Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mitylene

Użytkownicy
  • Postów

    200
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Mitylene

  1. @mariusz ziółkowski ciekawy wiersz, napisany z perspektywy dziecka, które nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji, kiedy wybuchnie wojna. Nieświadome, myśli, że przeczeka ten stan pod stołem lub skupiając się na grze. To myślenie dziecka zestawione z zagrożeniem wojny, ten kontrast doskonale podkreśla dramatyzm sytuacji. Wiersz dający do myślenia, czuć w tych wersach pewnego rodzaju napięcie i niepokój.
  2. @viola arvensis Echem odbijają się wzory i upadki, z których składa się nasze życie. Ciekawy jest tutaj motyw skrzydeł, które mają nadzieję wzbić się jeszcze w niebiosa. Fajny, rytmiczny wiersz. Mnie się podoba.
  3. @Gerber Według mnie ten wiersz traktuje o samotności w tłumie. To uciekanie spojrzenia jest takim synonimem zamykania się w swoim świecie lęku przed kontaktem z innymi ludźmi. Melancholiczny charakter wiersza podkreślony motywem odjeżdzającego pociągu przeszywa dreszczem... Interesujący i intrygujący wiersz.
  4. Poruszający tekst...tak jak ten" wazon z pękiem uschniętych melancholii"...
  5. Wirtualne wersy innymi słowy...W realu umyka odcień różowy:)
  6. Mitylene

    (sierpniowy wieczór)

    Klimatycznie. Można bez końca patrzeć na taki obraz nieba.
  7. Niebo płacze, a wraz nim wrażliwa dusza, która to wszystko zaobserowała...Motyw łez zmieszanych z błotem interesująco podkreśla pesymistyczny charakter wiersza. Bardzo mi się podoba ten wiersz.
  8. @Wędrowiec.1984 niesamowity wiersz. Wprowadza odbiorcę w przerażający świat wojny. Motyw zlatujących się ptaków nad ciałami dosadnie podkreśla dramatyczność sytuacji na polu bitwy. Końcówka wzruszyła mnie niezmiernie. Jestem pod wrażeniem tej liryki.
  9. Ciekawa personifikacja ciszy, która kłuje, chce być szarpana itd. A może ona po prostu potrzebuje spokoju? Wiersz super!
  10. Ciekawy, metaforyczny wiersz o ludzkiej egzystencji. Motyw pociągu i podróży, która jest tak różnorodna i nieprzewidywalna dla ludzi, budzi pewien niepokój...ale takie właśnie jest życie. Bardzo mi się podobaja Twoje refleksje przedstawione w tym wierszu!
  11. Poezja z górnej półki...
  12. @Arsis przejmująca proza...życia...
  13. @iwonaroma interesująca miniaturka. Ciekawe co taki kot pomyślałby o takim " przecięciu mu" drogi...Może mądrzejszy jest od ludzi i nie wierzy w takie bzdury?;)
  14. @Asia Rukmini podoba mi się ta personifikacja lata. Czuć zapach tego rumianku zroszonego deszczem doznań...pięknie, metaforycznie i sensualnie o intymnym zbliżeniu. Piękna poezja!
  15. @Waldemar_Talar_Talar czytam ten wiersz i muszę przyznać, że mną wstrząsnął...Niestety takie sceny z życiu mają miesce. Szczęście gdy opamiętanie "bierze górę" nad emocjami...wtedy nikomu nie dzieje się krzywda...Dobry wiersz o trudnych emocjach...
  16. @Rafael Marius fajne wspomnienia " zamknięte" w subtelnym wierszu. Są ludzie, których się nigdy nie zapomina, czego dowodem są powyższe wersy wiersza. Pozdrawiam
  17. @poezja.tanczy wersy w tym wierszu zostały poprowadzone w taki sposób, że wiadć tego grajka i słyszy się graną przez niego myzykę. Osobiście podziwiam ludzi grających na ulicy ich odwagę, często charyzmę. Ciekawy wiersz.
  18. @Marek.zak1 oj Marku, Marku zawsze coś ciekawego wymyślisz:)
  19. @Starzec określiłabym ten wiersz jako melancholijny...na pierszy plan wysuwa się tęsknota za uczuciem po którym została "w pamięci nuta durowa". Do jakiego punktu ta droga rozważań zaprowadzi nie wiadomo...ale końcówka nie napawa optymizmem...
  20. @iwonaroma ciekawy wiersz traktujący o dwóch odrębnych bytach , różniących się zasadniczo, a jednak mają jakiś wspólny mianownik. Każdy z nich może być przecież tematem poezji i ma swoją niepowtarzalną wartość....
  21. @Krzysztof2022 ciekawie o podumowaniu życia. Wymowna metafora sznura i " wywieszonego" życia spiętego klamerkami. Wysuszenie w słońcu nie wróży jednak nic dobrego...Ten motyw wysuszenia jest dla mnie synonimem wypalenia i poddani się...Interesujący wiersz!
  22. @Ewelina " niemoc" to słowo budzi koje skojarzenia z tym wierszem. Tęsknota obezwładnia i nie daje normalnie funkcjonować. Słowa powtarzane jak mantra dosadnie akcentują ten stan w wierszu...Pozdrawiam.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...