Ewelina

@kwintesencja bardzo ładnie to ujęłaś. Dokładnie w ten sposób to rozumiem. Pozdrawiam serdecznie :)

@violetta trwam, to fakt :) wytrwałość to moja cecha.

kołyszę się w przestrzeni nieba jak kołyska raz w prawo raz w lewo krzyki przeszłości łączą się w szereg pętla na szyi się zaciska a ja wciąż kołyszę się jak kołyska raz w prawo raz w lewo wylewa się z ust dźwięk do życia porywa a ja... do snu się układam tęsknota za tym co było wciąż jest mi bliska

@Rafael Marius myślę, że pęka codziennie. Codziennie może zamykać się w nowych kroplach.

zamykam się w kropli nasycam jej świeżością a życie trwa we mnie spokój zgiełk został daleko w spojrzeniu mam blask i trwam wciąż trwam bezpowrotnie zamknięta w kropli każdego dnia

Dziękuję :) ja bardzo lubię ciszę :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius nie mieszkam w Warszawie, ale wiem o czym piszesz. Myślę, że warto zadbać o ta wewnętrzna ciszę. @Tectosmith ja też bardzo lubię :) Pozdrawiam ciepło :)

cisza trwa... pełna zagadek i prawd wtulam się w nią jak w koc cisza.. zapraszam ją co dnia

@tramwaj63 Dziękuję. To była kobieta, która "odeszła" bo chciała, jej życie było udręczeniem. Smutna historia i wcale nie odosobnione zjawisko... Niestety. Pozdrawiam:)

@Tectosmith bo tak jest niestety... chodzi o ciało martwej kobiety... Taka okrutna historia. Niestety dzieją się i takie rzeczy. To wstrząsające. Pozdrawiam ciepło :) @corival roznie bywa...Takie historie wstrząsają w wcale nie ma ich tak niewiele. Pozdrawiam serdecznie :)

@Asia Rukmini dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Wędrowiec.1984 czyli jesteś zwierzęciem emocjonalnym ;) A sam piszesz bardzo dobrze technicznie - nie żebym była znawcą, bo nie jestem, ale coś tam widzę. Ja szukam w poezji prawdy, jestem w stanie wybaczyć nawet jak coś bardzo nie gra technicznie a jest szczere. Pewnie dlatego, że sama też jestem słaba w tym obszarze. W każdym razie wolę szczery przekaz z prawdziwymi emocjami niż świetną technikę bez emocji.

@Wędrowiec.1984 pięknie i treściwe to wszystko opisałeś. Mogę się pod tym wszystkim podpisać, bo sama podobnie postrzegam. I tak: dosłowność także bardzo lubię. I tak: w wierszach szukam dreszczyku emocji. Jeśli wiersz mnie poruszy to w mojej skali oceny jest doskonały. Cała reszta spraw związanych z tekstem jest zawsze na drugim miejscu. Choć jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie każdy twórca ma takie podejście i oczywiście ma do tego pełne prawo.

@Rafael Marius warto, wbrew pozorom nie zawsze jest do niego tak daleko.

@Rafael Marius jak mawia klasyk: wszystko ma dobre i złe strony. Nic nie jest oczywiste ani łatwe.

@Rafael Marius hmm 🤔 ja w sumie nie wiem czy mam skłonność do depresji. Wydaje mi się, że intensywnie przeżywam złe emocje, ale z kolei przez dobre, zbyt intensywne nie mogę zasnąć.

@Wędrowiec.1984 zgadzam się z Tobą. Jednocześnie wiem, że życie z tak dużym ładunkiem emocji, bywa po prostu ciężkie. Czasem człowiek chce siebie chronić, oczywiście przed złymi emocjami, przed dobrymi nie musi.

@Rafael Marius zgadzam się z Tobą. Mądrze piszesz, jak zawsze zresztą. Oczywiście wprowadzenie wyżej wymienionych wskazówek w życie wcale do prostych nie należy. Mimo to i tak warto próbować.

biel fałszywie niewinna - podszyta strachem i najgłębszą ciszą... bladość - nieruchomych policzków zimnych wiecznością tylko włosy nadal żywe na wietrze dryfują a ona leży od dawna w sukni z wodorostów na brzegu - spokojna wreszcie szczęśliwa od ludzkich głosów i pomówień wolna

@Tectosmith jakbyś kiedyś sfotografował to pewnie by do kilku moich zdjęć pasował 😊

@Leszczym a dymi się w powietrzu 😁 żartuje :) Staram się jak mogę :)) Z zazdrości, że Tobie tak dobrze wychodzą ;) @Tectosmith dziękuję 😊 Może kiedyś sfotografujesz niebo 😊 Pozdrawiam serdecznie :) @tramwaj63 no właśnie aż za dużo tej wrażliwości czasem ;) Dziękuję w każdym razie :) Pozdrawiam!

@Leszczym Cieszę się, że Ci się podoba 😊 Pozdrawiam serdecznie :)

nieboskłon przyciągam ręką by bliżej nieba być by życia męką nie dławić i oddech snuć jak złotą nić

@Nata_Kruk obawiałaś się, że porzucę pisanie? Wiesz, mam często taką obawę, że coś się takiego wydarzy, że już niczego nie napiszę. Na szczęście na obawach mój świat nie stoi, choć bywają one dokuczliwe. A Ty nie masz czasem takich obaw jako twórca? Zakładam, że nie jestem w tym odosobniona...

@Nata_Kruk pretensjonalny... Nie. Bezkompromisowo obrazujący emocje chwili, schwytane na dłużej. Peelka ma obawy, że jej wrażliwość zostanie zniszczona przez rozczarowania i prozę życia i to będzie także koniec jej twórczości, definitywny, absolutnie bezpowrotny. Zdolność przeżywania emocji jest z jednej strony darem a z drugiej przekleństwem. Obojętność daje komfort nieczucia niczego, ani dobrych rzeczy ani złych.