznie ;-) bez spacji zatem :-) Bliskie mi okolice. Ale ja tam zawsze byłam na krótko jako dziecko, tyle że cyklicznie, żadna idylla, tylko praca, praca. Moja mama stamtąd po prostu uciekła. jeszcze pośród pól kościół w Gosprzydowej z wzgórz ścielą się w dół ścieżki Maryjkowe nimi poprzez maje w czerwcowe ołtarze z poranionych stóp wznieść się w pieśni marzeń w drewnie suchy chłód z przepoconych dłoni wsiąkał z modlitw co jużże od soboty matka w biegu tu krótka sukieneczka komunijna lecz skromna jak piosneczka Dziękuję, sprowokowałaś mnie do kolejnego zrymowania ;-) Może wstawię, w końcu maj będzie. Pozdrawiam i dziękuję :-)

Pozdrawiam i dziękuję @iwonaroma i @Leszczym Troszkę zmieniłam. Koronka nie w zębie ale na zębie, w zasadzie nie o zęby chodzi lecz półmrok, dodałam ostatni wers, żeby może bardziej w stronę owego kłusownictwa., czyli kłusującego kundelka. Dziękuję wszystkim, daliście mi zdaje się "medal" ;-) rozumiem, że dla Żabki, to się zgadzam :-) Miłego