Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mitylene

Użytkownicy
  • Postów

    200
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Mitylene

  1. @Stary_Kredens dużo pytań na które niełatwo odnaleźć odpowiedzi. Refleksyjny wiersz o poszukiwaniu miłości w drugim człowieku. Przynajmniej ja tak odczytuję te wersy. Pozdrawiam.
  2. @violetta to tak jak ja:)
  3. @mariusz ziółkowski tylko mądry człowiek potrafi powiedzieć, że nie wie wszystkuego i przyznać się do niewiedzy. Głupi bedzie się upierał ze zna odpowiedzi na każde pytanie...Ciekawe wersy. Podoba mi się fraza: " dobrze że spojrzenia nie pytają o twarz".
  4. @violetta ciepłe wersy. Lubię w poezji przenikanie uczuć w świat przyrody. Taki splot ma w sobie coś z tajemnicy i tworzy swiat magii. .
  5. @Wochen krzyk jak widać z powyższych wersów może mieć różne oblicza. Ten najbardziej "rozdzierajacy duszę" i bolesny, to ten który wyartykułowany jest w milczeniu, a usłyszeć go można tylko sercem...
  6. @GrumpyElf podoba mi się motyw gestu wyzwolenia. Ten wiersz traktuje o tym , że przychodzi taki czas w życiu, że trzeba " odciąć" pewne rzeczy, żeby iść dalej...Zazwyczaj nie jest to łatwy krok, ale nagrodą jest przywołane w ostatnim wersie " odzyskanie", którym moze byc np: wolność. Pozdrawiam
  7. @MIROSŁAW C. tak.. dziwny jest ten świat...Słowa z piosenki Niemena aktualne cały czas.
  8. @Antanamir " drgające wersy" , pełne ciepła, uczucia i wrażliwości. W te wersy zaplątał sie szept głośniejszy niż krzyk, szept pełen wzruszenia. Piekny , uczuciowy wiersz. Pozdrawiam.
  9. @Waldemar_Talar_Talar wzruszył mnie ten wiersz...temat mi bliski...niestety...
  10. @Starzec takiego finału się nie spodziewałam. Fajnie wyszło:)
  11. Mitylene

    Pustynne

    @Waldemar_Talar_Talar fatamorgana potrafi płatać niezłe figle i doskonale jej się to udało w tych wersach. Fajna miniaturka. Pozdrawiam.
  12. @MIROSŁAW C. @MIROSŁAW C. repatriacja to temat, który do łatwych nie należy. Tym wierszem świetnie oddałeś klimat tej problematyki. W uszach dźwięczy na pewno ten przywołany w wersach gwizd pociągu. Niewątpliwie wrażenie też sprawia zestawienie białych płatków śniegu z niebieskim szlakiem i krwawym zachodem słońca. Niby kolorowo, a jednak czuć w tych wersach niepokój, niepewność co zastanie się na końcowej stacji. Ostatnie strofy doskonale podkreślają obawę przed nieznanym. Interesujący wiersz! Pozdrawiam.
  13. @Kwiatuszek podoba mi się przesłanie tego wiersza. Trzeba być uważnym i rozglądać się dookoła, żeby dostrzec szczęście. Czasami jest obok nas, na wyciągnięcie dłoni , a go nie dostrzegamy prztłoczeni codziennymi sprawami, a my szukamy go nie wiadomo gdzie...Pozdrawiam :)
  14. @Laura Alszer ciekawe oba spojrzenia dotyczące pokuszenia. Miło było usłyszeć Twoją recytację. Pozdrawiam
  15. @yfgfd123 :)
  16. @Czarek Płatak czuć "wolność w ramionach" czytając ten wersy. Podoba mi się, że pidmiot liryczny dostrzega te małe codzienne sprawy toczące się gdzieś z boku, pomimo, że żyje na " głębokim wdechu" , a nie jest to łatwe. Ciekawie zaakcentowany aspekt wiary, która gdzieś tam się schowała " za firanką z boku"- ale jest i nie znika. To wielce pocieszające. Czytając ten wiersz czuję się jakbym kogoś obserwowała, kto obserwuje swiat zza okna... Jak zwykle interesująco u Ciebie Czarku. Miałam przyjemność czytać Twoje wiersze na portalu TW, ale jakoś tam " zamilkłeś" tym bardziej cieszę się, że mogę czytać Cię tutaj. Pozdrawiam Mirela:)
  17. @aff mocno zaakcentowany wolność wyboru w wersach. Podoba mi się to akceptowanie pewnych spraw bez względu czy mają ten przywołany w wersach kolor czy nie... Ten wiersz odbieram również jako manifest tolerancji i pokazania jak waże jest zachować zdrowy umiar. Kupuję ten wiersz w całości, bo podoba mi się jego przesłanie. I duży plus za piosenkę U2- uwielbiam Bono😊
  18. @Dominika Moon to zastygnięcie odbieram jako metaforę samotności jednostki w obecnosci drugiego człowieka. To co niepokoi w tym wierszu to wszechobecne milczenie, tak ciężkie jak ciemne chmury na niebie przed burzą...Wiersz bardzo mi się podoba., choć m wydźwięk melancholijny. Pozdrawiam
  19. @yfgfd123 ciekawy utwór, w którym pierwsze skrzypce grają metafory. Obraz jaki przedstawiony jest w tym wierszu budzi moje skojarzenia z poezją Boudleraire'a. Chyba ten motyw żółci o tym przesądził:) Najbardziej podoba mi się metafora rzęs przedstawiona jako naręcza wdowiego jedwabiu. Trzeba przyznać, że wyobraźni i wrażliwosci Ci nie brakuje. Wiersz bardzo mi się podoba, ma w sobie też nutę mroczności i tajemniczości, które lubię w poezji. Pozdrawiam.
  20. @Łukasz Jasiński czytając Twoj wiersz przed oczami pojawiła mi się poezja K.K Baczyńskiego. Oboje podejmujecie temat wojny, wolności, milości, cierpienia i młodości zanurzonej w tym wszystkim. W Twoim wierszu podoba mi się motyw kamienic, będących niemym świadkiem zdarzeń... one jeśli przetrwają zapamiętają tak wiele. Ciekawy, rytmiczny wiersz. Warto było tu zajrzeć. Pozdrawiam
  21. @Łukasz Jasiński zobaczyłam oczami wyobraźni tą tańczącą duszę na łące...Poczułam to jej wyzwolenie, wrażliwość zaakcentowane wiele razy...Twój wiersz skojarzył mi się z balladą. Naprawdę fajny tekst, na w sobie ten wyjątkowy pierwiastek lekkości, wrażliwiści...Pozdrawiam
  22. @Domysły Monika świetnie podsumowałaś wiersz Marka. Nic dodać, nic ująć...
  23. @Poezja to życie od nas zależy co i w jaki sposób zapiszemy na kartach tej księgi życia. Spojrzenie w lustro po pewnym czasie jest wyzwaniem, bo przemijania nie " przeskoczymy", ale jeśli jesteśmy w stanie życ na własnych zasadach, bez krzywdzenia innych, to chyba to spojrzenie w lustro nie powinno być takie straszne:)
  24. @Poezja to życie zaakcwntowane odchodzenie na wlasnych zasadach akcentuje wolność podmiotu lirycznego, dla którego jest ona ważna i fundamentalna. Tak chyba być powinno, że w "życiu trzeba zawsze wolnym być" jak głoszą słowa znanej piosenki. W zniewoleniu nie da się żyć "pełną gębą" jak głosił mistrz Gombrowicz.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...