wierszyki

W lochach czorsztyńskich tylko murgrabia pewien był zawsze swojego zdania. Długo był pewien, nikt tego nie wie, czy ktoś w ogóle chciał go ukarać. ;-)) Do poczytania :-))

A ja tak bym to może widziała (tzn. widziałam tak przez około dwie minuty przed chwilą): Sklepikarz z Ojczyzny* złowrogi z turystą niemiłe dialogi wszczął, a, że Polak nie gęś, rzekł tak po polsku: „i cześć” - rok już do zdrowia dochodzi. :P Ze sklepikarzem z Trenczyna z Tenczynka chyba dziewczyna, co piegów miała ze trzy, rozmawiała szereg dni - byłaby Złota Malina ;-)

Aż cztery! Miałeś farta. :)

Pełen pozytywizm :) Ale to cały rok trzeba, żeby nie było, że nie widziałeś :)) Dziękuję @Konrad Koper @Ajar41 :)

Gdyby się tym ktoś naprawdę przestraszył przed wyborami - może? Taka dyskretna różnica, że jesteśmy w tym momencie wszyscy na stronie internetowej, więc moje przebiśniegi to raczej jak zakładka w mszalniku. ... Która niczego nie zamazuje i można ją wyciągnąć, jeśli komuś nie pasuje. Ot, wylogujesz się i już nie widać. Raczej myślałam, że można mieć uwagi co do haiku - no bo zawsze można mieć! Uciekam do pracy, pozdrawiam raz jeszcze. PS Treści ustawy nie proponuję zmieniać. ;-)

No nie wiem w komórce mam co chwilę przerywniki na reklamy i zarówno czy czytam treść ustawy czy werset z Pisma Świętego czy cokolwiek innego. Może by wprowadzić taki zakaz? Moim zdaniem jest to upamiętnienie. Wykonanie wg środków, jakimi dysponuję. Dziękuję za czytanie. Pozdrawiam serdecznie.

Święto lampionów W mojej małej dzielnicy Przedwiośnie pełne 3 marca 2025 r. * "Rok" Stefana Żeromskiego

Miejmy nadzieję, że trwałe tego jednak nie przyswoją :) Dziękuję:)

Ale czemu wiosna się kłania? Kłania tobie się to. Kłania tamto - tak mówią. Można zobaczyć te słowa tutaj inaczej. Kłaniać się może też i kolejna kolejnej już wiosna. Cieszmy się zatem Pzdr. :)

Ja mam teraz taki odwrócony cienki rogalik jak np taki pod butami Pana Twardowskiego, więc alegorycznie super, bo że zdjęciem mniej ciekawe dla mnie. Pzdr🌼

Wierszyk? Coś pewnie znów źle napisałam. Dziękuję:)) Oj nie. Prawie codziennie się słyszymy. Ja mam tu cały psi wybieg w okolicy. Ale melodyjny Odi-odi zasługiwał na wyróżnienie. Dziękuję:) Dziękuję @Leszczym pozdrowienia dla pieska :)@Rafael Marius :) Dziękuję:)

Pan ma pieska Odi-Odi, jak domyślasz się, tak woła. Pies myśliwski na spacerku? Na spacerku jest sam chłopak. Odi-Odi… Mały piesek, węch tak czuły, drogę zna. Odi-Odi… choć to słyszy, czasem i gdzieś pana ma. Nad naturę nie masz siły, ścieżką lisów, kun i sklepów niebesztany, skąd? Bo miły ton unosi basy dźwięku. Od godziny do godziny — nie poradzi pan nad plany. Zatem żywot każdej psiny jest w to coś wkalkulowany. Odi-Odi! Mały piesek, węch tak czuły, drogę zna. Odi-Odi! Od… i słyszy, że chwilowo pana ma.

Pół żartem, pół serio. Może dla nas bardziej żartem, dla innych bardziej serio. Pzdr, :-)

Jako gatunek, oczywiście. Ale dość dramatycznie to wygląda, gdy opuszczają gniazdo znajdujące się na skałach, po prostu nurkują w przepaść, odbijają się od skał i wiele z nich w taki sposób ginie. To nie jest wiersz o berniklach. Ludzie, cóż, ludzie, o tych pytasz pustynnych czy poborowych, którzy migrują? Pzdr. Dziękuuę.

:-)

To zawsze duże zderzenie. Prawdziwych specjalistów jest garstka. W szpitalu człowiek nieumierający w tym właśnie momencie, to stan zwykle średni. PZdr.

To asertywność. Pzdr :-)

Tak właśnie. Bardzo ładne nawiązanie. Dziękuję:) Dziękuję @Wiesław J.K. Dziękuję też @violetta i @Nata_Kruk, bo już dałyście serduszka na ten wiersz, tylko musiałam go jednak dopracować i skasowałam poprzednią wersję. Pzdr serdecznie 🌼

Dziękuję. Zostawmy to w sferze baśni, a baśnie wszystkie są bardzo okrutne, z czym mi osobiście zawsze trudno było się zgodzić. Przypuszczam, że do takich długich lotów, jakie odbywają gęsi i tak predysponowane są tylko najlepsze osobniki. Pzdr :-)

Wiosna się budzi czy w nas się budzi? No i fajne :)

Niemniej własnoręcznie, co może nie dziwiło przed kilkoma dekadami, a teraz należy docenić. Pozdrawiam serdecznie. Z tym Tienszan to trochę mnie poniosło, ale to o błękitnych niezapominajkach po prostu. Dziękuję.

Bernikle skaczą Jedna po drugiej Wprost w skalną przepaść. Pingwinie skrzydła Nie pozwalają wzbić się do góry. Gęsi nie mogą Pomóc swym dzieciom. Obyś nie musiał jak pisklę bernikli startować w przyszłość, bo lepsze już było. Przekazywana wraz z kodem fałszywość — przez pryzmat świata w dawnej retrospekcji. Wietrze, jeślibyś je wszystkie przenosił, w znacznym porywie na śnieżne niósł kotły w skrzydłach i by tak odrastać wciąż mogły, goiły fale pęknięte szwy kości — Wymalowano w rocznice wachlarze rodów Feniksów, w mandali wyzwania. Boski algorytm, zamiast ogon składać. Szczęściem, nie u nas leżą apanaże.

I też fajnie, na wpół, jak smycz - "haikowo" ;-) Przecież nie można.. o przeszłości... :-)

A tam, od razu nigdy. Abonamenty są oczywiście wadliwe, ładny wiersz.

Ciekawy rocznik. Całkiem zgrabnie wyszło :-) Pzdr :-)