wierszyki

Zamiast, czy warto, piszesz: nie wiem, czy żyjesz. Udało Ci się tym brakiem rymu wydobyć smutek swojego istnienia i na chwilkę zamienić go w jakiś wierszyk. A wierszyki to przebłysk uśmiechu :-) Miłego dnia :-)

I nawet jest święty Aleksy, ten to był odstawiony na wszystko. :-)

wolne życie letnie owoce - udane słowne zestawienie :-)

@Robert Witold Gorzkowski dziękuję za lubienie akrostychów, pozdrawiam :-)

Dostać pismo, stanąć na baczność, przeć to też faza rodzenia. Termos to taki nierozłącznik bardzo ważny dla sporej grupy ludzi i zupełnie to nie to samo napić się z termosu gdzieś samemu na ławce, jeśli stać człowieka tylko na tyle. Udanej pozostałej części majówki, pzdr :-)

Nie wiem, czy wolno, tak bym tego nie określiła jednak. Pzdr.

Otóż skończyła się jakby wiosna. Skoro już wyszła, ubrana w pasy. A komu całus, ten w wygibasy. Z ojczyzny patriot, slang w aktywiszcze, wariograF resztką pracuje jeszcze. Kim ciemiężycieL z przeglądu stacji odczytał plan Be dlA perturbacji. Czy przydałby się bizantynoloG? Co cieszy — wyrok? Czy ktoś się garbI?

Bzie batyskafie bez mała barczysty beatyfikujesz bezmiaru błyski Brzechwo betonów białogłów Bellucci Belcanto brzasku bałwanku balisty. Batuto, bezdechów bilateralnych, bezokoliczniku biseksualnym, bezpruderyjny bezpański monokle — brzydko być bólem samemu w sobie!

Dziękuję za czytanie @Domysły Monika @Laura Alszer miłego dnia :-)

Myślisz, że one to lubią? Pzdr 🌼

@Deonix_ Dziękuję :-) Autor na odwyku ;-) Pzdr :)

Może - obydwoje ? Pzdr ;-)

Troszeńka jest śliczna. Któż wie co to jest ;)) Ale nie ta szufladka, to zapewne :)

Moim skromnym zdaniem dotknąłeś tu zagadnienia przekraczającego wymiar li tylko językowy ;-)) A przecież słowa powinny żyć w zgodzie z czynami, czyż nie? To po ludzku tylko, że trzeba by je mierzyć osobno :-) Sedno jak podeszwa butów, która czegoś dotyka, co jest dalej - to taka nieskończoność w moim odczuciu. Wszystkiego dobrego :-)

taki filmik mi ostatnio wyskoczył, iż nawet Piłsudski korzystał z wrózbitów, cały ten okres przedwojenny charakateryzował się takimi paranormalnymi zjawiskami jeśli chodzi o elity. czemu Ohio to nie wiem, ale dokąd pociąg ten jedzie, i dzisiaj wielu (jak wielu?) zapewne pyta. Pzdr I dzięki Bogu, że inny i niepoprawny. Pzdr. :)

Trafny opis pułapki.

Majętny buddysta - oksymoron ;-)

Troszkę jeszcze przetestujmy i może nam powie. Pzdr. :-)

Moim zdaniem sięga sedna lub mierzy sedno, pewnie się nad tym zastanawiałeś, tak by to wyglądało przynajmniej, wtedy się omsknie łatwo. Z drugiej strony, skoro Chrystus, pewnie może mierzyć i nieskończoność. Ciekawa figura, do przemyślenia :-) Pzdr :-)

A co w tym złego? Oczywiście, że prażona kukurydza. Jak w kinie :) Człowiek spaceroidalny to chyba taki obserwator, nie mający realnego wpływu na większość zdarzeń. O organoidach mózgowych dowiedziałam się, że naukowcy hodowali je także z ludzkiej tkanki skórnej odpowiedzialnej właśnie za bodźce dotykowe. Mowa o wykorzystaniu ich dla "sztucznej" inteligencji, gdyż dobrze się sprawdzają jako "twory" liczące. Czyli hoduje si3 coś autonomicznego, myślącego z tkanki ludzkiej, na podłożu biologicznym. Jest o tym w internecie, nie wiem wiele więcej na ten temat i być może coś przekr3ciłam. Wiersz jest tylko taką fantasmagorią. Tyle tytułem objaśnień. Pzdr. 🌼

Prażyć: 1. oddziaływać na kogoś gorącem, wydzielać intensywne, dokuczliwe ciepło» 2. «strzelać intensywnie, seriami» Często piszę na takim dużym ryzyku, czy to jest jeszcze poprawne. No i zestawiam z komentarzami, zastanawiam się niekoniecznie ad hoc Dziękuję pięknie:))) Pozdrawiam 🌼 Chodziło mi o wystrzał zieleni w nieco morderczym słońcu. :))

Pogrzeby wszystkie są dla ludzi. Czasem dodaje to ciepła, czasem całkiem na odwrót. Pzdr.

Nie mniej uroda też nie zaszkodzi ;) Pzdr 🌼

Human no id: W żylaste warkocze wezbrała się wierzba. Czeremcha pachniała, aż wzbił jej się ciężar. Kaskady po deszczu gną fałdki wód w talii. Być może nas nie ma. Spaceroidalni. Prażony strzał w górę, kolory misterne. Zaszumią i liście, w głąb fiolet się ściele, gdzie pluszczom się kląska, a turla się drozdom. Już prawie dotyk — organoid neuronom: W żylaste warkocze wezbrała im wierzba. Czeremcha pachniała, aż wzbił jej się ciężar. Po deszczu kaskady gną fałdki wód w talii. Być może ich nie ma — spaceroidalni. Strzał w górę prażony w kolory misterne — rozszumią się liście, fiolet się wysieje, gdzie pluszczom się kląska, a turla się drozdom — dotyka organoideneuronom.

Odprawa posłów greckich też był taki tytuł. Pzdr.