wierszyki

Hulajnożec jest niezwykle oryginalny, ale mi też nieraz trudno się odpowiada, jak pewnie i wielu innym i nie zamykam przez to wiersza. Niekoniecznie dałabym serduszko dla ostatniej zwrotki, ale jako wierszyk, a nie jakiś animalistyczne zaklęcie, na plus. Pzdr.

Dodałam poprawioną wersję drugiego wierszyka, choć kto wie, może lepsza była taka po prostu nieskończona, bo autorkę jednak zmorzył sen... Bardzo mi miło, że tyle osób przeczytało i zostawiło swój ślad, dziękuję i pozdrawiam :-) @Monia dziękuję :-) Dziękuję :-) Tak, to samo właśnie. To taki obraz świata, podpowiadany nam przez zmysły, bez przyjmowania tego, co wiemy ;-) Samoloty odrzutowe zostawiają na niebie nieraz taką białą drogę, mój syn mi kiedyś powiedział, że gdy mówiłam: "popatrz, tam leci samolot", który był mały, srebrny i ledwie widoczny w promieniach słońca, myśłał, że samolotem jest te właśnie biała droga. Zaprawdę można było się przestraszyć, bo ślad na niebie raz rósł, raz się rozwiewał, na całe szczęście kierował się w inną stronę. Pozdrawiam i dziękuję :-)

Tak mniej więcej wyobrażam sobie uroczystą zmianę warty przy Grobie Nieznanego Żołnierza. Gdzieś tam wewnątrz, w głowie. Rytmiczne jest także: Murem za polskim mundurem. Odpowiednie dla dzisiejszej daty, brawo. Pozdrawiam. AF

Dziękuję. Właściwie, to poprawiłam ten tekst, ale juź obczytany tylekroć w tej wersji.. Dziękuję Bardzo ciekawie komentujesz, Olgierd. Tak właśnie, skąd ta moc ;) Straszny, bo nie pozwala się wyspać, noce są krótkie, w dni skwarne brak siły. Mało czasu. Pozdrawiam serdecznie 🌼 Człowiek niewyspany jak pijany albo i gorzej. 🌛

Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie :-)

lepiej zamanufakturzać niż się w biurze z tym o. oburzać

dziękuję i pozdrawiam @Rafael Marius :-) Pozdrawiam @Łukasz Jasiński

Ładne te skądkolwiek. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-) Dziękuję także, @Natuskaa @MIROSŁAW C. @befana_di_campi zawsze miłych powrotów wszystkim życzę :) AF

Też już nie jest najwyższa.

Sport powinien być wolny od tego wszystkiego.

Wiersze, to kraina, której często już nie ma, wieś też jest często już inna. Pozdrawiam dziękuję. (Ale zbożny cel, miłego :-)

wołałabym jednak pozostać... przy melodyjnym Yesterday tylko nie każcie mi od razu dla utrzymania lepszej formy zagrać świńskim pęcherzem

Dzięki. Chyba lubimy te piosenki, w których odnajdujemy coś z własnego życia czy pragnień. Wszystkiego dobrego 🌼

Strasznie nie lubię rymu chleba trzeba. Nie (trzeba) igrzysk, to na pewno. Nie trzeba igrzysk, ceremonii, ideologii, nowomowy. Uściśliłam, bo możliwe że mój komentarz był niejasny. Pzdr.

Dobrze, że o tym napisałeś.

To są wierszyki, które nie są jakoś niesamowicie istotne, ale czasem coś się tak plącze... Jeśli kogoś choć troszkę uśmiechnęły, to już coś. ;> Dziękuję:) Nie przynosiłam, ciekawy pomysł :) Ale tak, z wakacjami przede wszystkim kojarzą mi się te wieczorne powroty z pasikonikami w tle. Dziękuję :) Dziękuję:) Ja już jestem cały czas na luzie. Dziękuję i pozdrawiam :)

Ja czasem kasuję, gdy długo ktoś nie odpowiada. Dochodzę do wniosku, że widocznie napisałam coś tak głupiego, że trudno na to odpowiedzieć, albo mój komentarz jest dla kogoś przykry. Nieraz z resztą tak wiszą sobie te komentarze, wiszą i ni hu hu. To już co po jakimś czasie człowiek traci wiatę w sens tej swojej działalności i nie chce być po prostu namolny. (Zrobiłeś tak wiele już razy). Pozdrawiam Sylwek.

Nikt nie lubi do obowiązków, ale ja napisałem o powrocie w wieczór. O samym powrocie, stop, wieczór i nic więcej. Wszystkiego dobrego.

O, bajeczka :-)) A dlaczego ja mam bić się, bawić chcę się fantastycznie. Do latania ktoś mnie stworzył, chcę wzlatywać do przestworzy.

To znaczy, że wystarczająco "nie odpoczęłaś". Trzeba się zmęczyć po prostu ;-) Pozdrawiam, udanej niedzieli.

najpiękniejsze w całym lecie są powroty w ciepły wieczór po przygodzie miły chłód dom co czeka który sam się nie obchodzi a na meblach na glazurze lekki kurz łąki kwiecia aż po brzegi ruch motyli niech wieczorem sobie jeszcze pociąg mknie ścieżki których inną porą nie spotkamy obudzone jak po długim Bożym śnie najpiękniejsze w całym lecie są powroty wdychać szelest słaby powiew zbiorczo tlen jeśli możesz ze mną pobyć to wieczorem aż zanurzysz znów się cały w drugi dzień * Pod moim oknem zamieszkał zwierz. Jest to zwierz groźny, to pasikonik, bo kiedy miesiąc wyłoni się, nie myślcie państwo, że spać pozwoli. Świt cały prześpi w wykrocie traw. Wygrzeje drapki, gdy czas na sjestę. Aż, gdy maciejka utuli z wrzaw, z łanów przystąpi, ograbiać ze źdźbeł. Przestają myśleć, piją cykanie. Wyschnięte kłosy i suche skrzydła przed deszcz się zbiera — wkomponowane. W ciepłych wieczorach nocne straszydła.

Wydaje mi się, że drugi raz może być zupełnie inaczej. Także, nie nazwałabym tego ćwiczeniem, ale na potrzeby wiersza, bardzo dobrze 👻

O. A na świadectwie zwykle miałam, wzorowe. Dzięki ;-))

Pół biedy, jeśli tylko niechcący krzaczkiem. Wiatr czy sarna czynią podobnie. Pzdr.

Pod Olsztynem, to jakby z jakiejś bitwy pod Olsztynem, bo wszystkie bitwy są gdzieś pod. A drugie, bardzo spodobało mi się, że psy zdychały z rozpaczy, słowo zdychać ma w sobie przepaść smutku, szkoda że tyle mamy niemądrych ludzi, którzy tego nie rozumieją. Wogóle, ładnie 🌼